Piotruś Pan w czerwieni: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Jos. (dyskusja | edycje)
formatowanie
Linia 1:
'''[[w:Piotruś Pan w czerwieni|Piotruś Pan w czerwieni]]''' (ang. ''Peter Pan in scarlet'') - baśń literacka napisana przez brytyjską pisarkę Geraldine McCaughrean; oficjalna kontynuacja powieści Piotruś Pan i Wendy J. M. Barriego; w Polsce wydana w 2006 roku przez wydawnictwo Znak.
''* Wydawało się, że wszystko się skończyło. Dzieci państwa Darling wróciły szczęśliwie do domu. Zapodziani Chłopcy znaleźli rodzinę, kapitan Jakub Hak zniknął w paszczy krokodyla, a Piotruś Pan umówił się z Wendy, że będzie ją co roku zabierał do Nibylandii na wiosenne porządki. Tymczasem po wielu latach urzekająca kraina zaczęła wzywać swoich dawnych mieszkańców...''
 
''Wydawało się, że wszystko się skończyło. Dzieci państwa Darling wróciły szczęśliwie do domu. Zapodziani Chłopcy znaleźli rodzinę, kapitan Jakub Hak zniknął w paszczy krokodyla, a Piotruś Pan umówił się z Wendy, że będzie ją co roku zabierał do Nibylandii na wiosenne porządki. Tymczasem po wielu latach urzekająca kraina zaczęła wzywać swoich dawnych mieszkańców...''
 
 
----
 
* Odwaga jest na wyciągnięcie ręki: nie trzeba jej kupować za pieniądze. Nie trzeba się jej uczyć w szkole! Odwaga to jest coś, no nie? Jeśli masz odwagę, to wszystko musi się udać!
Linia 14 ⟶ 10:
* Wszystkie dzieci, prócz jednego, dorastają.
 
-* – Niech ci będzie, ale kimkolwiek jesteś, to wciąż ty. Tylko jedna osoba ma taki zapach.<br />– Jaki zapach?<br />– Zapach kogoś, kto dosiada wiatru. Zapach setek letnich pór przespanych na drzewach, zapach przygód z Indianami i piratami. Czy nie pamiętasz, Piotrusiu? To był nasz świat i mogliśmy robić wszystko, na co mieliśmy ochotę. To było wspaniałe, bo mogło to być cokolwiek, ale zawsze my to robiliśmy!
* [...] listem w kopercie wysłanym do krainy snów.
 
* Druga gwiazda na prawo i prosto aż do rana! Nibylandia!
* - Niech ci będzie, ale kimkolwiek jesteś, to wciąż ty. Tylko jedna osoba ma taki zapach.
- Jaki zapach?
- Zapach kogoś, kto dosiada wiatru. Zapach setek letnich pór przespanych na drzewach, zapach przygód z Indianami i piratami. Czy nie pamiętasz, Piotrusiu? To był nasz świat i mogliśmy robić wszystko, na co mieliśmy ochotę. To było wspaniałe, bo mogło to być cokolwiek, ale zawsze my to robiliśmy!
 
* Druga gwiazda na prawo i prosto aż do rana! Nibylandia!
 
* Spoglądał w niebo szeroko otwartymi oczami pełnymi podziwu i wspomnień lepszych czasów.
Linia 26 ⟶ 18:
* Lecieli aż do rana, przez nocne niebo, obok księżyca i gwiazd, przez krainę utkaną z dziecięcych marzeń i wspomnień.
 
* [(...]) a grzbiety jego fal błyszczały jak diamenty rozrzucone w blasku świtu.
 
 
[[Kategoria:Baśnie]]