Wersja z 18:04, 19 gru 2010 edytuj Salicyna (dyskusja \| edycje) 101 edycji + ← poprzednia edycja		Wersja z 20:13, 19 gru 2010 edytuj anuluj edycję Salicyna (dyskusja \| edycje) 101 edycji + źródła i kilka cytatów następna edycja →
Linia 44: == B == * Ból nie jest rzeczą trudną. Z oczami zamkniętymi cierpieć można, schować się przed groźnym światem głęboko w swoich ciemnościach. Ale sam mówiłeś mi kiedyś: należy mieć odwagę ponosić szczęście życia... Ach, jakże to cudnie powiedziałeś: mieć odwagę ponosić także i szczęście –— kiedy idzie od przeznaczenia~~...~~ — — ** Źródło: ''Narcyza'', Wydawnictwo Literackie, Kraków 1976, str. 252. * Było to tym gorsze według niej, że zamknięte w dziedzinie spekulacji, w obrębie projektu. Rzecz dokonana miałaby wytłumaczenie w wielkiej komplikacji powodujących ją okoliczności i przyczyn. Rzecz pomyślana nie ma złagodzeń, jest prosta i niewątpliwa. ** Źródło: ''Narcyza'', Wydawnictwo Literackie, Kraków 1976, str. 114. * By służyć życiu, nie należy go kochać zbyt silnie. Linia 57: ** Źródło: ''Niedobra miłość'', * Człowiek ~~się~~ chciałby się kończyć na swej skórze – ale się nie kończy. ** Źródło: ''Romans Teresy Hennert'', [w:] ''Pisma wybrane'' t. 1, Czytelnik, Warszawa 1956, str. 192. == D == * Dla mnie niedostępne są takie etyczne subtelności jak zbrodnie myślane... Jedynym możliwym sprawdzianem jest czyn, tylko czyn leży w obrębie odpowiedzialności ludzkiej. — — ** Źródło: ''Narcyza'', Wydawnictwo Literackie, Kraków 1976, str. 75. * Dziwne, jakie złoża cierpienia czekają w człowieku całkiem gotowe, przeznaczone dla drugiego człowieka. Linia 80: * Jam już widziała tyle zła, które wypłynęło z dobra – takiego zła, z którym walczyć nie wolno – bo z niego daleko gdzieś – znowu wypłynie dobro... ** Źródło: ''Książę'', * Jest to czarowny stosunek między mężczyzną i kobietą, którego nie psuje miłość. Jest w nim namiętność zakwefiona, nie stępiona tkliwością, nie osłabiona zbliżeniem, jets wrogość, nie dopuszczająca odkrywania stron słabych, wzajemne hiperbolizowanie się, prowadzące do szczytów patosu. ** Źródło: ''Książę'', Czytelnik, Warszawa 1976, str. 58. * Jest w tym właśnie jakieś obrzydliwe tchórzostwo czekać tak na tę śmierć, jak zwierzę, póki sama nie przyjdzie. Jest małoduszność w takim bezwarunkowym godzeniu się na życie. ** Źródło: ''Narcyza'', Wydawnictwo Literackie, Kraków 1976, str. 104. == K == * Każda miłość ma chwile martwe, ale wówczas powinno się nad nią czuwać. ** Źródło: ''Węże i róże'', Czytelnik, Warszawa 1977, str. 192. * Kobieta niekochana, kobieta zaniedbywana dla innej — może być z natury pełna życia, radosna, urocza, stworzona do tryumfów i panowania. Jednak ta rola ją zmieni, przeistoczy do gruntu, uczyni zależną i niepewną, da jej poczucie niższości wobec tamtej drugiej, poczucie upośledzenia, da jej wreszcie niepokój i zakłopotanie wobec każdego. ** Źródło: ''Niedobra miłość'', Czytelnik, Warszawa 1979, str. 114. == L == == M == * Między człowiekiem a człowiekiem jest ciemność.