Wojciech Marczewski: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Alessia (dyskusja | edycje)
m drobne redakcyjne
Alessia (dyskusja | edycje)
uzupełnienie, formatowanie automatyczne
Linia 1:
'''[[w:Wojciech Marczewski|Wojciech Marczewski]]''' (ur. 1944) – polski reżyser i scenarzysta. Mąż Teresy, ojciec [[Filip Marczewski|Filipa]] i Macieja.
* (...) dokument jest ważny i to nie tylko w swojej czystej formie – kinowej lub telewizyjnej. On jest istotny również dla fabularzystów, dla pewnego sposobu myślenia o rzeczywistości i o sztuce. Wiąże je ze sobą.
** Źródło: [http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=14607 Wywiad, 2003]
 
* Jeśli chodzi o technologię, nasze kino zaczyna być już porównywalne ze światowym. Oczywiście ciągle jesteśmy niedofinansowani, jednak sam sprzęt, jak kamery czy komputery, na których montuje się filmy, stał się już ogólnie dostępny. Polepszyła się jakość i o to trzeba dziś dbać. Filmu, traktując go wyłącznie jako produkt, nie da się sprzedać jako coś szarego, brudnego czy nieostrego tłumacząc jedynie, że na tym właśnie polega sztuka.
** Źródło: [http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=61050 Wywiad, 2009]
 
* Każda szkoła filmowa daję pewną podstawę do tego zawodu. Tymczasem najtrudniejszą chwilą dla jej studentów, jest moment, kiedy oni ją kończą. Wpadają wtedy w czarną dziurę. W normalnej szkole panuje swoisty reżim. Trzeba pilnować terminów skończenia i składania scenariuszy, profesorowie gonią, trzeba zrobić tyle, a tyle filmów fabularnych oraz dokumentalnych. Kiedy kończą studia, przestaje ich ktokolwiek poganiać, a wręcz nikt na nich nie czeka i ich nie potrzebuje. Dlatego sami muszą przedrzeć się i zakomunikować: oto jestem, mam ważny, interesujący temat i nie prawdą jest, że mnie nie potrzebujecie. Szkoły nie uczą jednak tego, jak tak naprawdę wejść na rynek.
** Źródło: [http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=61050 Wywiad, 2009]
 
* Najpiękniejsze wiersze Różewicza oscylują między konkretem, betonem, kurzem, a metaforą.
** Źródło: [http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=14607 Wywiad, 2003]
** Zobacz też: [[Tadeusz Różewicz]]
 
* Obecnie producent ma ogromne prawa. Może na przykład kazać reżyserowi oraz montażyście zmienić zakończenie ponieważ mu się ono nie podoba.
** Źródło: [http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=61578 Wywiad, 2009]
 
* Pojęcie czasu zaczęło się skracać. Dzieje się tak za sprawą reklamy, atakowania obrazami. Coraz szybciej je kojarzymy, coraz szybciej myślimy. Wydawałoby się, że to powinno nas doprowadzić do tego, że i filmy będą krótsze, i bardziej sprecyzowane, określone. Z drugiej jednak strony telewizja pełni tu taką funkcję ''mielonego kotleta z herbatą''. I zawsze, oczywiście, można powiedzieć: to szkoła, uniwersytet powinny tego nauczyć. Ale życie jest silniejsze niż jakikolwiek kurs. Jeżeli więc telewizja coś takiego preferuje, wówczas żaden wykładowca z tym nie wygra.
** Źródło: [http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=14607 Wywiad, 2003]
 
* Powinienem kręcić filmy tylko wtedy, kiedy mierzę się z tematem czy materiałem, który dogłębnie mnie porusza i jest dla mnie osobiście ważny. Tylko wtedy (...) staję się utalentowany, inteligentny i wrażliwy... Wtedy wchodzę w wyobrażony świat z pełnym przekonaniem. Widzę go w obrazach, kolorach, wiem, jaki rytm mu narzucić. Czuje się wówczas kompetentny. Znajomość warsztatu jest niezbędna, ale nie wystarcza, by zrobić dobry film. Jestem przekonany, że takie wartości, jak talent, inteligencja czy wrażliwość nie mają wymiaru constans.
Linia 16 ⟶ 26:
 
* (...) zmiana, jaka nastąpiła po przejściu na nowy ustrój, bardzo boleśnie dotknęła filmowców. Wtedy to zostały właściwie rozwiązane zespoły filmowe.
** Źródło: [http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=61050 Wywiad, 2009]