Sebastian Karpiniuk: Różnice pomiędzy wersjami

* Mógł obdzielić niejednego, bo Sebastian kochał życie. Pewnie dlatego wypełniał życiem każdą chwilę. (...) Przyjaciele doceniali jego pogodę ducha i to, że w natłoku obowiązków znajdował czas na wieczorne polaków rozmowy. A był ciekawym rozmówcą: dociekliwy i uważny. Miał rzadki dar: umiał słuchać, a rozmówcy go za to cenili. On zawsze chciał być najlepszy, ale nie za wszelką cenę. Miał charakter i był ambitny. Musiał nie raz pokonać własne słabości i ograniczenia by wspiąć się na szczyt. Nie poddawał się i konsekwentnie dążył do celu, a cele wyznaczał sobie nie byle jakie. (...) Poświęcił się bez reszty pracy samorządowej. Czasem z niedowierzaniem słuchało się jego marzeń o „Perle"Perle Bałtyku”Bałtyku", ale bez wizjonerów nie ma postępu. A Sebastian był wizjonerem. (...) Czasem ponosiły go ułańska fantazja, brawura polityczna. Ale wynikały one z zacięcia polemicznego. Był uczciwym przeciwnikiem, lojalnym przyjacielem i po prostu dobrym człowiekiem. (...) Sebastian wierzył w nasze miasto (Kołobrzeg – dop. red.), wierzył w jego mieszkańców, bo był jednym z nas, kołobrzeżaninem z krwi i kości.(...) Nie możemy zapomnieć o chłopaku znad morza, który marzył o pięknym mieście nad Bałtykiem, u ujścia Parsęty.

* Tego dnia bałem się szczególnie, bo wiedziałem, że przyjdzie ten moment gdy będę musiał mówić, nie jako premier a jako przyjaciel. Wtedy nic się nie ma do powiedzenia. Sebastian..., Ty nie powinieneś odchodzić. Blisko dwadzieścia lat temu Sebastian przyjechał do mnie do Gdańska i powiedział, że –- chociaż był bardzo młody –- że on też musi zacząć robić coś bardzo poważnego. Znałem wtedy chłopaka, który mógłby być moim dużo młodszym bratem, wierzącego w siebie, swoje możliwości, wierzącego w wolną Polskę, wierzącego w sens działania. (...) Chociaż dobiegał do czterdziestki, to w oczach nas wszystkich był tym młodym, tym budzącym nadzieję, tym jednym z najsilniejszych. Tak dojrzał na naszych oczach, stał się naprawdę twardym facetem. Dzisiaj tutaj przy twojej trumnie zebrało się wielu twardych facetów i zobacz, wszyscy mają łzy w oczach. Będziemy pamiętali o tobie i o twoich bliskich, chociaż mieliśmy nadzieję, że zgodnie z naturą, to ty będziesz nas wspierał. Bóg tak chciał. Nie rozumiemy tego. Cześć twojej pamięci.

** Opis: fragment mowyMowa na pogrzebie posła.