Marketing polityczny: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
m formatowanie automatyczne
Linia 1:
'''[[w:marketing polityczny|Marketing polityczny]]''' – zespół teorii, metod, technik i praktyk społecznych mających na celu przekonanie obywateli, by udzielili poparcia politykowi, partii lub projektowi politycznemu.
 
__NOTOC__
 
* ROP wpadł kiedyś na bardzo dobry pomysł, by w niedzielę, kiedy zamiera życie polityczne, organizować konferencje prasowe. Ale niestety, po pewnym czasie z konferencji tych wynikało coraz mniej i dlatego informacje o nich pojawiały się coraz rzadziej.
** Autor Jacek Snopkiewicz, szef Telewizyjnej Agencji Informacyjnej (TAI)
Linia 19 ⟶ 17:
** Źródło: ''Tyle misji, ile abonamentu'', Robert Kwiatkowski w rozmowie z Martą Bratkowską, ''Gazeta Wyborcza'', 5 maja 1999.
 
* Właśnie nowoczesne metody rozgrywania wielkich kampanii politycznych ukształtowały swoisty rynek polityczny, na którym polityka występuje jako towar oferowany wyborcom, czy całemu społeczeństwu, jego warstwom, grupom, środowiskom. Towarem tym są określone wartości ideologiczne, obietnice zawarte w programach wyborczych sił politycznych ubiegających się o władzę, wreszcie sami politycy - liderzy i działacze partyjni.
** Autor: Jerzy Muszyński, prawnik, politolog i specjalista od marketingu politycznego
** Źródło: Jerzy Muszyński, Władza: pokusa i ryzyko, w: Przegląd Politologiczny, nr 1-21–2/1999, Wydawnictwo Naukowe Instytutu Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM, Poznań 1999.
 
===Blogi polityczne===
 
* Blogi polityków mogą być o tyle ciekawą kategorią blogów, że stanowią z jednej strony źródło mniej lub bardziej poważnych i oficjalnych informacji o danej osobie publicznej, a z drugiej strony są bezpośrednim kanałem komunikacji między politykiem a obywatelem. W kategoriach zysków i strat, myślę, że dla polityka bilans jest zawsze pozytywny, bo możliwość kontaktu z żywym i anonimowym człowiekiem może przynosić wiedzę, którą trudno zdobyć inaczej.
** Autor: Marysia Cywińska-Milonas
** Źródło: Marysia Cywińska-Milonas, Blog polityka, blog Marysi Cywińskiej-Milonas, 5 kwietnia 2003.
 
* Gdyby nie moja anonimowość powodująca, że zastanawiają się, czy za tym blogiem nie kryje się jakiś polityk, i gdyby nie to, że był to pierwszy blog polityczny w Polsce, to żaden Jarosław Kaczyński z kulawą nogą by się nim nie zainteresował.
** Autor: Kataryna
** Źródło: Kataryna: Nie jestem Rokitą ani Kolendą-Zaleską, Robert Mazurek rozmawia z Kataryną, Dziennik, 24 maja 2008.
 
* Odkąd polityka stała się u nas produktem medialnym, politycy stali się jeszcze bardziej żałości, gdyż wszystko im widać. I zaczęli pisać blogi. Brzydkie to czasy, gdy każdy czuje się w obowiązku, by pokazać, co ma w środku. Środek to nawet ładni rzadko mają ładny.
** Autor: Tomasz Jastrun
Źródło: Tomasz Jastrun, Mniej więcej, ''Newsweek'', 20 kwietnia 2008.
 
Linia 42 ⟶ 39:
 
===Język polityczny i humor===
 
* Najkrócej mówiąc, język polityczny PiS-u służy od kilku lat konsekwentnie budowa-niu takiego obrazu Polski, w którym tylko partia braci Kaczyńskich jest siłą patriotyczną, zaś jej oponenci to ludzie balansujący na granicy narodowego zaprzaństwa.
** Autor: Roman Graczyk
Linia 48 ⟶ 44:
 
===Kampania referendalna===
* ... Nie o treść tego aktu chodziło, lecz o zamanifestowanie sprzeciwu wobec ugrupo-wań, które konstytucję popierały. Niemniej jednak to negatywna wobec konstytucji propa-ganda środowisk prawicowych przyczyniła się w znacznym stopniu do niezbyt imponującej frekwencji w referendum i do ograniczonego stopnia poparcia, z jakim się ona spotkała ze strony obywateli.
 
