Carmen Sylva: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m formatowanie automatyczne |
m uzupełnienie, formatowanie automatyczne |
||
Linia 1:
[[
'''[[w:Carmen Sylva|Carmen Sylva]]''' (1843–1916)
* Bóg oparł swe dzieło na jednym tylko filarze: miłości.
** Zobacz też: [[Bóg]], [[miłość]]
* Człowiek jest jak skrzypce: dopiero kiedy ostatnia struna pęknie, staje się kawałkiem drewna.
* Doświadczenie jest jak gwiazda polarna; toruje człowiekowi drogę, dopiero po zachodzie słońca, a rozjaśnia się, kiedy mu pora już udać się na spoczynek.
* Głupota pcha do przodu, by być widoczną. Mądrość zostaje w tyle, by widzieć.
* Gdyby kobiety zechciały nauczyć się tego, że nie są one po to, aby być rozumiane, lecz po to aby rozumieć!
* Istnieje skromność, która jest tylko płaszczem pychy.
* Kiedy jest się długo pozbawionym radości, już się przestaje jej spodziewać i pragnąć, a kiedy niespodziewanie zastuka do naszych drzwi, otwieramy je ze strachem, czy nie jest zamaskowanym cierpieniem.
* Kiedy szczęście stoi przed nami, wydaje się tak wielkie, że sięga stropu nieba. Ażeby przejść przez nasz próg, robi się tak małe, że często już go nie dostrzegamy.
* Młodość sądzi, starość rozgrzesza.
Linia 15 ⟶ 23:
* Obowiązek marszczy brwi, póki uciekasz przed nim. Idź za nim, a zacznie się do ciebie uśmiechać.
* Tajemnica jest jak dziura w sukni: im większe są starania, by ją ukryć, tym bardziej jest widoczna.
* W wielkim cierpieniu człowiek zamyka się w sobie jak ostryga; otwierając mu serce przemocą, pozbawiłoby się go życia.
[[Kategoria:Rumuni]]
[[cs:Carmen Sylva]]
| |||