Wersja z 15:52, 16 lis 2008 edytuj Maglocunus (dyskusja \| edycje) 4 edycje +1 ← poprzednia edycja		Wersja z 15:52, 15 maj 2009 edytuj anuluj edycję Alessia (dyskusja \| edycje) 128 610 edycji m uzupełnienie, formatowanie automatyczne następna edycja →
Linia 1: [[~~Grafika~~Plik:Francois Rabelais - Portrait.jpg\|thumb\|François Rabelais]] '''[[w:François Rabelais\|François Rabelais]]''' (1493/1494–1553), – francuski pisarz. * Apetyt przychodzi w miarę jedzenia. * Czas jest ojcem prawdy. Linia 7 ⟶ 9: * Kiedy piję – myślę. Kiedy myślę – piję. * Ludek buntowniczego Paryża jest głupawy z przyrodzenia. ** Źródło: S. Grzybowski, ''Henryk Walezy'', Wrocław -– Warszawa -– Kraków -– Gdańsk -– Łódź 1985, s. 11. * Natura nie znosi próżni. * Nie posiadam nic cennego. Zostawiam wiele długów. Resztę zapisuję biednym. ** Opis: słowa przypisywane Rabelaisowi na łożu śmierci * Nigdy nie stosuję się do godzin; godziny są zrobione dla człowieka, a nie człowiek dla godzin. * Spuście kurtynę, farsa skończona. * Śmiech to szczere królestwo człowieka. * Udaję się w poszukiwaniu wielkiego być może. ''Je m'en vais chercher un grand peut-etre.'' (fr.) Opis: [[ostatnie słowa]] pisarza na łożu śmierci * Wszystko przychodzi na czas temu, który potrafi czekać. ==O François Rabelais== * Rabelais nie miał pojęcia o tym, czy jest ~~"historyczny"~~„historyczny” czy ~~"ponad~~„ponad-~~historyczny"~~historyczny”. Nie zamierzał uprawiać ~~"pisarstwa~~„pisarstwa ~~absolutnego"~~absolutnego” ani hołdować ~~"czystej~~„czystej ~~sztuce"~~sztuce”, ani też – na odwrót – wypowiadać swojej epoki, w ogóle nic nie zamierzał ponieważ pisał, jak dziecko załatwia się pod krzakiem, aby sobie ulżyć. ** Autor: [[Witold Gombrowicz]], ''Dzienniki'' Linia 25 ⟶ 37: ~~[[Kategoria~~{{DEFAULTSORT:~~Francuscy pisarze\|~~Rabelais, Francois]]}} [[Kategoria:Francuscy pisarze]] [[bs:Francois Rabelais]]

François Rabelais: Różnice pomiędzy wersjami