Daniel Cohn-Bendit: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Alessia (dyskusja | edycje)
m formatowanie automatyczne
Alessia (dyskusja | edycje)
m sortowanie, formatowanie automatyczne
Linia 1:
[[Plik:Cohn-bendit-biberach.jpg|mały|Daniel Cohn-Bendit]]
'''[[w:Daniel Cohn-Bendit|Daniel Cohn-Bendit]]''' (ur. 1945) – francusko-niemiecki polityk, eurodeputowany Zielonych.
* Długo miałem ochotę pracować z dziećmi. W 1972 roku złożyłem podanie o pracę w alternatywnym [państwowym] przedszkolu we Frankfurcie nad Menem. Pracowałem tam ponad dwa lata. Mój nieustanny flirt z dziećmi szybko przyjął charakter erotyczny. Te małe pięcioletnie dziewczynki już wiedziały, jak mnie podrywać. Rzecz jasna niejedna z nich przygląda się rodzicom, kiedy się pieprzą. Kilka razy zdarzyło się, że dzieci rozpięły mi rozporek i zaczęły mnie głaskać. Ich życzenie było dla mnie problematyczne. Jednak często mimo wszystko i ja je głaskałem. Wtedy oskarżono mnie o perwersję (...) Pytałem się ich: „Dlaczego wybrałyście mnie i nie bawicie się z innymi dziećmi?”
** ''Le Grand Bazar'', 1976 [autobiografia]
 
* Integrować to nie znaczy wymagać od imigrantów, by dostosowali się do pierwotnie obowiązujących zasad społeczeństwa przyjmującego, integrować to znaczy współpracować nad powszechnym ustanowieniem na nowo zasad rządzących całym społeczeństwem.
** Źródło: ''Co robić?'' (2009).
 
* Napisałem to w innym kontekście, w latach 70., kiedy wiele się mówiło o „dziecięcej seksualności”. Napisano wtedy wiele bzdur, część z nich mojego autorstwa.
* Trzmiele są trochę jak niepracujące warstwy naszego społeczeństwa: bezrobotni, emeryci, studenci; właściwie nic nie produkują w sensie materialnym, ale mają swój udział w „zapylaniu” – wytwarzają sieć, informacje, więź społeczną.
** Opis: wyjaśnienie na temat pedofilskich fragmentów ''Le Grand Bazar'' podczas debaty z Declanem Ganley'emGanleyem w marcu 2009
** Źródło: ''Co robić?'' (2009).
 
* Rozwiedziona, bezdzietna Niemka Wschodnia i homoseksualny liberał na czele Unii i FDP – to nie byłoby możliwe, gdyby nie czerwono – zielona koalicja.
Linia 15 ⟶ 18:
** Zobacz też: [[Vaclav Klaus]], [[Traktat Lizboński]]
 
* Trzmiele są trochę jak niepracujące warstwy naszego społeczeństwa: bezrobotni, emeryci, studenci; właściwie nic nie produkują w sensie materialnym, ale mają swój udział w „zapylaniu” – wytwarzają sieć, informacje, więź społeczną.
* Długo miałem ochotę pracować z dziećmi. W 1972 roku złożyłem podanie o pracę w alternatywnym [państwowym] przedszkolu we Frankfurcie nad Menem. Pracowałem tam ponad dwa lata. Mój nieustanny flirt z dziećmi szybko przyjął charakter erotyczny. Te małe pięcioletnie dziewczynki już wiedziały, jak mnie podrywać. Rzecz jasna niejedna z nich przygląda się rodzicom, kiedy się pieprzą. Kilka razy zdarzyło się, że dzieci rozpięły mi rozporek i zaczęły mnie głaskać. Ich życzenie było dla mnie problematyczne. Jednak często mimo wszystko i ja je głaskałem. Wtedy oskarżono mnie o perwersję (...) Pytałem się ich: „Dlaczego wybrałyście mnie i nie bawicie się z innymi dziećmi?”
** Źródło: ''Co robić?'' (2009).
** ''Le Grand Bazar'', 1976 [autobiografia]
 
* Napisałem to w innym kontekście, w latach 70., kiedy wiele się mówiło o „dziecięcej seksualności”. Napisano wtedy wiele bzdur, część z nich mojego autorstwa.
** Opis: wyjaśnienie na temat pedofilskich fragmentów ''Le Grand Bazar'' podczas debaty z Declanem Ganley'em w marcu 2009