Józef Gosławski: Różnice pomiędzy wersjami

==Wypowiedzi Józefa Gosławskiego==

* O sprawach politycznych nie mogę nic napisać, a dlaczego? Możesz się domyśleć. Sztuka – jest wojna, ale to Włochom nie przeszkadza w tym, aby stawiać pomniki, urządzać konkursy i dbać naprawdę troskliwie o młodych twórców i aby wnikać w najdrobniejsze szczegóły, które w całości stwarzają warunki pracy. Zapewne już wiesz o tym z I.K.C., że założyliśmy Zw. Polskich Art.Plastyków w Italii z siedzibą w Rzymie (zostałem obrany v-prezesem tego związku). Do związku należą stare i młode dziady, ślepe, kulawe i garbate – paleta typów i wartości mocno kolorowa.

 

* W numizmatyce naszej jest luka, a jeżeli ktoś z plastyków robi to za pieniądze. Pewne sprawy bolą, ale najwięcej to abyśmy nie byli sądzeni przez przyszłe pokolenia, że umieliśmy tylko niszczyć, a nie tworzyć.

 

* ... jedno niech Ci będzie celem to dążenie, aby być człowiekiem z wielką szlachetną ambicją...

 

* Muzeum Narodowe w Krakowie już zakupiło cztery medale, natomiast Muzeum Narodowe w Warszawie mimo entuzjazmowania się przez Dyr. Lorentza, Kust. Jodkowskiego, Kust. Szemiothową i innych odmówiło zakupu. Stało się to na skutek interwencji warszawskich kacyków. Mimo zaskoczenia sprawa ta jest do przeżycia, jest tylko żywym przykładem jacy ludzie decydują w tworzeniu naszej kultury.

 

* W Warszawie dowiedziałem się, dlaczego komisja odmówiła zakupu moich medali. Zdziwi Cię to, ale jest to prawda, co Ci napiszę.Delegat Ministerstwa Kultury i Sztuki mgr... nie zgodził się mówiąc: „Gosławski jeszcze nie umarł, aby kupować jego prace”. Wobec tego przepraszam, że żyję.

 

* ... ciekawi mnie, jak uporałeś się z trudnościami pierwszej, jak i drugiej reorganizacji Uczelni. Jeżeli chodzi o mnie, to nie miałem z tym wiele kłopotu – po prostu zostałem zwolniony, a moja pracownia zlikwidowana.

 

* Po pierwszych dość ciężkich przeżyciach doszedłem już do równowagi. Jednocześnie zdałem sobie sprawę, że pewne idee mają na zewnątrz kolorowe szyldy i szumne hasła w głębi zaś – nie dotykajmy tego, bo zbyt jest bolesne. O pracy pedagogicznej przestałem nawet myśleć, chciałbym tylko zdobyć pracownię, aby móc rzeźbić.

 

* Proszę wymyślić beton, który by szybciej wiązał, a my przyznamy panu Nagrodę Nobla. A odznaczenia robię sobie sam.

 

===Cytaty z dzieł===

* We wrześniu 1939 napadnięci przez armie niemiecką i bolszewicką, my Polacy, ofiarą krwi broniliśmy wolności ludów, honoru i religii.

 

* Historii – jako dokument. Narodowi niemieckiemu – na wieczną hańbę.

 

* Lidzbark Warmiński – miasto mężów znakomitych.

 

* Hańba mordercom kobiet i dzieci.

 

* Nigdy wojny.

 

==Wypowiedzi o Józefie Gosławskim==

* Po krótkim odpoczynku brat mój zajął się mną serdecznie i zaczął przygotowywać mnie do tego pięknego zawodu.[...] chciał prowadzić ze mną zajęcia praktyczne, ale brak narzędzi nie pozwolił na to.[...] Zacząłem wykuwać dłuta, a brat mój [...] doprowadzał [je] do idealnego wyglądu.[...] Po wykonaniu dłut brat mój Józef zaczął projektować przedmioty przemysłu artystycznego. Były to różnego rodzaju talerze, patery, kasetki, papierośnice, kałamarze. Wszystkie [...] były wykonane z dużym smakiem, żeby jako tako żyć.

 

* Realizm wraz z tendencją do syntetycznego ujmowania tematu, zerwanie z klasycznymi regułami kompozycji, śmiałe stosowanie nowych, nie zawsze regularnych kształtów, lapidarność ujęcia, prostota połączona z monumentalnością, a przy tym niezwykła siła wyrazu – oto główne przesłanie Gosławskiego dla młodego pokolenia polskich medalierów.

 

* Tylko wielka skromność i przekonanie o słuszności obranej drogi pozwalają znieść świadomość, że jest się poza awangardą, poza modą, że przemawia się językiem, który wprawdzie dla wielu pozostał bliski i zrozumiały, ale który nie jest w najwyższej cenie na ożywionych rynkach sztuki. Ta właśnie skromność a obok niej rzadko spotykana dobroć i życzliwość, zjednujące mu ludzi, wybijają się we wspomnieniach o Józefie Gosławskim jako dominujące rysy jego osobowości.

 

* [...] pięciozłotówki z lat 1958–1959 sprawiły kolekcjonerom wiele kłopotu swymi wadami menniczymi. Zbieracze zaliczają je bezpodstawnie do ''odmian stempla'', określonych nazwami: ''wąskie ramię rybaka'' lub ''brak liny, zwisającej z sieci''. A już szereg zapytań spotykaliśmy w prasie codziennej na temat ''słoneczka pod pachą rybaka'' [...] i jeszcze rzadszego ''słoneczka za plecami rybaka''. Te ''słoneczka'' były rzeczywiście rzadkim w mennictwie aluminiowym przypadkiem przebicia miękkiego krążka monetarnego stemplem na wskroś, przy czym na rewersie wystąpił w postaci niby-słoneczka rysunek przepaski na skrzydłach Orła i piór z awersu, co dało złudzenie ''promienistego słoneczka''.

 

* Odmiennie rozwijała się twórczość Józefa Gosławskiego [...], nadzwyczaj oryginalnego i uzdolnionego medaliera.[...] Gosławski dokonał w powojennym medalierstwie polskim istnego przewrotu. Jako jeden z pierwszych zerwał on w sposób radykalny z tradycyjną formą oraz kształtem medalu klasycznego. Jego dzieła wyróżniają się rzeźbiarską fakturą oraz próbą syntetycznego ujmowania tematów.[...] Gosławski jest klasą dla siebie. Jego sztuka – wstrząsająca, dramatyczna, ale jakże prawdziwa – była na przełomie lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych czymś zupełnie nowym, zapowiedzią zbliżających się nieuchronnie zmian.