Zielone miasto

Zielone miasto - powieść autorstwa Małgorzaty Michalskiej z 1999r.

• Po co robić sensację?
  • Postać: Eileen/Helen

• Nie podlewa się starego drzewa. Taka jest naturalna kolej rzeczy. Woda należy się nowym pędom, młodym drzewkom.
  • Postać: ojciec Maisie

• - Mówią, że to raj - powiedział wreszcie
  - Kłamią. Istnieje tylko piekło, tatusiu
  • Ojciec Maisie i Zither

• - Widzisz - powiedziała półgłosem. - Tak jest ciągle. Wszędzie polityka. Ten człowiek chce wojny, mówię ci. On rozpęta wojnę, a wtedy wszyscy zginiemy
  Odwróciła się do mnie.
  - Boję się tego słuchać - szepnęła. - Boję się nawet o tym myśleć
  To pospolita przypadłość, pomyślałam.
  • Postać: Eileen i Maisie

• A potem okazało się, że świat wcale nie jest normalny i dogoniło nas piekło.

• Potrafiłam zrozumieć, dlaczego dawno temu, na Ziemi, zabijano bliźnięta. W porównaniu z nimi każdy człowiek jest wyspą w oceanie obcości.

• Z jakiegoś niewyjaśnionego powodu, kiedy znajdujemy się daleko, wszystko wydaje się prostsze i łatwiejsze niż jest w rzeczywistości.

• - Loro - rzuciłam w głąb pokoju. - Czy John wierzył w raj?
  - Dlaczego? - spytała.
  - Człowiek, którego znałam, twierdził, że istnieje zbyt wiele religii, by którakolwiek była prawdziwa. Chyba że wszystkie są prawdziwe. Filip uważał, że każdy otrzyma po śmierci to, w co wierzył za życia. Raj albo piekło. Lub nicość.
  • Postać: Maisie i Lora (matka Maisie)

• Nie, nie zapłakałam. Pomyślałam jedynie, jak przerażające jest uświadomienie sobie miłości poprzez stratę.

• - Co jest dziecinne? Wróciłam do domu. Zapewniam cię, że była to najdoroślejsza decyzja w moim życiu.
  • Postać: Maisie

• - (...)Kiedy krzywidzisz kogoś, kogo kochasz, ranisz samą siebie.
  • Postać: Lora

• - (...)Zawiodłaś nas, ale każde przewinienie może zostać darowanie w zamian za obietnicę poprawy.
  • Postać: Wielebny Harrison Dirith

• - (...)Kiedy czujesz tak głęboką nienawiść, możesz tylko milczeć.
  • Postać: Maisie

• - Nie przejmuj się tak - powiedział cicho Clive. - Spróbuj się odprężyć. Wiesz, wszyscy jesteśmy teraz trochę zdenerwowani. Niecodziennie wydają na człowieka wyrok śmierci.
  • Postać: Clive

• - (...)A prawda to grzech, jak uczy nasz największy Kościół
  • Postać: Maisie

• - (...)Powiedz mi, jak to jest, kiedy zna się przyszłość?
  - Strasznie - odparłam krótko.
  • Postać: Nevill Syllon i Maisie

• Albowiem znajomość prawdy nie przynosi szczęścia. (...) Szczęśliwi są tylko głupcy. Lecz to nie powód, by być głupcem.

• Czyżby nasze próby walki z przeznaczeniem były tylko okrutnym żartem losu? Czyżby świat musiał toczyś się koleinami wyżłobionymi tak głęboko, że nie sposób z nich się wydostać? A może istnieje jakiś sposób, by to wszystko zmienić? Może istniejemy po to, by budzić się ze snów, by odnajdywać Zielone Miasta, każdy swoje?

• Czułam narastającą rozpacz wobec własnej bezradności. Przewidziałam katastrofę, ale nie potrafiłam jej zapobiec. Teraz zaś, mogąc ocalić tych ludzi, nie potrafiłam ich przekonać, że mówię prawdę.

• - I co tam będzie?
  - Gdzie?
  - W Mieście.
  (...)
  - Tylko to, co przyniesiesz ze sobą - powiedziałam. - Tylko to, co chcesz tam znaleźć.
  • Postać: Quentin i Maisie

• - Nie ma śmierci - oznajmiła Samoom. - Nie ma śmierci we śnie. Tylko drogi. To co robisz. To co w siebie bierzesz.
  • Postać: Samoom

• - Wszystko jest snem, Sii'ther - odparła spokojnie
  • Postać: Samoom

• "Trzeba mieć ważny powód, by rzucać się z pięściami na pole siłowe"
  Mam ważny powód, Filipie. Ten sam co zwykle. Szukam raju.
  "Mylisz się, Zither. Istnieje tylko piekło".
  To ty się mylisz, kochany.