Michel de Montaigne: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m robot dodaje: eo:Michel de Montaigne |
uzupełnienie, sortowanie, formatowanie automatyczne |
||
Linia 2:
'''[[w:Michel de Montaigne|Michel de Montaigne]]''' (1533–1592) – francuski pisarz i filozof – humanista.
* Co najwyżej Wielkość duszy nie tyle polega na tym, aby iść ku górze i naprzód, co aby umieć umiarkować się i ograniczyć.
* Człowiek, który dla interesu poświęca swój honor, traci i swój honor, i swój interes.
* Człowiek musi być szalony. Nie potrafi stworzyć robaka, a tworzy dziesiątki bogów.
* Człowiek uczony nie jest uczony we wszystkim; ale rozumny człowiek jest we wszystkim rozumny, nawet w tym, czego nie wie (...).
* Filozofować to uczyć się umierać.
* Jednomyślność jest rzeczą bardzo nudną w rozmowie.
* Każdy poniekąd żyje w swym dziele.
* Każdy z nas mówi czasami głupstwa. Nieznośne są tylko głupstwa wygłaszane uroczyście.
* Kto by starannie uszczknął zbiór osielstw ludzkiej mądrości, mógłby o tym cuda powiedzieć. Ja zbieram je chętnie, jakoby na pokaz, sądząc, iż mogą być w pewnym celu nie mniej użyteczne niż zdrowe i umiarkowane mniemania. Osądźmy z tego, co możemy rozumieć o człowieku, o jego rozsądku i rozumie, gdy u owych wielkich osobistości, które tak wysoko wyniosły ludzką wiedzę, znajdują się tak jawne i grube chyby.
* Kto by znalazł sposób, by można sądzić wedle sprawiedliwości i wybierać ludzi wedle rozumu, stworzyłby tym jednym najdoskonalsza formę społeczności.
* Między nami mówiąc, zauważyłem że dwie rzeczy zawsze idą ze sobą w parze: podniebne myśli i przyziemne czyny.
* Miłość jest niczym innym, jak żądzą nieśmiertelności.
* Moje życie pełne było strasznych nieszczęść, z których większość się nie zdarzyła.
* Można by rzec o mnie, że w książce tej skomponowałem bukiet z cudzych kwiatów, od siebie dodając jedynie wstążkę, która je związała.
* Można żałować lepszych czasów, ale nie umykać przed dzisiejszymi.
* Najdziksza ze wszystkich chorób to gardzić własną istotą, najwyższa to doskonałość.▼
* Najmocniej wierzy się w to, o czym wie się najmniej.
* Najpiękniejsze życie jest to, które kształtuje się na wzór pospolity i ludzki, z porządkiem, ale bez cudu i bez przekraczania miary.
* Największa rzecz na świecie, to umieć należeć do siebie.
* Naszym obowiązkiem jest kształtowanie charakteru. Godne życie jest naszym wielkim i wspaniałym arcydziełem.
* Nie ma nic równie pięknego i godnego, niż dobrze i należycie spełnić swą rolę człowieka.
Linia 26 ⟶ 46:
* Nie mogę wszelako pojąć, w jaki sposób zdołał ktoś rozciągnąć przyjemność picia poza pragnienie i urobić sobie w imaginacji jakoby apetyt sztuczny i przeciw naturze.
* Nie tam jest twój dom, gdzie jest twoje mieszkanie, ale tam gdzie jesteś zawsze rozumiany.▼
* Nie śmierć mnie niepokoi, ale umieranie.
▲* Nie tam jest twój dom, gdzie jest twoje mieszkanie, ale tam gdzie jesteś zawsze rozumiany.
▲* Najdziksza ze wszystkich chorób to gardzić własną istotą, najwyższa to doskonałość.
* Nikt nie jest wolny od mówienia bredni.
* Od pięknej kobiety prędko odwykniesz, od dobrej nigdy.
* Pani, której nikt nie kusił, nie może szczycić się swoją cnotą.
* Poczucie dobrego i złego zależy w znacznej mierze od naszego o tym mniemania.
* Pracujemy nad wypchaniem naszej pamięci wiadomościami i pozostawiamy w zaniedbaniu wykształcenie sumienia i rozumienia świata.
* Przedmiot, który miłujemy, zda nam się piękniejszym niż jest.
* Rozmyślanie o śmierci jest rozmyślaniem o wolności: kto się nauczył umierać, oduczył się służyć.
* Szlachetny człowiek woli stracić swój honor niż świadomość.
* Świat jest jeno szkołą szukania; nie o to chodzi, kto dopadnie, ale kto przemierzy piękniejszą drogę.
* Te rzeczy są dla nas najdroższe, które najwięcej kosztowały.
* Trzeba pilnie nauczyć dzieci, aby nienawidziły zła dla jego własnej ohydy i pokazać im naturalną jego szpetotę, iżby go nie unikały nie tylko w uczynkach, ale zwłaszcza w sercu...
* Umiałeś obmyślić i poprowadzić swoje życie? Dokonałeś tedy największego dzieła ze wszystkich.
* Wielkie i wspaniałe arcydzieło człowieka to żyć dorzecznie. Wszystkie inne rzeczy: panować, gromadzić skarby, budować, są jeno przydatkami i ozdóbkami.
* Wielu mężczyzn może mówić prawdziwie – ale mówić porządnie, roztropnie i bystrze potrafi tylko niewielu.
* Wierzyć w każde twierdzenie, którego nie możemy odeprzeć, byłaby to wielka prostoduszność.
* Żaden wiatr nie sprzyja temu, kto nie ma wyznaczonego portu.
* Życie samo w sobie nie jest ani dobre ani złe; jest miejscem na dobro i na zło, wedle tego, czym je zapełnicie. A jeśli żyliście 1 dzień, wszystkoście poznali: jeden dzień podobny jest do wszystkich.
Linia 56 ⟶ 90:
[[Kategoria:Francuscy filozofowie]]
[[bg:Мишел дьо Монтен]]▼
[[bs:Michel de Montaigne]]
▲[[bg:Мишел дьо Монтен]]
[[cs:Michel de Montaigne]]
[[de:Michel de Montaigne]]
| |||