Alfred de Musset: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m defaultsort |
uzupełnienie, formatowanie automatyczne |
||
Linia 14:
* Jeśli powie się kobiecie, że ma najpiękniejsze oczy świata, zwróci nam uwagę, że ma również całkiem niezłe nogi.
* Kiedy kobieta jest słodka i świeża, dobra i ładna, nie należy troszczyć się, czy umie po łacinie.
* Kobieta chłodna to kobieta, która jeszcze nie spotkała mężczyzny, którego musi pokochać.
Linia 25 ⟶ 27:
* Kto kocha często jest zawiedziony, często jest obolały i często nieszczęśliwy, ale kocha i kiedy znajdzie się na krawędzi grobu, obraca się, aby spokojnie spojrzeć wstecz i powiada sobie: często cierpiałem, myliłem się niekiedy, ale kochałem. To ja żyłem, a nie jakaś istota z mojej pychy i nudy.
* Miłość dałaby mi życie, ale przyjaźń pocieszy mnie po niej.
* Miłość nie istnieje – religia, jej mamka, ma wymiona obwisłe jak stara sakiewka, na której dnie znajduje się miedziany szeląg.
* Miłość to hostia, którą trzeba złamać we dwoje, i spożyć wspólnie w pocałunku.
* Moja szklanka nie jest duża, ale piję z mojej szklanki.
Linia 50 ⟶ 58:
* Piękno tak samo nie jest nam dostępne, jak nieskończoność. Nie należy jego nigdzie szukać; nie domagać się piękna ani w miłości, ani w szczęściu, ani w cnocie; należy natomiast je kochać, aby być cnotliwym, pięknym i szczęśliwym w tej mierze, w jakiej to dla człowieka możliwe.
* Piękność nie może być skąpa, trzeba też, by pamiętała o sobie, i brała udział w rozkoszy, którą sprawia.
* Piękność, gdy się pokaże, rozrzuca swe dobro bez obawy bankructwa.
* Poezja robi z łez perły.
Linia 59 ⟶ 71:
* Szczęśliwe wspomnienie jest może na ziemi prawdziwsze od samego szczęścia.
** Zobacz też: [[szczęście]], [[wspomnienia]]
* Świat jest kałużą bez dna, gdzie czołgają się najpotworniejsze płazy, ale jest na świecie jedna rzecz święta i wzniosła – zespolenie tych dwojga tak szpetnych i ułomnych istot.
* Ten umrze nie skarżąc się, kto posiadł kobietę, którą kochał.
Linia 68 ⟶ 82:
* Znam nawet nieśmiertelne łkania.
** Zobacz też: [[płacz]]
* Żaden nie oprze się brzoskwiniowemu liczku okraszonemu purpurową wargą, inaczej jest niegodny litości – jego nieszczęście tkwi w tym, że jest głupcem.
* Życie jest snem, a miłość jego śnieniem.
| |||