Ilja Erenburg: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
+ kilka cytatów |
|||
Linia 1:
'''[[w:Ilja Erenburg|Ilja Erenburg]]''' (1891–1967) – rosyjski pisarz i publicysta.
* Cała rzecz w tym, że ludzie uważają swoje obyczaje albo, jak się teraz mówi, swój „styl życia” za jedynie słuszny i potępiają — jeśli nie na głos, to w myśli — wszystko, co od niego odbega.
** Źródło: ''Ludzie, lata, życie. 1891 — 1917 Dzieciństwo i młodość.'', tłum. Wacława Komarnicka, Czytelnik, Warszawa 1961, str. 140.
* Czerwonoarmiści! Zabijajcie Niemców! Zabijajcie wszystkich Niemców! Zabijajcie! Zabijajcie! Zabijajcie!
** Opis: treść ułożonej przez Erenburga ulotki do Armii Czerwonej oblegającej Gdańsk w 1945 roku.
* Gdy woda jest spokojna – można zobaczyć dno. Tak samo można zobaczyć duszę ukochanej w chwili pełnego szczęścia.
* Jakie defekty znalazł u mnie lekarz wojskowy, tego nie wiem, być może wydałem mu się zbyt cherlawy — niepodobna w ciągu trzech czy czterech lat bezkarnie przekładać wiersze nad wołowinę. Pewien jestem, że gdyby mnie zbadano o kilka miesięcy później, zostałbym uznany za całkowicie zdatnego do służby wojskowej — wystarczy, aby jakikolwiek towar, nie wyłączając mięsa armatniego, stał się deficytowy, a ludzie przestają kręcić nosem i łapią, co się nadarzy.
** Źródło: ''Ludzie, lata, życie. 1891 — 1917 Dzieciństwo i młodość.'', tłum. Wacława Komarnicka, Czytelnik, Warszawa 1961, str. 194.
* Miłością nikogo nie można zarazić.
* Obecnie kładzie się większy nacisk na wiedzę człowieka niż na jego charakter. Młodym ludziom daje się raczej wykształcenie niż wychowanie.
* Pamiętnikarze twierdząc, że opisują bezstronnie epokę, zawsze niemal opisują siebie samych.
** Źródło: ''Ludzie, lata, życie. 1891 — 1917 Dzieciństwo i młodość.'', tłum. Wacława Komarnicka, Czytelnik, Warszawa 1961, str. 8.
* Pisarz bardzo rzadko opisuje ludzi istniejących w rzeczywistości — konkretnego Iwanowa, Duranda czy Smitha — bohaterowie powieści to stop, na który składa się zarówno wiele osób znanych pisarzowi z życia, jak i własne przeżycia wewnętrzne pisarza oraz jego rozumienie świata.
** Źródło: ''Ludzie, lata, życie. 1891 — 1917 Dzieciństwo i młodość.'', tłum. Wacława Komarnicka, Czytelnik, Warszawa 1961, str. 8.
* Zrozumiałem naraz, że Kartezjusz wypowiadał wprawdzie niezmiernie mądre myśli, nie one jednak decydują o życiu duchowym milionów ludzi. Wychowany na ideach XIX wieku wyolbrzymiałem rolę filozofów i pisarzy; to co — jak mi się zdawało — weszło społeczeństwu w krew, było tylko szatą zewnętrzną. Marynarki zamienono na mundury, humanitaryzm na krwiożerczość, wątpliwości kartezjuszowskie na dobrowolne wyrzeczenie się jakiejkolwiek pracy myśli.
** Źródło: ''Ludzie, lata, życie. 1891 — 1917 Dzieciństwo i młodość.'', tłum. Wacława Komarnicka, Czytelnik, Warszawa 1961, str. 200.
* Zrozumiałem tam, że sztuka nie jest kaprysem, ozdobą ani świąteczną datą w kalendarzu; że można z nią mieszkać w jednym pokoju niby z ukochaną osobą.
** Źródło: ''Ludzie, lata, życie. 1891 — 1917 Dzieciństwo i młodość.'', tłum. Wacława Komarnicka, Czytelnik, Warszawa 1961, str. 126.
==''Burzliwe życie Lejzorka Rojtszwańca''==
| |||