Komunizm: Różnice pomiędzy wersjami

* Komucha – ogólniej: totalitarystę – musimy zabić w sobie!

** Autor: [[Janusz Korwin-Mikke]]

 

* Komuniści są jak krokodyle, które kiedy otwierają paszcze, nie wiemy – uśmiechają się, czy chcą nas pożreć.

* Nie wypieram ze świadomości katastrofalnych efektów, jakie przyniosła próba realizacji komunizmu. Moralne oburzenie w stosunku do zbrodni komunistycznych nie wystarcza jednak, abym za dobrą monetę mógł wziąć „teodyceę” kapitalizmu: przeświadczenie, że demokracja liberalna w stylu zachodnim dopuszcza akurat tyle zła (np. wynikającego z funkcjonowania wolnego rynku), ile jest niezbędne dla zachowania wolności. Za całe zło realnego socjalizmu odpowiadają ludzie – i dzięki temu można je zwalczać niejako wprost. Kapitalizm nie bierze odpowiedzialności za zło, jakie powoduje – odpowiedzialność zrzuca na anonimowy (czy też „naturalny”, albo nawet „boski”) rachunek wolności i sprawiedliwości. Jest w tym hipokryzja i gorzej: coś diabelskiego: uznanie zła za coś (w pewnym stopniu) dobrego – jakby świadomy wampiryzm, szczególnie rażący w przypadku ludzi broniących kapitalizmu z pozycji „cnoty”, starych dobrych obyczajów albo „chrześcijańskich wartości”.

** Autor: [[György Lukács]], ''Gelebtes Denken''

 

* Ostatnia iskra nadziei wygasła. Terror i despotyzm zdusiły wszystko, co zrodziło się w październiku. Hasła [[rewolucja|rewolucji]] zostały zdradzone, a jej ideały utopione we krwi. Wczorajsze ożywienie oznacza dziś śmierć dla milionów. Dyktatura zabiła rewolucję, jej duch płacze... Zdecydowałem się opuścić [[Rosja|Rosję]].

* Patrząc z perspektywy czasu, okazuje się, że komuniści, którzy doszli do władzy w wyniku rewolucji październikowej, byli prawdziwymi łaskawcami. Gniew wobec swej rodziny panującej, wyładowali w sposób jak najbardziej prostolinijny. Mordując ją. Następcy owych komunistów, którzy w wyniku lewicowej rewolucji intelektualnej, drugiej połowy XX wieku, przejęli panowanie nad umysłami, zbyt wielu ludzi, nieokazali się być równie łaskawi. Zamiast śmierci wybrali poniżenie. Dlatego też, z damy, którą kiedyś była Europa, uczynili ordynarną kurwę, sami stając się sutenerami.

** Autor: [[Theodor Bear]]

 

* Porażka, którą idee chrześcijańskie poniosły w zetknięciu z życiem, nie przeszkadza w ukazywaniu ich jako wciąż aktualnego, niedościgłego wzorca. A równocześnie przekonuje się opinię publiczną, że krótkotrwały i nieudolny, podjęty w dodatku w krajach biednych, eksperyment komunistyczny raz na zawsze skompromitował idee tkwiące u jego podłoża. W rezultacie tęsknoty do życia w społeczeństwie odznaczającym się sprawiedliwością, związaną również ze sprawiedliwym podziałem dóbr materialnych i ze spełnionym prawem do pracy, nie mają wystarczająco silnych orędowników.

* Robienie z Kościoła najważniejszej siły, która uratowała Polaków przed komunizmem, jest powielaniem legendy.

** Autor: [[Jerzy Giedroyc]]

 

* W ustroju komunistycznym wrogiem klasowym był bogacz, w [[kapitalizm|kapitalistycznym]] – biedak.