Dawny ustrój i rewolucja: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
nowy art,
 
Nie podano opisu zmian
Linia 1:
Dawny ustrój i rewolucja - dzieło [[Alexis de Tocqueville|Alexisa de Tocqueville'a]] wydane w roku [[1856]] analizujące społeczeństwo francuskiej przed Rewolucją i badające jej przyczyny.
Dawny ustrój i rewolucja
 
* Historia jest galerią obrazów, w której znajduje się mało dzieł oryginalnych i dużo kopii.
** Źródło: ''Dawny ustrój i rewolucja''.
** Zobacz też: [[historia]]
 
* A urok ten [wolności] polega na rozkoszy jaką jest mówienie, działanie, oddychanie bez przymusu, pod rządami Boga i praw jedynie (...). Duszom przeciętnym, które go nigdy nie odczuły [pragnienia wolności], nikt nie wytłumaczy, czym ono jest.
** Źródło: ''Dawny ustrój i rewolucja''.
 
* Najniebezpieczniejszy dla złego rządu jest zazwyczaj ten moment, kiedy zaczyna się on reformować.
** Źródło: ''Dawny ustrój i rewolucja'' (1856, wydanie polskie 1970).
 
* Nie dziwmy się, że na początku tego stulecia centralizacja została we Francji przywrócona z tak cudowną łatwością. Ludzie roku 89 zwalili gmach, ale jego fundamenty pozostały w duszach tych, co go burzyli, i na tych fundamentach można go było szybko wznieść od nowa i zbudować solidniejszym, niż był kiedykolwiek.
** Źródło: ''Dawny ustrój i rewolucja'' (1856, wydanie polskie 1970)
 
* Skoro rząd zajął miejsce Opatrzności, zrozumiałe jest, że każdy, kto znalazł się w potrzebie, wzywa jego pomocy.
** Źródło: ''Dawny ustrój i rewolucja'' (1856, wydanie polskie 1970).
 
*Rządy jakie ustanowiła [Rewolucja], są bardziej kruche, to prawda, ale sto razy potężniejsze, jakie obaliła(...)
Linia 49 ⟶ 44:
* (...) z wnętrza narodu, który dopiero co obalił monarchię, wyłoniła się nagle władza szersza, bardziej pedantyczna i absolutna niż ta, jaka niegdyś przysługiwała naszym królom.
 
* W uwagach owych inspektorów, którzy traktują fabrykanta bardzo z góry, przeważa myśl, że państwo ma obowiązek i prawo zmuszać go do jak najlepszej produkcji nie tylko w interesie publicznym, ale jego własnym. Tym samym czują się zobowiązani do nakazywania mu, by stosował najlepszą metodę i wchodzenia wraz z nim w najdrobniejsze szczegóły jego sztuki, a wszystko to w otoczce nieprzebranej ilości kra i ogromnych grzywien.