Robert Więckiewicz: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne
Alessia (dyskusja | edycje)
+2, formatowanie automatyczne
Linia 15:
* Jestem człowiekiem, który jak już pracuje, to pracuje. Kiedy jednak nie musi pracować, to nie robi nic.
** Źródło: [http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=30401 Wywiad, 2006]
 
* Lubię rozmyślać o człowieku, którego mam zagrać. Sprawia mi przyjemność kombinowanie, co by pomyślał, jak by się zachował w jakiejś sytuacji i dlaczego właśnie tak, a nie inaczej. A jak już wymyślę, to mogę popatrzeć i na siebie, z dystansu. Zobaczyć, jaki jestem, porównać się, dowiedzieć czegoś o sobie. To jest bardzo podniecające, by nie powiedzieć – piękne.(...) A tak w głębi duszy lubię pogrzebać w sobie. Robić remanenty, inwentaryzacje i znajdować tam jakieś zakurzone, dawno zapomniane „przedmioty”, o których istnieniu nie wiedziałem albo o nich zapomniałem. To tak jakby odkrywać nowe światy.
** Źródło: „Tele Rzeczpospolita” 2007, nr 64
 
* Mam (...) szczęście do przyjaźni z planów.
Linia 21 ⟶ 24:
* Miałem szczęście do reżyserów, którzy za dużo nie mówią. A jeśli już, to są to precyzyjne i rzeczowe uwagi. Od każdego nauczyłem się bardzo dużo, wystarczyło uważnie słuchać. Każdy pracuje inaczej, każdy dał mi coś innego.
** Źródło: [http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=30401 Wywiad, 2006]
 
* Najbardziej interesująca była dla mnie relacja Pawełka – dziecka, i Andrzeja – mężczyzny nie do końca dojrzałego w swoich emocjach” – mówił o roli Więckiewicz. – „Jest alkoholikiem, ale mnie bardziej od zewnętrznych objawów jego choroby ciekawiło, skąd się wziął ten jego gigantyczny życiowy zakręt, z którego nie może się wydostać. Piękna opowieść o przyjaźni. Skrajne emocje, trochę śmiesznie, trochę smutno. Mnie ta historia wzruszyła. Czytając scenariusz, popłakałem się.
** Opis: o roli w filmie ''Wszystko będzie dobrze''.
** Źródło: «Gazeta Wyborcza – Wysokie Obcasy» 2007, nr 257
 
'''Zobacz też:'''
* ''[[Ciało (film)|Ciało]]''
* ''[[Samo Życie]]''