Ignacy Gogolewski: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Alessia (dyskusja | edycje)
+1, formatowanie automatyczne
Alessia (dyskusja | edycje)
+3, formatowanie automatyczne, drobne techniczne
Linia 1:
[[Plik:Ignacy Gogolewski.jpg|mały|<center>Ignacy Gogolewski</center>]]
'''[[w:Ignacy Gogolewski|Ignacy Gogolewski]]''' (ur. 1931) – polski aktor, reżyser, scenarzysta, pisarz.
==Wypowiedzi==
Linia 20:
* Jeżeli świetny aktor, do tego wybitny pedagog, mówi, że aktorstwo to wyłącznie rzemiosło, to ja naprawdę nie rozumiem tego człowieka. Albo bardzo utalentowany aktor, pochodzący z rodziny teatralnej, mówi, że uprawiamy zawód błaznów. To on się nie boi swojego ojca czy stryja, którzy pewnie w grobach się przewracają? Cóż, widocznie gonitwy za uciekającą teczką w reklamie nie uważa za błazenadę, bo ta teczka jest świetnie opłacona. Widocznie nie pamięta takiego pięknego powiedzenia, że właściwie wszyscy jesteśmy aktorami z wyjątkiem paru dobrych komediantów.
** Źródło: [http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/bncl.htm „Przegląd”, 30 czerwca 2006]
 
* Moje pierwsze doświadczenia sceniczne to spotkanie z teatrem amatorskim w Otwocku, który ostatnio obchodził 85-lecie. Jako kilkuletni chłopak widziałem tam ''Zemstę'' – znakomicie się bawiłem. Dlatego nieco później wpadałem do nich na próby, czasami pozwolono mi zaciągnąć kurtynę, a to wbrew pozorom wcale nie takie łatwe. W liceum przynajmniej raz w miesiącu do warszawskiego Teatru Polskiego zabierał nas – grupę 40 rozbisurmanionych chłopaków – polonista, profesor Minakowski. Był maniakiem teatralnym, zaraził nas tą fascynacją i okiełznał nasze temperamenty. Z Teatru Polskiego zapamiętałem przede wszystkim piękną kurtynę z frędzlami, która mieni się do dziś. Wtedy ten świat za tą wspaniałą płachtą zaczął mnie fascynować. Bardzo często też profesor Minakowski i inni nauczyciele prosili mnie o przygotowanie wiersza na akademię, a to ''Odę do młodości'', a to dwie strony z życiorysu Napoleona. Zwrócono wówczas uwagę na moją umiejętność wypowiadania na głos tekstu. Nawet któregoś dnia podszedł do mnie katecheta i zapytał: „Ignasiu, a nie poszedłbyś do seminarium?”.
** Źródło: Agnieszka Michalak, [http://kultura.dziennik.pl/artykuly/332792,ignacy-gogolewski-o-32-omdleniach-paleniu-i-wdziecznosci-do-wieszcza.html ''Ignacy Gogolewski o „32 omdleniach”, paleniu i wdzięczności do wieszcza'', dziennik.pl, 26 kwietnia 2011]
 
* My się nie zmieniamy, zmienia się to, co wokół nas. Zauważyłem, że ciągle towarzyszą mi te same emocje, te same marzenia.
Linia 26 ⟶ 29:
** Opis: o roli w serialu ''Chłopi''.
** Źródło: [http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/mistrzm.htm „Dziennik Polski”, 9 marca 2006]
 
* Teatr to błysk, jedna migawka. Trzeba się temu oddać bez reszty, bo inaczej wszystko na nic. Nie widzi się wówczas niczego poza tym, a jak się coś w końcu dostrzeże, jest już za późno. Coś umyka, to, co było ważne, nie ma już znaczenia. Przyznaję, moje życie prywatne jest poszarpane. My aktorzy staramy się mieć rodziny, ale trudno zachować zdrowe proporcje. Mam wspaniałą córkę i syna, mam wnuki. Ale wiem, wiele w życiu straciłem, ubolewam nad tym.
** Źródło: Agnieszka Michalak, [http://kultura.dziennik.pl/artykuly/332792,ignacy-gogolewski-o-32-omdleniach-paleniu-i-wdziecznosci-do-wieszcza.html ''Ignacy Gogolewski o „32 omdleniach”, paleniu i wdzięczności do wieszcza'', dziennik.pl, 26 kwietnia 2011]
 
* (...) to nie ja miałem grać na przedstawieniu premierowym!!! Na to byłem, w opinii mistrzów, za młody. Ja tylko byłem dublerem Stanisława Jasiukiewicza, który na dwa tygodnie przed premierą poważnie zachorował. Sytuacja była naprawdę dramatyczna, a Aleksander Bardini nie miał wyjścia, więc podobno z rezygnacją powiedział: „Skoczcie po tego szczeniaka do palarni, niech próbuje”. Czyli po mnie, bo ja tak przeżywałem tę rolę, chociaż byłem „drugi”, że odpalałem papierosa od papierosa, w ogóle nie wychodząc z piwniczki-palarni. Palę, niestety, do dziś; można powiedzieć, że Gustaw-Konrad zawiódł mnie ku nałogowi!
Linia 37 ⟶ 43:
* Uprawiając ten zawód, nigdy nie zabiegałem o popularność, lecz o poszukiwanie pewnych rozwiązań w aktorstwie, które są oryginalne i niepowtarzalne.
** Źródło: [http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/znerkami.htm „Angora”, 30 czerwca 2004]
 
* Uwielbiam, palę pół wieku przy każdej możliwej okazji, raka nie mam, a nawet mam bardzo dobry oddech. Przeprowadzono mi badania na wydolność tegoż oddechu i wyszło powyżej setki–116! Wiele osób niepalących ma dużo mniejszą wydolność. Wychodzi na to, że mam dobry układ oddechowy i moje struny głosowe też mają się znakomicie. Trochę tylko komplikuje mi życie ostatnie zarządzenie sejmowe, bo nie można popalać w kafejkach. Ale wybieram takie, w których są specjalne sale, gdzie można i kawkę wypić, i zapalić.
** Źródło: Agnieszka Michalak, [http://kultura.dziennik.pl/artykuly/332792,ignacy-gogolewski-o-32-omdleniach-paleniu-i-wdziecznosci-do-wieszcza.html ''Ignacy Gogolewski o „32 omdleniach”, paleniu i wdzięczności do wieszcza'', dziennik.pl, 26 kwietnia 2011]
 
==O Ignacym Gogolewskim==