Mikołaj Rej: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Alessia (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Alessia (dyskusja | edycje)
m uzupełnienie, formatowanie automatyczne
Linia 1:
[[GrafikaPlik:Mikolaj Rej.jpg|thumbmały|Mikołaj Rej]]
'''[[w:Mikołaj Rej|Mikołaj Rej]]''' (1505–1569), polski poeta.
* A niechaj narodowie wżdy postronni znają, iż Polacy nie gęsi, iż swój język mają.
** Źródło: ''Do tego co czytał'' (1562)
** Opis: Mikołaj Rej, który jako pierwszy pisał wyłącznie w języku ojczystym, głosił powyższe słowa, dla podkreślenia konieczności zerwania z panującą nadal w okresie Renesansu modą pisania po łacinie. W cytacie tym wyraz "gęsi"„gęsi” bywa często fałszywie rozumiany jako rzeczownik oznaczający odnośny gatunek ptactwa domowego, przez co powstaje wrażenie, jakoby Rej twierdził, iż Polacy nie są gęśmi. Tymczasem jest to przymiotnik odnoszący się do rzeczownika "język"„język”. Rej mówi, że Polacy mają swój język i w związku z tym nie muszą się posługiwać językiem "gęsim"„gęsim”, czyli łaciną, bo dźwięk tego języka kojarzył mu się właśnie z gęganiem.
** Zobacz też: [[język polski]], [[Polacy]]
 
Linia 17:
* Gniew zamyka w sobie wszystkie grzechy śmiertelne.
** Zobacz też: [[gniew]]
 
* Jaka robota, taka zapłata.
 
* Lepsza cnota w błocie, niż niecnota w złocie.
Linia 27 ⟶ 29:
 
* Winowajca skrzywdził Boga i człowieka [księdza].<br />stwórca sam pomści się za wyrządzoną mu zniewagę,<br />a ten drugi zaś zostanie wynagrodzony,<br />jeśli za stłuczone szkło otrzyma grosz,<br />za zniszczoną hostię szeląg – aby mógł sobie ją kupić<br />a do tego jeszcze odrobinę mąki
** Opis: Wypowiedziane na procesie [[Erazm Otowiński|Erazma Otwińskiego]] (wg "Państwo„Państwo bez stosów"stosów” [[Janusz Tazbir|Janusza Tazbira]], str. 91)
 
* Wołowi, choćbyś wina nalał, pewnie leda w kałuży będzie wodę wolał.
Linia 34 ⟶ 36:
 
 
[[Kategoria{{DEFAULTSORT:Polscy poeci|Rej, Mikołaj]]}}
[[Kategoria:Polscy poeci]]