Pałac Kultury i Nauki: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m +1 |
rozbudowa, formatowanie automatyczne, łamanie wierszy |
||
Linia 1:
[[Plik:Warszawa centrum.jpg|mały|Pałac Kultury i Nauki]]
'''[[w:Pałac Kultury i Nauki|Pałac Kultury i Nauki]]''' – jeden z najbardziej znanych i kontrowersyjnych symboli Warszawy.
* Może oficjalnie nazwać Pałac jakoś inaczej, ponadczasowo, mniej groźnie i pozytywnie? Jakby tak wykorzystać nasze nowe sojusze związane dodatkowo ze wzmocnieniem naszej obronności i przechrzcić Pałac na Pałac Kultury i Nauki im. Myszki Miki?▼
** Autor: [[Wojciech Mann]] („GW” 2007)▼
* Będzie trwał tak jak miłość do dziecka<br />Będzie trwał tak jak przyjaźń radziecka
** Autor: [[Jan Brzechwa]] w 1952 roku, kiedy zatwierdzono budowę
* (...) biała sylweta Pałacu Kultury zdała mi się podobna do Nike z paryskiego Luwru.
** Autor: [[Gustaw Morcinek]]
* co dzień jeśli mi sił starcza<br />oglądam Pałac Kultury – (...)<br />Architektura mojej krwi i serca<br />życia i śmierci<br />słońca i mgły.
** Autor: [[Eugeniusz Żytomirski]]
* Co nam obca przemoc dała, nocą rozbierzemy
** Opis: parafraza hymnu polskiego, wymyślona przez przeciwnych budowie Pałacu warszawiaków
* Jadą do Polski<br />deski i szyny,<br />wapno i cement,<br />szkło i maszyny.<br />Auta i dźwigi,<br />brązy, marmury<br />by stanął piękny<br />Pałac Kultury.
** Autor: R. Pisarski, ''Rośnie w Warszawie Pałac Kultury''
* Latarnia, która świeci<br />pięknem i nauką.
** Autor: [[Tadeusz Kubiak]]
▲* Może oficjalnie nazwać Pałac jakoś inaczej, ponadczasowo, mniej groźnie i pozytywnie? Jakby tak wykorzystać nasze nowe sojusze związane dodatkowo ze wzmocnieniem naszej obronności i przechrzcić Pałac na Pałac Kultury i Nauki im. Myszki Miki?
* Mówi chmura córce chmurce<br />napatrz że się napatrz,<br />bo to tam przeciwko nam<br />wznoszą wielki drapacz.<br />Wznoszą w górę Dom Kultury,<br />wielkie, ostre ściany.<br />A my chmury, biedne chmury<br />będziemy drapane.
** Autor: [[Józef Prutkowski]], ''Mówi chmura córce chmurce''
* Oto bratnią ręką<br />Darowane piękno.
** Autor: [[Jerzy Zagórski]]
* Pałac Kultury i Nauki...<br />Witam go roniąc łzy radosne.
** Autor: [[Tadeusz Fangrat]]
* Przyjacielu, zniknie<br />różność stron świata w pięknie Pałacu Kultury.<br />Nie obca mi tęsknota do tej chwili pięknej,<br />gdy dłonie się opiera na dziele skończonym.<br />Ci z piętra najwyższego, przykładając rękę<br />do czoła może ujrzą burzany nad Donem<br />i zieleń brzóz nad Wołgą i zarys Uralu,<br />gdy ja będę wstępował w warszawskie marmury.<br />Przyjacielu, tak każdy dzień nas łączy z dalą,<br />a z sobą każda cegła Pałacu Kultury.
** Autor: [[Tadeusz Kubiak]], ''Rozmowa na budowie Pałacu Kultury w Warszawie wiosną 1953 roku''
* Przypędzono stalowe żyrafy,<br />rozciągnięto stalowe ramiona,<br />rosną w górę konstrukcje stalowe,<br />rosną piętra w stalowych dłoniach.<br />Metrów dwieście! (...)<br />Tu robotnik i chłop się spotkają,<br />Tutaj prawda jak żyto jest prosta.<br />Tu swą młodość, wciąż młodą i piękno<br />przekazuje Warszawie – Moskwa.
** Autor: [[Stanisław Czachorowski]], ''Pałac prawdy''
* Sen szalonego cukiernika
** Opis: peryfrastyczne określenie Pałacu Kultury i Nauki odnotowane w ''„Słowniku peryfraz”'' Mirosława Bańki (PWN, 2002)
* To co bajarz ludowy napisał<br />To co lud w wyobraźni kołysał<br />Wkrótce wszyscy ujrzymy na jawie!<br />Pałac z baśni powstaje w Warszawie.<br />Będzie sięgał wysoko do góry<br />Tam gdzie ptaki, obłoki i chmury<br />Tak jak w baśni nasz Pałac Kultury
** Autor: [[Jan Brzechwa]], ''Pałac Kultury''
* Upojny i radość szczytową budzący jest fakt, że jedno z nich znajduje się już w Pałacu Kultury. Nareszcie budowla zyskała jakieś sensowne przeznaczenie!
Linia 18 ⟶ 48:
* Uważaj, to nie chmury,<br/ > To Pałac Kultury.
** Autor: [[Elektryczne Gitary]], ''Człowiek z liściem na głowie''
* Wisło, rzeko domowa, czyś ty kiedy widziała<br />takie tu domy?<br />Żeby wieża nad miastem do księżyca sięgała,<br />Żeby dom był jak Koscielec ogromny.
** Autor: [[Stanisław Ryszard Dobrowolski]]
* Znowu wyrasta przed moimi oczami<br />Ten pałac Stalina najeżony antenami<br />I znów majaczy za moimi oknami<br />I znów góruje nad naszymi domami<br />To właśnie tam na wielkim placu<br />U stóp niebotycznej wieży pałacu<br />Wpadłem w sieć ludzi o jadowitych oczach węży
| |||