Kazimierz Przerwa-Tetmajer: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m formatowanie automatyczne, grafika |
m uzupełnienie, formatowanie automatyczne |
||
Linia 1:
[[
'''[[w:Kazimierz Przerwa-Tetmajer|Kazimierz Przerwa-Tetmajer]]''' (1865–1940)
* A kiedy będziesz moją żoną,<br />umiłowaną, poślubioną.
** Źródło: początek wiersza, 1898
Linia 28:
* Kiedy tysiąc baranów pozna, że razem mają dwa tysiące rogów, nie ma tam co robić ani pasterz, ani pies.
* Któż nam powróci te lata stracone bez wiosennego w wiośnie życia nieba.
* Lubię, kiedy kobieta omdlewa w objęciu.
Linia 33 ⟶ 35:
* Lubię patrzeć oczyma wewnątrz zwróconymi w świat, co się niezmierzony sam w człowieku stwarza.
* Ludzie są równi, tylko nierówność ich dzieli.
* Melancholia jest ojczyzną myśli.
Linia 49 ⟶ 53:
* Na dwie rzeczy nie ma lekarstwa: na śmierć i na bezczelność.
* Nic człowieka tak nie charakteryzuje jak rodzaj zabawy, jakiej szuka.
* Niech żyje sztuka!
* Niechęć zgryzie chęć – ma więcej liter.
* Nienawiścią nie można zajechać daleko. Za daleko można.
* Pamiętam ciche, jasne, złote dnie.
** Źródło: ''Preludia. XXX'', 1894
** bardziej znane jako pieśń Mieczysława Karłowicza
* Pierwszą cechą ordynarnego mężczyzny jest to, że nie spostrzega własnej ordynarności.
* Pisarz rozsądny nie czyta nikogo: gorszych od siebie, bo po co? Lepszych, żeby się nie martwić.
* Są takie chwile, gdy nie śmie się badać<br />swej własnej duszy (...).
** Źródło: ''Są takie chwile''
* Szkoda drzewa, które nie wyszumiało całej melodii.
* W twarzy narodu widnieją twarze wszystkich ludzi.
* Wierzę, że są kwiaty, które rodzą się ze spojrzeń ludzkich oczu.
* Wojny dla ludzkości są jak porody dla kobiety: nie chciałaby więcej rodzić, gdyby nie zapomniała cierpienia.
* Wolę polskie gówno w polu,<br />Niż fijołki w Neapolu.
[[Kategoria:Polscy
[[Kategoria:Polscy
[[Kategoria:Polscy dramaturdzy]]
|