* ...Nie o treść tego aktu chodziło, lecz o zamanifestowanie sprzeciwu wobec ugrupo-wań, które konstytucję popierały. Niemniej jednak to negatywna wobec konstytucji propa-ganda środowisk prawicowych przyczyniła się w znacznym stopniu do niezbyt imponującej frekwencji w referendum i do ograniczonego stopnia poparcia, z jakim się ona spotkała ze strony obywateli.
** Autor: Piotr Winczorek
** Piotr Winczorek, Dojrzała czterolatka, ''Polityka'', 7 kwietnia 2001.
 
* O istotnej porażce mogą mówić wszystkie ugrupowania polityczne. Koalicja konstytucyjna nie przekonała wielkiej części obywateli, by głosowali na konstytucję. AWS i ROP nie zdołały przekonać nawet większości spośród głosujących, by tę konstytucje odrzucić. Biskupi Kościoła katolickiego, angażując po raz kolejny swój autorytet w bieżące konflikty polityczne, ponieśli kolejną spektakularną porażkę.
Linia 58 ⟶ 53:
 
===Kampanie wyborcze===
 
* Jednak proszę spróbować mnie zrozumieć: w garniturze czułbym się jak pajac... Przy okazji wyborów prezydenckich na siłę wduszono mnie w garnitur i krawat... Garnitury z tego okresu dawno już porozdawałem.
** Autor: [[Jacek Kuroń]]
** Źródło: Za kolumną ''Polityka i obyczaje'', ''Polityka'', 21 marca 1998.
 
* Jeszcze przed kilkudziesięciu laty - przed epoką telewizji - istotnym elementem kampanii wyborczej były specjalne pociągi, którymi czołowi kandydaci objeżdżali cały kraj, by osobiście się spotkać z maksymalną ilością wyborców.
** Autor: Grzegorz Paszyński
** Źródło: Grzegorz Paszyński, Paradoksy amerykańskie, Książka i Wiedza, Warszawa 1976, strona 116.
 
* Kampania wyborcza ma swoją politykę i swój rytm. Stosowne fakty muszą się zdarzać w odpowiednim czasie
Linia 73 ⟶ 67:
* Kandydatka na prezydenta Stanów Zjednoczonych walcząc o Pensylwanię jadła pizzę w barze i jak miejscowi farmerzy popijała piwo kieliszkiem whisky.
** Opis: o Hillary Clinton, walczącej w 2008 roku o nominację Partii Demokratycznej na kandydata w wyborach prezydenckich.
** Autor: Mariusz Max Kolonko
** Źródło: Mariusz Max Kolonko, Pokonany zwycięzca, Newsweek, 4 maja 2008)
 
* ...
** Źródło: Adam Michnik, Dobrze, że jest, ''Gazeta Wyborcza'', 26 maja 1997.
 
* Pierwsze miejsca są zarówno "biorące"„biorące” (jeśli oczywiście lista przekroczy próg wyborczy), jak i prestiżowe – ich lokatorzy stanowią swego rodzaju wizytówkę partii w okręgu wyborczym.
** Autor: Agnieszka Wołk-Łaniewska
** Źródło: Agnieszka Wołk-Łaniewska, Nienatrętna dyskryminacja, ''Le Monde diplomatique'', listopad 2007.
Linia 87 ⟶ 81:
** Źródło: Źródło: Tak manipuluje się polską polityką, z Erykiem Mistewiczem rozmawia Michał Karnowski, 4 czerwca 2008.
 
* Trzeba być miłym, ciepłym, uroczym. Jednocześnie jednak należy działać tak, aby uniemożliwić zwycięstwo rywalowi. Obowiązują dwa rodzaje komunikacji politycznej: jestem dobrym kandydatem, mój przeciwnik jest zły i się nie nadaje“nadaje”
** Autor: Gerald Abramczyk, amerykański specjalista do spraw marketingu politycznego, były doradca Unii Wolności
** Źródło: Gerald Abramczyk w rozmowie z Krystyną Lubelską, ''Media Polska'', wrzesień 1998.
 
* ... w polityce wrażenia są ważniejsze niż fakty. Niestety politycy Unii Wolności tego nie doceniają. Są to ludzie inteligentni i kompetentni, którzy raczej powiedzą, że to właśnie fakty są ważne. Tyle że polityka służy temu, aby wygrać wybory. Większość wyborców głosuje sercem, nie głową, a więc trzeba apelować do serca.
** Autor: Gerald Abramczyk, amerykański specjalista do spraw marketingu politycznego, były doradca Unii Wolności
** Źródło: Gerald Abramczyk w rozmowie z Krystyną Lubelską, ''Media Polska'', wrzesień 1998.
 
