Joanna Szczepkowska: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
formatowanie automatyczne, uzupełnienie, kat. |
uzupełnienie, formatowanie automatyczne |
||
Linia 25:
===C===
* Chętnie słucham argumentów, nawet gdy się stykam z poglądami, które wydają mi się obrzydliwe. Zaciskam zęby i w miarę spokojnie zadaję pytania.
** Źródło: „Existence”, nr 3, jesień 2009.
* '''Dziennikarka:''' Co decyduje o wielkości aktora?<br />'''Joanna Szczepkowska:''' Myślę, że to samo, co decyduje o wielkości malarza. Pewna równowaga między talentem a rzemiosłem. I jeszcze trzeba dodać gust artystyczny. Tak, gust. Można mieć wielki talent, ale nie mieć gustu. Ludzie prawdziwie utalentowani przez rolę mówią coś więcej, niż jest napisane. Ich role to opowieść o człowieku.
** Źródło: „Existence”, nr 3, jesień 2009.
Linia 32 ⟶ 35:
===J===
* (...) jestem osobą, która nudzi się przy rozmowach o gospodarce, bo nie stykają mi się w głowie odpowiednie przekaźniki.
** Źródło: „Existence”, nr 3, jesień 2009.
===L===
* (...) lubię się wszystkim przyglądać. Mnie interesują inni ludzie i ich życie w zawodzie, więc prawdopodobnie dlatego mogę coś o nich powiedzieć.
** Źródło: „Existence”, nr 3, jesień 2009.
Linia 39 ⟶ 46:
===N===
* Na temat moich felietonów powstało sporo prac magisterskich, więc ja się o sobie dużo dowiaduję. Gdy wydałam zbiór opowiadań ''Fragmenty z życia lustra'', to dopiero pytania czytelników zaczęły mnie naprowadzać na klucze interpretacyjne. A odpowiedzi na ogół mają swoje korzenie w dzieciństwie.
** Źródło: „Existence”, nr 3, jesień 2009.
* (...) nie było możliwości, żeby profesor kogoś nie przekonał
** Opis: o [[Bronisław Geremek|Bronisławie Geremku]].
** Źródło: „Existence”, nr 3, jesień 2009.
* Nie chciałabym żyć w strachu, czy jestem dostatecznie popularna. Wychowałam się w środowisku artystycznym i naprawdę widziałam, jak zmienia się mentalność, gdy ktoś sprowadza swoją duszę artystyczną do takiego bożka. Nie chcę być bożkiem. Chcę dobrze zagrać, chcę dobrze napisać. To wszystko.
** Źródło: „Existence”, nr 3, jesień 2009.
Linia 47 ⟶ 60:
===P===
* Pani Helena pojawiła się w naszym domu, kiedy miałam siedem dni, i została. Jej rodzina mieszkała na Starej Pradze. Ponieważ byłam wychowywana w dużym stopniu przez nią, krążyłam między domem aktorskim, domem dziadka z kulturą antyczną i wielkimi pisarzami, jak Iwaszkiewicz, oraz między domem na Pradze, gdzie była dyscyplina do bicia dzieci, muchy na lepach i naprawdę twarde i biedne życie z kartoflanką.
** Źródło: „Existence”, nr 3, jesień 2009.
** Zobacz też: [[Jarosław Iwaszkiewicz]]
* Proszę Państwa, 4 czerwca 1989 roku skończył się w Polsce komunizm.
** Zobacz też: [[Polska]], [[PRL]], [[III RP]], [[komunizm]]
Linia 52 ⟶ 69:
* Proszę Państwa, ojczyzna jest jedna, nie mnóżmy Rzeczpospolitych. 21 października skończyła się IV RP, a zaczęła się III.
** Opis: 22 października 2007
===T===
* To byli ludzie, którzy spędzali czas na rozmowach, i przez to przekazywali klimat teatru, tradycje. Dziś młode aktorskie pokolenie rozmawia o ratach, ile pali ich samochód i po spektaklu szybciutko wychodzi. Teatr pustoszeje i brakuje poczucia fachu. Jeśli jestem z fachu, to znam jego historię.
** Opis: o aktorach dawniej i dziś.
** Źródło: „Existence”, nr 3, jesień 2009.
===W===
* Wystarczy, że się gwiazdeczka sfotografuje z jakimś biednym dzieckiem i już w haśle widnieje „pomaga”, a mnóstwo wolontariuszy nie ma prawa głosu. Ich nie ma. Więc wolałabym być wśród wolontariuszy i zachować anonimowość.
** Źródło: „Existence”, nr 3, jesień 2009.
| |||