▼ ** Źródło: ''Dom kobiet'', * Moja miłość jest na całej przestrzeni mnie, na wszystkich szczeblach, jestem nią cała objęta, nie chcę zostawić dla siebie nic. ** Źródło: ''Dzienniki'', t. () * Myśli mają melodię i mają kształt. Można być artystą wiedzy, estetą matematyki, wyznawcą piękna intelektualnego, można zachwycać się właśnie wytwornością nauki (...) Są karty u Kanta i u Schopenhauera, przed którymi staje się z bijącym sercem. Zupełnie, jak przed wielkim jakimś dziwem natury. To jest upajające, jak widok krateru wulkanicznego, albo jak widok morza. — — Głębia tego, co pomyśleć może — człowiek. ** Źródło: ''Węże i róże'', Czytelnik, Warszawa 1977, str. 141. == N == * Największym urokiem świata jest urok drugiego człowieka. ** Źródło: ''Węzły życia'', [w:] ''Pisma wybrane'' t. 2, Czytelnik, Warszawa 1956, str ()545. * Należy unikać brania gotowej piękności prosto z życia. Model nie powinien sam przez się być doskonałym dziełem sztuki, ale zaledwie okazją do samodzielnego poszukiwania piękności. ** Źródło: ''Węże i róże'', Czytelnik, Warszawa 1977, str. 227. * Nie cierpię ~~już~~: w delirium męki przeszłam tę granicę, poza którą wrażenia nie różniczkują się już na radość i ból, za którą noc nieszczęścia nie przeciwstawia się już dniowi. ** Źródło: ''Kobiety'', Czytelnik, Warszawa 1976, str. 69. * Nie jestem kobieta wyzwolona, nie jestem nawet wyzwalająca się kobieta. Boję się wolności dla siebie jak opuszczenia i śmierci. Boję się jej jak nieskończoności. Właśnie chcę oddana być w niewolę i móc w niewolę brać. Chcę pętać sobą – i chodzić w cudzym zaczarowaniu. ** Źródło: ''Narcyza'', Wydawnictwo Literackie, Kraków 1976, str. 134. * Nie jest jeden człowiek. Jest szereg kawałków czasu, nawleczonych na nitkę jednej pamięci. ** Źródło: ''Narcyza'', Wydawnictwo Literackie, Kraków 1976, str. 291. * Nie lubi się ludzi, którym wyrządziło się krzywdę. Ma się żal do nich, że byli przyczyną tego, co nas zawstydza, chociaż w istocie byli tylko pretekstem. ** Źródło: ''Węże i róże'', Czytelnik, Warszawa 1977, str. 50. * –— Nie można pojąć krzywdy, jeśli jej się samemu nie doznało.<br />–— Można –— jeżeli się samemu krzywdziło. ** Źródło: ''Książę'', Czytelnik, Warszawa 1976, str. 70. * Nie to jest mi ważne, co ktoś dany uczuwa kryjomo względem mnie –— ale co chce, abym ja sądziła, że czuje. Pierwsze bowiem jest od niego niezależne, drugie zaś określa jego stosunek do mnie świadomy, chciany, rozumowy –— i pociąga za sobą odpowiedzialność. Życiową prawdą stosunków międzyludzkich jest ich strona oficjalna, ich pozór, ich właśnie –— forma. ** Źródło: ''Węże i róże'', Czytelnik, Warszawa 1977, str. 189. == O == == P == ▲* ~~Między~~Pomiędzy człowiekiem ai człowiekiem jest ciemność. ** Źródło: ''Dom kobiet'', [w:] ''Pisma wybrane'' t. 1, Czytelnik, Warszawa 1956,str. 674. * Pytanie, czy istnieje „nieśmiertelność duszy” jest niekonieczne, jest z dziedziny złego tekstu. Nieśmiertelność i nieskończoność już „w tym życiu” – ze wszystkimi udręczeniami i całym upojeniem tego doznania. Nieśmiertelność jest konsumowana podczas życia, jest całkowicie wyczerpana, do dna wypita. Myślę, że wszystko jest zawarte i dotrzymane w obrębie życia. Mam niechęć do nieśmiertelności jako wznowienia życia indywidualnego. Cała reżyseria nieśmiertelności – zmartwychwstanie, metempsychoza, życie wieczne – to jest wciąż ten niepotrzebny, zły akt czwarty dobrze zbudowanego, rozdzierającego dramatu życia. Grzech śmiertelny przeciw jedności czasu i miejsca. ** Źródło: ''Dzienniki