Najstarszy: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Kaariokaa (dyskusja | edycje)
m +kat
Jos. (dyskusja | edycje)
m formatowanie automatyczne
Linia 1:
'''[[w:Najstarszy|Najstarszy]]''', powieść fantasy kanadyjskiego pisarza [[Christopher Paolini|Christophera Paoliniego]], drugi tom trylogii ''Dziedzictwo''.
{{chronologiczny}}
* Jak zawsze, książkę tę dedykuję mojej rodzinie.<br />A także moim niesamowitym fanom. To dzięki wam ta przygoda trwa dalej.<br />Sé onr sverdar sitja hvass!
Linia 7:
** Postać: elfia panna podczas święta Przysięgi Krwi.
 
* W królestwie, hen, gdzie morza brzeg,<br />A góry kryje nieba płaszcz,<br />W zimowy dzień mąż narodził się,<br />Co jasny miał przed sobą szlak:<br /><br />Zabić mrocznego Durzę<br />W kraju gdzie zaległ cień<br /><br />Chowany tam przez mędrców chór,<br />Wśród dębów starych jak sam czas,<br />Z jeleniem chyżym ścigał się<br />I z wilkiem walczył, by móc wnet<br /><br />Zabić mrocznego Durzę<br />W kraju gdzie zaległ cień<br /><br />Skradać się zaś go uczył człek<br />W czerni, sam złodziej, zręczna dłoń,<br />Sekrety walki, cios i zwód,<br />Cios, pchnięcie, sztych, by kiedyś mógł<br /><br />Zabić mrocznego Durzę<br />W kraju gdzie zaległ cień<br /><br />Szybko jak myśl mu płynął czas<br />I człek ów wszedł już w męski wiek,<br />W żyłach mu wrzała gniewem krew,<br />Młodzieńczy zapał tlił się też<br /><br />I spotkał dziewczę, poczuł żar<br />Wiotka i smukła kibić jej,<br />Na czole Gëdy płonął blask,<br />A za nią sukni zwiewny tren.<br /><br />I tak w granacie ciemnych ócz,<br />W źrenicach jej, otchłaniach dwóch<br />Ujrzał przyszłości jasny blask<br />W której nie będą musieć już<br /><br />Lękać się mroku Durzy<br />W kraju, gdzie zaległ cień.
** Opis: Fragmentfragment poematu Eragona.
 
* Świat jest jak rozciągnięty, Eragonie. Rozciągnięty do granic. Wkrótce pęknie i wszędzie zapanuje obłęd. To, co czujesz, czujemy też my, smoki, i czują elfy – nieubłagane zbliżanie się końca naszej ery. Opłakuj tych, którzy zginą w chaosie, jaki pochłonie Alagaësię, i miej nadzieję, że dzięki sile twego miecza i tarczy, i moich kłów i szponów, zdołamy wywalczyć lepszą przyszłość.