Proletariat: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
nowe cytaty |
nowe cytaty |
||
Linia 1:
'''[[w:proletariat|Proletariat]]''' – jedna z wyróżnianych w socjologii klas społecznych powstałych skutkiem rewolucji przemysłowej w XIX wieku.
* Brak respektu dla samej siebie, jaki cechuje podklasę, która w wielu krajach zastąpiła zdemontowany już przez globalizację proletariat, uniemożliwia członkom podklasy zarówno zbudowanie jakiejś tożsamości zbiorowej, jak też mobilizację polityczną.
** Autor: [[Zygmunt Bauman]], [http://www.krytykapolityczna.pl/CezaryMichalski/Saudowienapromsach/menuid-291.html krytykapolityczna.pl, 23 marca 2011]
* Chociaż tylko część dziennej pracy robotnika jest opłacona, podczas gdy druga część pozostaje nieopłacona i chociaż ta nieopłacona lub dodatkowa praca tworzy właśnie fundusz, z którego powstaje wartość dodatkowa lub zysk, wydaje się, jak gdyby cała praca była pracą opłaconą. To fałszywe złudzenie odróżnia pracę najemną od innych historycznych form pracy.
** Autor: [[Karol Marks]], ''Płaca, cena i zysk''
Linia 13 ⟶ 16:
* Proletariusze nie mają w niej (rewolucji) nic do stracenia prócz swych kajdan. Do zdobycia mają cały świat. Proletariusze wszystkich krajów, łączcie się!
** Autor: [[Karol Marks]], ''Manifest komunistyczny'', 1848
* Reprodukcja siły roboczej wymaga nie tylko reprodukcji jej umiejętności, ale zarazem reprodukcji jej podporządkowania regułom panującego porządku, tzn. w przypadku pracowników – reprodukcji ideologii panującej, a w przypadku przedstawicieli wyzysku i represji – możliwości odpowiedniego manipulowania ideologią panującą tak, by zapewnić dominację klasy panującej „w słowach i poprzez nie”.
** Autor: [[Louis Althusser]], ''Ideologia i ideologiczne aparaty państwa (wskazówki do badań)'', przeł. Andrzej Staroń.
* Robotnikowi najemnemu pozwala się pracować na własne utrzymanie, a więc pozwala mu się żyć o tyle tylko, o ile przez pewien czas pracuje darmo dla kapitalistów (a zatem i dla tych, którzy wraz z nimi uczestniczą w zjadaniu wartości dodatkowej); że cały system produkcji kapitalistycznej obraca się dokoła zagadnienia, jak zwiększyć ilość tej darmowej pracy przez przedłużenie dnia pracy albo przez zwiększenie jej wydajności, większe natężenie siły roboczej itd.; że przeto system pracy najemnej jest systemem niewolnictwa, przy czym niewolnictwo to staje się tym cięższe, im bardziej rozwijają się społeczne siły wytwórcze pracy bez względu na to, czy robotnik otrzymuje lepszą czy gorszą zapłatę.
| |||