Aleksander Fedorowicz: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
m formatowanie automatyczne
Alessia (dyskusja | edycje)
m formatowanie automatyczne, sortowanie
Linia 7:
 
* Nasza cisza powstaje z poczucia, ze jesteśmy całkowicie w ręku Boga.
 
* Z modlitwy powinniśmy wychodzić przemienieni, mocniejsi, lepsi. Kto z Bogiem obcuje, naprawdę obcuje, na tego musi spływać Boża moc, dobroć siła.
 
* Nie ma innej drogi do radości, niż ofiara i krzyż, bo one są świadectwem miłości.
 
* Nie ma innego dowodu, innego sprawdzianu, że kochamy Boga, jak składana ofiara, jakiej wymaga konsekwentne życie z Bogiem, służba Bogu.
 
* Największą ofiarą Kościół wkłada Bogu w swoich chorych. Cierpienie i ofiara tu na ziemi jest ironicznym dopełnieniem i zarazem świadectwem miłości.
 
* Są dwa syndromy prawdziwej miłości: bezinteresowność i ofiara.
 
* Z modlitwy powinniśmy wychodzić przemienieni, mocniejsi, lepsi. Kto z Bogiem obcuje, naprawdę obcuje, na tego musi spływać Boża moc, dobroć siła.
* Największą ofiarą Kościół wkłada Bogu w swoich chorych. Cierpienie i ofiara tu na ziemi jest ironicznym dopełnieniem i zarazem świadectwem miłości.
 
 
[[Kategoria{{DEFAULTSORT:Polscy duchowni katoliccy|Fedorowicz, Aleksander]]}}
[[Kategoria:Polscy duchowni katoliccy]]