Maria Dąbrowska: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
Uściślenia merytoryczne |
m uzupełnienie, formatowanie automatyczne |
||
Linia 1:
[[
'''[[w:Maria Dąbrowska|Maria Dąbrowska]]''' (1889–1965)
* – A bo to języków nie mawa? (...) To my językami rusali, rusali, a tak my się wsędy pytali, pytali, jaz my się dopytali.
** Źródło: ''Na wsi wesele''
Linia 8:
* Aniela zawsze była z rodzeństwa najładniejsza, lecz po zamęściu, w czarnej wiejskiej robocie i ona zordynarniała, zmarniała.
** Źródło: ''Na wsi wesele''
* Cierpienie nie wyzwala, to my się z niego wyzwalamy.
* Czasem stary pisarz, świeżo przez nas poznany, staje się nowym.
* Czasem wystarczy przyprowadzić do ładu i lśniącej czystości powszednie rzeczy, aby dźwignąć się z rozterki, pokonać rozpacz i zwątpienie.
* Człowiek jest tajemnicą – z tajemnicy przybywa i w tajemnicę odchodzi.
* Człowiek może służyć czemuś, nigdy komuś.
* Człowiek pragnący czegoś dokonać nie może być krytykiem i historykiem swoich czynów.
* Despotyczna młodość łaknie aprobaty nawet od świata, który skazuje na zagładę.
* Dobrzy ludzie nigdy o siebie nie dbają. Tak, jakby naprawdę nie byli dla tego świata.
* Gdy miłość otwiera świat, otwiera go nawet nieszczęśliwa.
* Gdy nie stać nas na miłość, stać nas zawsze na zazdrość.
* Historia rzadko ma coś wspólnego z elegancją.
* Idea rośnie przede wszystkim krwią swoich ofiar.
* Inteligencja jest tą przyprawą, która z najpospolitszych rzeczy robi cuda.
* Interes, władza, maszyna – te rzeczy nie widzą człowieka, potrzebują tylko masy.
* Jak człowiek przyzwyczaja się do każdej rzeczy, która trwa. Jak trudno oderwać się nawet od złej przeszłości.
* Jak to bywa, że jednemu dolega, co kiedy złego doznał, a drugiemu – co kiedy złego zrobił.
* Jakby cierpienie uczyło, to Polska byłaby jednym z najmędrszych krajów świata.▼
** Zobacz też: [[Polska]]▼
* Jesteśmy wobec samych siebie, na własnej ziemi jak w nieprzyjacielskim kraju, gdzie postarano się ze wszystkich sił, by każdemu życie uprzykrzyć i utrudnić.
* Kompromisy mogą zawierać tylko ci, których dusza nie zna, co to kompromis. Każde warunki mogą przyjąć jedynie ci, co są niezależni od jakichkolwiek warunków.
* Konsekwencje się przeżywają i zamieniają w konwenans, a ten jest śmiercią sztuki.
* Kto odda się cały jednej wielkiej czy małej sprawie, w dodatku sprawie beznadziejnej, ten musi umrzeć w końcu za nią albo też przez nią.
* Kto wszedł w cudze – tego łatwo wystraszyć.
* Kto zna prawdę niewątpliwą, ten o nią nie zabiega, nie walczy, bo ta prawda walczy za niego.
* Marzenia zwykle się spełniają, ale nie tak i nie wtedy, kiedy tego pragniemy.
* Mężczyzna zdolny jest do zazdrości nawet wobec kamienia, który jego znudzona partnerka wyróżniła jako szczególnie piękny.
* Miłość fałszuje obraz świata. Ukazuje go dobrym pomimo wszystko.
* Najszczęśliwsze, z czystej miłości małżeństwo zawiera tyle samo niedoli, ile chwil szczęścia bywa w najbardziej chłodnym związku.
* Nie ma innego zaklęcia na szczęście – jak tylko umieć i lubić pracować.
* Nie masz innej radości prócz tej, że życie się toczy, lecz ta właśnie wystarczy, by żyć.
* Nie wraca się nigdy na dobre tam, skąd się niegdyś wyszło.
* Niejeden walczy z przemocą nie dlatego, że jej nienawidzi, ale dlatego, że ją kocha. Tylko że w najcenniejszej skrytce duszy sam jeden czuje się uprawniony do jej wywierania.
* Niemożność porozumienia się z drugim człowiekiem jest 1 z największych mąk życia na ziemi.
* Odwaga cywilna jest w Polsce rzadsza jak skłonność do natychmiastowego umierania.
* Pewne zaniedbanie formy jest konieczne, aby duch mógł przez nią przezierać.
* Pismo i sztuka to jedyni świadkowie naszych czasów.
* Śmiech, sen i nadzieja – to 3 rzeczy nam dane po to, aby osłodzić przykrości życia.
* Prócz tego, co jest możliwe, jest jeszcze to, co jest konieczne.
* Rewolucje zaczynają się nie od dołu, jak to się mniema powszechnie, ale od góry.
* To prawda, że dobra tego świata są ograniczone i ludzie zawsze je muszą sobie wydzierać. Niedole tylko zdają się nie mieć granic.
* To, co wiecznie, zawodzi, wiecznie też jest przedmiotem nadziei.
* Tracić siebie dla drugich to jest właśnie odnajdywać siebie.
* Trochę sukcesu przydaje się nawet ludziom najmniej dbającym o sławę.
Linia 39 ⟶ 96:
* Tych rzeczy najlepszych – serca, które nas kocha, słońca, które nam świeci – i tak na własność mieć nie podobna.
* W normalnej przebudowie społecznej nie powinno się jednych krzywd zastępować innymi.
▲* Jakby cierpienie uczyło, to Polska byłaby jednym z najmędrszych krajów świata.
▲** Zobacz też: [[Polska]]
* W życiu bywają noce i bywają dni powszednie, a czasem bywają też niedziele. Rzadziej się to zdarza niż w kalendarzu.
* Wartość Polaka mierzy się stosunkiem do tego, co polskie nie jest.
* Za każdym Don Kichotem wszczynającym awantury idzie zawsze Sanszo Pansza, który je wykorzystuje.
* Za silna dawka pobożności jest niebezpieczna.
* Zwalczyć samemu pokusę może się wydawać zwycięstwem, lecz świadomość, że ktoś nie uległ pokusie, którą myśmy byli dla niego, boli jak niepowetowana porażka.
* Życie nie byłoby tak szalenie trudne, gdyby nie to, że wszyscy mają trochę racji. Idzie o to, jaka racja jest na poziomie czasów.
'''Cytaty z powieści ''Noce i dnie''
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
[[Kategoria:Polscy pisarze]]
[[de:Maria Dąbrowska]]
|