czasu wojny'', Warszawa 1972, str. () Linia 129 ⟶ 141: == S == * Słusznie jest gdzieś tam powiedziane, że estetyczna twórczość kobiety wyraża zawsze tylko niedobór uczuciowy. ** Źródło: ''Róża Palatynu'', [w:] ''Opowiadania'', Czytelnik, Warszawa 1984, str. 174—175. * Strach przechodzi mię na myśl, że świat jest tak wielki – że przecież moglibyśmy się nie spotkać. Linia 136 ⟶ 148: == T == * Tańczyć – jest to właściwie: iść nigdzie. ** Źródło: ''Romans Teresy Hennert'', [w:] ''Pisma wybrane'' t. 1, Czytelnik, Warszawa 1956, str. 197. == U == Linia 143 ⟶ 155: == W == * W formule: Bóg i Ojczyzna — zawiera się więc antynomia i bluźnierstwo. Bóg jest tym, co ludzi w najwyższych ich tęsknotach godzi i jednoczy, ojczyzna tym, co według najwyższych haseł – dzieli. Ojczyzna przywraca politeizm: każda armia do swego Boga modli się o zwycięstwo. ** Źródło: ''Romans Teresy Hennert'', [w:] ''Pisma wybrane'' t. 1, Czytelnik, Warszawa 1956, str. 236. * Wierność cenna jest tylko w takiej kobiecie, którą ona coś kosztuje. ** Źródło: ''Książę'', * Wojna – jest rzecz barbarzyńska. Już sama myśl o ogromie książek po bibliotekach świata, że ich nigdy nie przeczyta w jedno życie jeden człowiek, może pragnącego wiedzy wszystkiej doprowadzić do samobójstwa. A teraz wiadomo tylko, że najbogatsze biblioteki mogą być zrabowane, mogą spłonąć, że druki jedyne i bez ceny, jakieś manuskrypty bezpowrotne – nie odczytane, nie skopiowane – mogą ~~przepaść.~~przepadnąć. ** Źródło: ''Tajemnice krwi'', [w:] ''Opowiadania'', Czytelnik, Warszawa 1984, str. 233. * Wolność nie jest rzeczą zupełną, rzeczą doskonałą. Jest wyzwoleniem się z pewnych stosunków do spraw świata, jest tendencją do znalezienia się na zewnątrz cudownych zawiłości życia, organicznych powiązań. Prawdą życia jest powrót, jest niewola w zamęcie potęg ziemi i nieba, niewola, zamykająca w sobie panowanie. Człowiek wolny jest ten, który nie pozostaje do życia w żadnym stosunku. Człowiek wolny nie może władać. ** Źródło: ''Narcyza'', Wydawnictwo Literackie, Kraków 1976, str. 280. * Wystarczy zwrócić uwagę na człowieka, by stał się pociągający i na swój sposób piękny. ** Źródło: ''Niecierpliwi'', [w:] ''Pisma wybrane'' t. 2, Czytelnik, Warszawa 1956, str ()367. == Z == * Za zadanie wzięłam sobie obalić ten przesąd niemądry, że kobieta, co skończyła uniwersytet, przestaje być kobietą. ** Źródło: ''Noc podniebna'', [w:] ''Opowiadania'', Czytelnik, Warszawa 1984, str. 152. * Z dawna ustalonym porządkiem świata ludzie w stodole byli inni niż we dworze. Tu nocowali żołnierze, robotnicy i chłopi, tam mieścili się tylko państwo. Inne też były tutejsze rozmowy i milczenia. W przeciwieństwie do tamtych –— tutaj nie bardzo dziwiono się wojnie. U pani Targańcowej wojna była rzeczą niepojętą, nieoczekiwaną, zwalającą się niespodziewanie klęską, niszczącą życie — uporządkowane, równe, szczęśliwe. W stodole klęską było ~~całe~~samo życie, klęską trwającą od nieprzejrzanych lat. Wojna nie budziła zdziwienia. Była dalszym ciągiem, naturalnym następstwem tego, co się działo z ludźmi, co wyznaczało ich losy. ** Źródło: ''Węzły życia'', [w:] ''Pisma wybrane'' t. 2, Czytelnik, Warszawa 1956, str ()703. ==Zobacz też==

Użytkowniczka:Salicyna/brudnopis: Różnice pomiędzy wersjami