Najstarszy: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m formatowanie automatyczne |
uzupełnienie |
||
Linia 1:
'''[[w:Najstarszy|Najstarszy]]''' – powieść fantasy kanadyjskiego pisarza [[Christopher Paolini|Christophera Paoliniego]], drugi tom trylogii ''Dziedzictwo''.
* – A wszyscy potrzebujemy czegoś, za co moglibyśmy mu [losowi] dziękować. Zwłaszcza, gdy już weźmiemy ślub.
* Choć dwaj mogą mieć dwa,<br />a jedne z dwóch to na pewno jeden,<br />jeden nie może być dwoma.
** Postać: Bladgen
* – Ci, których kochamy, są dla nas często najbardziej obcy.
** Postać: Oromis
* Dobry kompromis złości wszystkich bez wyjątku.
* – Gdy możesz zdobyć wszystko czego pragniesz, wypowiadając kilka słów, cel nie ma znaczenia, liczy się tylko podróż.
** Postać: Rhunön
* Jedno tylko jest pewne: wszytko przemija.
* Jeśli na wojnie istniał jakikolwiek honor, to krył się wyłącznie w walce w obronie innych.
* – Kimże jest król, jeśli nie człowiekiem uwięzionym w klatce obowiązków?
** Postać: Tiranna
* ''Lepiej złożyć przysięgę uczciwemu głupcowi niż kłamliwemu mędrcowi.''
** Postać: Saphira
* – Moje myśli należą do mnie, Eragonie.
** Postać: Arya
* – Na drzwiach wyryto mądrość tę, tradycję rodu, światła skrę, co prosto brzmi: Kochajmy się!
** Postać: Bladgen
* – (...) nie potrafię dowieść istnienia bogów. Nie potrafię też dowieść, że świat i wszytsko na tym świecie nie zostało stworzone przez jakąć istoę bądź istoty w odległej przeszłości. Mogę ci jednak powiedzieć, że my, elfy, od tysiącleci badamy naturę i przez cały ten czas nie widzieliśmy ani jednego przypadku, w którym zasady rządzące tym światem zostałyby złamane. To znaczy nigdy nie oglądaliśmy cudu. Wiele wydarzeń wykraczało poza nasze umiejętności wyjaśnienia, jesteśmy jednak przekonani, że nie udało nam się ich wytłumaczyć, bo wciaż nie znamy do końca praw rządzących wszechświatem, a nie dlateo, że jakieś bóstwo odmieniło naturalny porządek rzeczy.
** Postać: Oromis
* Odlecisz, hen, daleko stąd,<br />Za góry, lasy,<br />Gdzieś w odległy ląd.<br />Odlecisz, hen, daleko stąd,<br />By nigdy nie wrócić już.<br /><br />Odejdziesz tak, odejdziesz stąd<br />I nie zobaczę cię tu już.<br />Odejdziesz, tak, odejdziesz stąd,<br />Choć czekać wiecznie będę już.
**
* – Pesymizm stanowi większe utrudnienie niż jakiekolwiek obrażenia fizyczne.
** Postać: Oromis
* Pieśni umarłych to lamenty żywych.
** Postać: Eragon
* '' Potrzeba odwagi, by przyznać, że się mylimy.''
** Postać: Saphira
* ''Rzucamy się z urwiska, nie wiedząc, w jak głęboką wpadniemy wodę.<br />Ach, ale cóż za wspaniały czeka nas najpierw lot!''
** Postacie: Eragon i Spahira
* Smoki, jak koty<br />Lubią psoty.<br />Smoki, jak ptaki<br />Wolą draki,<br />Lecz nic im zabawa,<br />Gdy na stole strawa!
** Opis: wiersz Bladgena.
* ''Świat jest jak rozciągnięty, Eragonie. Rozciągnięty do granic. Wkrótce pęknie i wszędzie zapanuje obłęd. To, co czujesz, czujemy też my, smoki, i czują elfy – nieubłagane zbliżanie się końca naszej ery. Opłakuj tych, którzy zginą w chaosie, jaki pochłonie Alagaësię, i miej nadzieję, że dzięki sile twego miecza i tarczy, i moich kłów i szponów, zdołamy wywalczyć lepszą przyszłość.''▼
** Postać: Saphira
* W królestwie, hen, gdzie morza brzeg,<br />A góry kryje nieba płaszcz,<br />W zimowy dzień mąż narodził się,<br />Co jasny miał przed sobą szlak:<br /><br />Zabić mrocznego Durzę<br />W kraju gdzie zaległ cień<br /><br />Chowany tam przez mędrców chór,<br />Wśród dębów starych jak sam czas,<br />Z jeleniem chyżym ścigał się<br />I z wilkiem walczył, by móc wnet<br /><br />Zabić mrocznego Durzę<br />W kraju gdzie zaległ cień<br /><br />Skradać się zaś go uczył człek<br />W czerni, sam złodziej, zręczna dłoń,<br />Sekrety walki, cios i zwód,<br />Cios, pchnięcie, sztych, by kiedyś mógł<br /><br />Zabić mrocznego Durzę<br />W kraju gdzie zaległ cień<br /><br />Szybko jak myśl mu płynął czas<br />I człek ów wszedł już w męski wiek,<br />W żyłach mu wrzała gniewem krew,<br />Młodzieńczy zapał tlił się też<br /><br />I spotkał dziewczę, poczuł żar<br />Wiotka i smukła kibić jej,<br />Na czole Gëdy płonął blask,<br />A za nią sukni zwiewny tren.<br /><br />I tak w granacie ciemnych ócz,<br />W źrenicach jej, otchłaniach dwóch<br />Ujrzał przyszłości jasny blask<br />W której nie będą musieć już<br /><br />Lękać się mroku Durzy<br />W kraju, gdzie zaległ cień.
** Opis: fragment poematu Eragona.
* Wolałbym żyć w czasach pozbawionych historycznych wydarzeń. Zamęt utrudnia życie, a tacy jak my, którym i tak żyje się najtrudniej, cierpią najbardziej, pomyślał Roran.
▲* Świat jest jak rozciągnięty, Eragonie. Rozciągnięty do granic. Wkrótce pęknie i wszędzie zapanuje obłęd. To, co czujesz, czujemy też my, smoki, i czują elfy – nieubłagane zbliżanie się końca naszej ery. Opłakuj tych, którzy zginą w chaosie, jaki pochłonie Alagaësię, i miej nadzieję, że dzięki sile twego miecza i tarczy, i moich kłów i szponów, zdołamy wywalczyć lepszą przyszłość.
▲** Postać: Saphira
* – Ziemia to coś niezwykłego. Dbaj o nią, a ona zadba o ciebie. O niewielu innych rzeczach można to rzec.
** Postać: Garrow
* – Zręczne palce to zręczny umysł.
** Postacie: elfy
* ''Żyj chwilą obecność, wspominaj przeszłość i nie lękaj się przyszłości, ta bowiem jeszcze nie istnieje i nigdy nie będzie istnieć. jest tylko teraz.''
** Postać: Saphira<br /> <br />
| |||