Samuel Taylor Coleridge: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Alessia (dyskusja | edycje)
m uzupełnienie, formatowanie automatyczne
Linia 1:
[[GrafikaPlik:Samuel Taylor Coleridge.jpg|thumb|Samuel Taylor Coleridge]]
'''[[w:Samuel Taylor Coleridge|Samuel Taylor Coleridge]]''' (1772–1834), angielski poeta.
* Bo umiem dziś na Naturę patrzeć nie jak w czasach Młodości, co jest bezmyślną, lecz słysząc spokojną, smutną muzykę ludzkości.
 
* Bo radość to słoneczny kolor życia.
** Zobacz też: [[radość]]
 
* Człowiek, który się żeni z miłości, jest jak żaba, która wskakuje do studni. Ma obfitość wody, ale nie może się wydostać.
 
* Dobrzy ludzie są mniej dobrzy, a źli ludzie są mniej źli, niż to się wydaje.
 
* Geniusz może współistnieć z dzikością, lenistwem, szaleństwem nawet ze zbrodnią; ale wierzcie mi, nie może długo współistnieć z sobkostwem i folgowaniem zawiści.
 
* Im bardziej wyszukany i delikatny jest kwiat radości, tym czulsza powinna być ręka, która go zrywa.
 
* Jeśli miłość jest ożywczym słońcem ludzkiej natury, jakże niełaskawie rozdzieliła ona swe promienie między mnie i tę, którą kocham! Ją ozłociła całym światłem swoim i blaskiem, a moją istotę przenika tylko niewidzialnymi promieniami żaru. Ona jaśnieje, jest chłodna jak tropikalny świetlik. Ja, ciemny, nieurodziwy, podobny jestem świerszczowi w gorącym popiele.
 
* Każdy, kto był zakochany, wie, że namiętność jest najsilniejsza, a pożądanie najsłabsze, gdy przedmiot miłości jest nieobecny; i odwrotnie – gdy osoba ukochana jest przy nas.
Linia 19 ⟶ 27:
 
* Nie oko i ręka zawierają małżeństwo, lecz rozum i serce. Choć ważną jest rzeczą żenić się z miłości, ważniejszą jeszcze w małżeństwie miłość utrzymać.
 
* Niezrównany jest wdzięk dzieci, dopóki nie nauczą się tańczyć!
 
* Nikt nie może przeskoczyć swego cienia.
 
* O, sen! kochają miękki sen<br />Na całej ziemskiej kuli!
 
* Pragnienie mężczyzny zwraca się ku kobiecie. Pragnienie zaś kobiety rzadko zwraca się ku czemuś innemu niż ku pragnieniu żywionemu przez mężczyznę.
 
* Przyjaźń jest jak dające cień drzewo, pod którym szukam wytchnienia.
 
* Rośliny istnieją w sobie; owady dzięki sobie; ludzie – dla siebie.
Linia 37 ⟶ 51:
* Ze wszystkich doznań wzroku, widok nocnego nieba najgłębiej nas porusza.
** Źródło: ''Zapiski''
 
* Życie nasze byłoby piękne, gdybyśmy dostrzegali to, co niweczy nasze dobro. Najbardziej zaś dobro niweczy przesąd, że może nam je dać przemoc.
 
 
[[Kategoria{{DEFAULTSORT:Angielscy poeci|Coleridge, Samuel Taylor]]}}
[[Kategoria:Angielscy poeci]]
 
[[bs:Samuel Taylor Coleridge]]