Ray Bradbury: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Alessia (dyskusja | edycje)
m kat., formatowanie automatyczne
Alessia (dyskusja | edycje)
rozbudowa, formatowanie automatyczne, łamanie wierszy
Linia 1:
[[Plik:Ray Douglas Bradbury.jpg|mały|Ray Bradbury]]
'''[[w:Ray Bradbury|Raymond Douglas Bradbury]]''' (ur. 1920) – amerykański pisarz fantastyki.
 
* Każde wymarłe miasto ma swoje duchy. To znaczy wspomnienia.
** Źródło: ==''451° Fahrenheita''==
** Źródło: ''Ciemnoskórzy byli i złotoocy''
* 451° Fahrenheita – to temperatura, w której papier zaczyna się tlić i płonie...
** Zobacz teżOpis: [[motta dzieł literackich|motto książki]]
 
* Nie należy sądzić książki po obwolucie.
** Źródło: ''451° Fahrenheita''
** Zobacz też: [[książka]]
 
==''Henry Kuttner – niedoceniony mistrz''==
* Obracając się w środowiskach uniwersyteckich, wśród intelektualistów i słuchając nazwisk, które padają w czasie rozmów o książkach, ciągle słyszy się:<br />Tolkien, Lovecraft, Heinlein, Sturgeon, Wells, Verne, Orwell, Vonnegut oraz, przepraszam za wyrażenie, Bradbury.<br />A nieczęsto – Kuttner.<br />Dlaczego tak jest?<br />Dlaczego Henry Kuttner po śmierci stał się pisarzem zapomnianym?<br />Czy był równie dobry jak tamci?<br />Tak.<br />Czy napisał wiele?<br />Więcej niż niejeden z nich.<br />Czy był pisarzem jak owoc granatu – pełnym nasion-pomysłów?<br />Tak.<br />Czy dorównywał pozostałym błyskotliwością?<br />Może nie zawsze.<br />Czy dął w swój własny róg?<br />Rzadko.<br />Może jego prace były zbyt różnorodne i obejmujące wiele rodzajów fantastyki?<br />Możliwe.
 
* Wybaczcie mi bluźnierstwo, ale nie przebaczę Bogu, że zabrał Kuttnera z tego świata tak wcześnie, w 1958 roku. To jego śmierć sprawiła, że źle wspominam ten rok. Szczególnie źle dlatego, że jego talent był specyficzny i niepowtarzalny.
** ŹródłoOpis: ''Henry Kuttner – niedoceniony mistrz'', Los Angeles, 11 lipca 1974.
** Zobacz też: [[talent]], [[Henry Kuttner]]
 
==''Ilustrowany człowiek i inne opowiadania''==
* 451° Fahrenheita – to temperatura, w której papier zaczyna się tlić i płonie...
* Czy wszyscy umierający ludzie czują się tak, jakby nigdy nie żyli?
** Źródło: motto książki ''451° Fahrenheita''
 
** Zobacz też: [[motta dzieł literackich]]
* Istotnie, wszystko odeszło. Kiedy życie się kończy jest jak mignięcie barwnego filmu, ułamek sekundy na ekranie – wszystkie niechęci i namiętności skoncentrowane i przez moment płonące w przestrzeni, i zanim człowiek zdąży krzyknąć Oto szczęśliwy dzień, oto nieszczęśliwy, oto zła twarz, a to dobra, z filmu zostaje jedynie popiół, ekran ciemnieje.
 
* Jedyną osobą, która odczuwała chłód w promieniu wielu mil, była panna Frostbite, asystentka podróżującego magika. Stała na wystawie od trzech dni, zamknięta w bryle lodu, i, jak mówili ludzie, nie oddychała, nie jadła i nie mówiła. Uważałem, że pozbawienie kobiety tego ostatniego przywileju było szczególnym okrucieństwem.
 
==Inne==
* Każde wymarłe miasto ma swoje duchy. To znaczy wspomnienia.
** Źródło: ''Ciemnoskórzy byli i złotoocy''