===Polityka i Internet===
 
* Jestem z pokolenia przedinternetowego i codziennie dowiaduję się o jego nowych zastosowaniach.
** Autor: Lech Kaczyński
Linia 102 ⟶ 95:
 
===Reklama polityczna===
 
* Milion nowych miejsc pracy
** Opis: hasło wyborcze Kongresu Liberalno-Demokratycznego (KLD) w wyborach parlamentarnych 1993
Linia 109 ⟶ 101:
* Pieśni pokonanych kandydatów żyją równie długo jak hymny zwycięzców. Często są przerabiane i ponownie wykorzystywane, również przez polityków innej frakcji. Na tym polega demokracja.
** Autor; Oscar Brand, pisenkarz country i ekspert w dziedzinie śpiewanych kampanii
** Źródło: Jarek Szubrycht, Przebojem do władzy, ''Przekrój'', 30 sierpnia 2005.
 
* Rozwija się przy tym i u nas, jak we wszystkich innych krajach, reklama przedwyborcza, absolutnie nie przebierająca w środkach. Wszystkie partie burżuazyjne, czyli takie, które bronią ekonomicznych przywilejów kapitalistów, reklamują się zupełnie tak samo, jak poszczególni kapitaliści reklamują swe towary.
Linia 116 ⟶ 108:
 
* Wybierzmy przyszłość
 
* Opis: hasło reklamowe Aleksandra Kwaśniewskiego w wyborach prezydenckich
 
* Zobacz też: [[Aleksander Kwaśniewski]]
 
Linia 124 ⟶ 118:
 
===Wizerunek polityczny===
 
* Bardzo zmienił się profesor Leszek Balcerowicz, który ewoluuje od wizerunku wysokiej klasy biurokraty, zanurzonego w papierach i wiecznie zdenerwowanego, ku postaci osoby uśmiechniętej, subtelnej, choć konsekwentnej i twardej w swych poglądach.
** Autor: Piotr Gaweł, specjalista od reklamy
** Źródło: Małgorzata Wosion, ''Mistrzowie promocji'', ''Press'', 15 listopada 1997.
 
* ... Kaczyński ze społeczeństwem się nie kontaktuje, nie wyjaśnia swojej polityki, raczej wypełnia wizerunek nieomylnego urzędnika.
** Autor; Wojciech Jabłoński
** Źródło: Gdyby prezydent zginął, z Wojciechem Jabłońskim rozmawia Konrad Dulkowski, ''Polska'', 29 listopada 2008.
Linia 142 ⟶ 135:
 
* Pana Mariana Krzaklewskiego cechowała tak zwana gestykulacja sprzeczna. Mianowicie, bardzo często pokazywał coś zupełnie innego niż mówił i to należało skorygować. Tak jak już mówiłem, czas był zbyt krótki na to, jednakże to było głównym przedmiotem treningu. A poza tym – gestem można hipnotyzować. Bardzo jestem dumny ze szkolenia pana Mariana Krzaklewskiego, bo mimo tego krótkiego czasu udało się zastosować taktykę wpływania gestem na proces decyzyjny. Wykazał to podczas wywiadu telewizyjnego ze słynną czwórką czy trójką dziennikarzy. Był w stanie przejąć inicjatywę i bardzo profesjonalnie wpływał na rozmówców gestykulacyjnie.
 
* Autor: Piotr Tymochowicz, specjalista od marketingu politycznego
 
* Źródło: : z Piotrem Tymochowiczem, kreatorem wizerunków osób publicznych rozmawiali Ewa Sadura i Andrzej Rudnicki, Gestykulacja sprzeczna, ''Trybuna'', 17 marca 2001.
 
Linia 164 ⟶ 159:
* Z drugiej strony dziwi mnie trochę sposób, w jaki prezentuje się władza. Gdy rozgorączkowany tłum wylewa swoje żale przed siedzibą władz miejskich Wrocławia – to wiadomo od razu, gdzie jest premier. To jedyny człowiek w garniturze. Tak samo podczas wizyty w domu dziecka. Clinton przyjechałby w sportowej kurtce, Blair w dżinsach i T-shircie. Tylko kanclerz Kohl paradował po zagrożonym moście we Frankfurcie-Słubicach w ciemnym garniturze i pod krawatem, co wyglądało jakoś dziwnie.
** Autor: Jacek Korczak-Mleczko, dziennikarz
** ŻródłoŹródło: Jacek Korczak-Mleczko, Woda, premier i media, ''Trybuna'', 25 lipca 1997.
 
'''Zobacz też:'''
Linia 171 ⟶ 166:
* [[opinia publiczna]]
* [[public relations]]
 
 
[[Kategoria:Polityka]]