Robert Gonera: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Alessia (dyskusja | edycje)
m kat., poprawa linków
Alessia (dyskusja | edycje)
+2
Linia 17:
* Jeśli żyje się w takim kotle, jakim jest film, to choćby na krótkie chwile trzeba się wyciszyć.
** Źródło: [http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/nieczynnaw.htm „Rzeczpospolita”, 8 września 2004]
 
* Najważniejsze, to nie myśleć o ideale, bo wtedy bardzo trudno żyć i być szczęśliwym!
** Opis: o ideale kobiety.
** Źródło: [http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/800/Robert-Gonera-Teatr-wieczna-podroz.html ''Robert Gonera - Teatr - wieczna podróż'']
 
* Nie wierzę, że tworząc trudną rolę, aktor jest w stanie zwyczajnie zejść z planu i powiedzieć „do widzenia”. Nasza praca polega na żonglowaniu emocjami. Trudno się od nich uwolnić.
Linia 36 ⟶ 40:
* W Polsce nie działa „winda”, która pomagałaby dyskontować sukces.
** Źródło: [http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/nieczynnaw.htm „Rzeczpospolita”, 8 września 2004]
 
* W przeciwieństwie do dorosłych dziecko traktuje grę jako zabawę i szybko się nudzi. Dlatego trzeba spowodować, żeby stale miało z tego satysfakcję.
** Opis: o pracy w filmie z dziećmi.
** Źródło: [http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/800/Robert-Gonera-Teatr-wieczna-podroz.html ''Robert Gonera - Teatr - wieczna podróż'']
 
* Zwykle słyszy się opowieści o tym, jak Janusz Gajos latami wyzwalał się z Janka Kosa z „Czterech pancernych”. Ale nikt nie zastanawia się, kim byłby on dzisiaj, gdyby tej roli nie zagrał i w piękny sposób nie zmierzył się z jej legendą.