Anna Augustynowicz: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
m kat.
Alessia (dyskusja | edycje)
m drobne redakcyjne, formatowanie automatyczne
Linia 20:
 
* Podczas przedstawienia słychać, co najlepiej 'trafia' w widzów. Albo jest milczenie, które jest gęstym słuchaniem, albo śmiech, albo nerwowe reakcje. Widzów nie wolno traktować jako gorszych czy głupszych niż grono specjalistów. Teatr jest dla wszystkich. Jeżeli działa na poziomie emocji, będzie skuteczny, bo poza wykształceniem i pochodzeniem jesteśmy przecież skonstruowani z emocji. W teatrze nie trzeba wszystkiego rozumieć. Poprzez teatr literacki jesteśmy wprawdzie przyzwyczajeni, by odwoływać się do znaczeń, ale nie wszystkie muszą być przez widza interpretowane. A stopnie trudności tekstów dramatycznych pozostawiam teatrologom.
** Źródło: wywiad dla ''Rzeczpospolitej''„Rzeczpospolita”
 
* Poezja w swoim brzmieniu przenosi się poza semantyką, tak samo muzyka. Jest czysta, nienapiętnowana w samej wibracji narodowym ani symbolicznym znaczeniem. Jest ekspresją.