Artystka wędrowna: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
powieść |
m →Adela: uzupełnienie, formatowanie automatyczne |
||
Linia 6:
* A jak dyrygent wykazuje talent, to solistom rosną skrzydła.
* Co do Furman, to nie mam pojęcia, czy ona jest z telewizji, czy też nie. Ale nie martw się, jeśli ją widziałaś i nie zapamiętałaś, bo ona jest absolutnie nie do zapamiętania – jak większość telewizyjnych prezenterek, będących plastikowym produktem epoki Barbie. Zapewne odkąd ukończyła lat osiem, nikt nie widział jej bez pełnego makijażu.
* (...) jak śpiewam, to nie piję! A jak już się napiłam, to nie śpiewałam, bo jak piję, to nie śpiewam.
Linia 16 ⟶ 18:
* Obejrzałam się w lustrze. Wyglądam jak nieboszczka, na której cześć to requiem zaśpiewam osobiście.
* Pani Profesor, ja nie mogę do pani dzwonić, bo jak dzwonię, to się automatycznie wyrażam strasznie po prostu, a wiem, że tego pani nie pochwala, więc wolę pisać, bo na piśmie to mi takie wyrazy przez usta nie przechodzą.
* Piękna nasza Polska cała, kurza jej twarz.
* Subtelne amantki nie jedzą szarlotki ani krokiecików, tylko żyją powietrzem oraz miłością.
* Sytuacja jego mać – zacytowałam drwiąco Młynarskiego, ale przecież Radek nigdy w życiu nie słuchał Młynarskiego, więc nie chwycił, tylko pewnie znowu pomyślał, że jestem wulgarna; widać to było po skrzywieniu tych jego klasycznie wykrojonych warg.
** Zobacz też: [[Wojciech Młynarski]]
* (...) uważa, że te wszystkie nuty, wyciągi i partytury, nad którymi pracuję, to jakieś cholerne kłębowisko niezrozumiałych robaczków!
| |||