Jim Morrison: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Alessia (dyskusja | edycje)
m formatowanie automatyczne, sortowanie, ort.
Linia 115:
** Opis: przez samego Morrisona przypisywane błędnie [[William Blake|Williamowi Blake'owi]]
 
* W rzeczywistości prawdziwa poezja niczego nie opowiada; odhacza tylko możliwości, otwiera tylko wszystkie drzwi. Każdy może przejść przez te, które mu odpowiadają. I właśnie dlatego wiersze tak bardzo do mnie przemawiają, ponieważ są na wieczność. Jak długo istnieje ludzkość, tak długo przechowywane są w pamięci słowa, ich zestawienia. Nic poza wierszami i piosenkami nie przetrwa zagłady. Nikt nie jest w stanie spamiętać całej powieści. Nikt nie potrafi opisać filmu, rzeźby czy obrazu, jednak dopóki żyją ludzie dopóty istnieć mogą piosenki i wiersze. Jeżeli moja poezja zmierza ku jakiemuś celowi, to ku temu, aby uwolnić ludzi od przymusów, wewnątrz których widzą i czują
* Widzę siebie jako wielką, płomienną kometę, spadającą gwiazdę. Wszyscy się zatrzymują, wskazują na nią z zapartym tchem. ''Oh, spójrzcie! I wtedy - świiist...i mnie nie ma...Oni już nigdy nie zobaczą nic takiego. I nie będą w stanie mnie zapomnieć - nigdy.
** ''I see myself as a huge fiery comet, a shooting star. Everyone stops, points up and gasps ''Oh look at that!'' Then — whoosh, and I'm gone... and they'll never see anything like it ever again... and they won't be able to forget me — ever.'' (ang.)
 
* Widzę siebie jako wielką, płomienną kometę, spadającą gwiazdę. Wszyscy się zatrzymują, wskazują na nią z zapartym tchem. ''OhOch, spójrzcie! I wtedy - świiist... i mnie nie ma... Oni już nigdy nie zobaczą nic takiego. I nie będą w stanie mnie zapomnieć - nigdy.
* W rzeczywistości prawdziwa poezja niczego nie opowiada; odhacza tylko możliwości, otwiera tylko wszystkie drzwi. Każdy może przejść przez te, które mu odpowiadają. I właśnie dlatego wiersze tak bardzo do mnie przemawiają, ponieważ są na wieczność. Jak długo istnieje ludzkość, tak długo przechowywane są w pamięci słowa, ich zestawienia. Nic poza wierszami i piosenkami nie przetrwa zagłady. Nikt nie jest w stanie spamiętać całej powieści. Nikt nie potrafi opisać filmu, rzeźby czy obrazu, jednak dopóki żyją ludzie dopóty istnieć mogą piosenki i wiersze. Jeżeli moja poezja zmierza ku jakiemuś celowi, to ku temu aby uwolnić ludzi od przymusów, wewnątrz których widzą i czują
** ''I see myself as a huge fiery comet, a shooting star. Everyone stops, points up and gasps ''Oh look at that!'' Then whoosh, and I'm gone... and they'll never see anything like it ever again... and they won't be able to forget me ever.'' (ang.)
 
{{wulgaryzmy}}