Tadeusz Gicgier: Różnice pomiędzy wersjami

'''[[w:Tadeusz Gicgier|Tadeusz Gicgier]]''' (1927–2005) – polski pisarz, poeta i satyryk.

* Apologeta, to nie poeta.

 

* Autor bitny nie znaczy zaraz wybitny.

 

* Biedny, ale żeby chociaż uczciwy.

 

* Bywają rodziny, których rozbicie przynosi korzyść społeczeństwu.

 

* Chcesz być pewnym młodej żony? Poczekaj, aż się zestarzeje.

 

* Człowiek jest towarem bardzo delikatnym: łatwo ulega zepsuciu.

 

* Dała mi do zrozumienia, że jest ze mnie kawał lenia.

 

* Dżentelmen wobec kobiet: patrzy, co widać, a pyta się, co słychać.

 

* Garsoniera: pokój z używalnością.

 

* Gorzka prawda – prawda nielukrowana.

 

* I wolna miłość może z mężczyzny zrobić niewolnika.

 

* Jeden ciąży ku socjalizmowi, drugiemu socjalizm ciąży.

 

* Jeśli dla inscenizatora tekst jest tylko pretekstem, w grę wchodzą niechybnie podteksty.

 

* Kawał to arystokratki, ta, co w herbie ma pośladki.

 

* Kto zna tylko siebie, nie zna siebie.

 

* Lżej jest cierpieć z drugimi, a jeszcze lżej, gdy cierpią tylko drudzy.

 

* Łopatologia: swoista patologia.

 

* Ma pretensje do literatury. I odwrotnie.

 

* Mówią o niej: chodząca cnota. A jak mówić, gdy zmienia pozycję?

 

* Na arenie międzynarodowej nie ma miejsca dla clownów.

 

* Niektórzy najbardziej pomagają, gdy nie przeszkadzają.

 

* O niektórych wysoko postawionych: łatwiej spotka się góra z górą, niż człowiek z człowiekiem.

 

* Otaczać specjalną opieką nie oznacza stosować specjalne środki.

 

* Polityka jak kobieta: powinna być giętka i mieć linię.

** Zobacz też: [[polityka]]

* Przesadna skromność: mistrz podający się za narzędzie.

 

* Robi wszystko, żeby nic nie robić.

 

* Robię wszystko, żeby nic nie robić.

 

* Są dwa sposoby: bić po łapach lub robić wokół kogoś zapach.

 

* Szczęśliwi godzin nie liczą. Liczą pieniądze.

 

* To cienka aluzja. Z roku na rok cieńsza.

 

* To zmyślny człowiek: nie odróżnisz, kiedy mówi prawdę, a kiedy zmyśla.

 

* Według niektórych krytyków wagę w sztuce ma tylko to, co niedoważone.

** Zobacz też: [[sztuka]]

* Władza zrównoważona: nie dyskutuje z górą i nie pozwala dyskutować dołom.

 

* Zasada niektórych krytyków: kadzidło i złoto.

 

* Zwierzała się pewna idealistka: Niegdyś mymi ideałami były wiara, nadzieja i miłość. Dziś została mi miłość na wiarę bez nadziei na małżeństwo.

 

* Żeby się oczyścić, musi unurzać się w błocie.