Gazeta Wyborcza: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
→O Gazecie Wyborczej: - Adam Michnik o redagowaniu całej "Gazety" |
m formatowanie automatyczne |
||
Linia 1:
'''''[[w:Gazeta Wyborcza|Gazeta Wyborcza]]'''
==O Gazecie Wyborczej==
* Jako jednego z czołowych dżentelmenów PRL – u i III RP Gazeta Wyborcza lansowała literata Andrzeja Szczypiorskiego, skądinąd Tajnego Współpracownika ''Mirka'', który przez ćwierć stulecia donosił esbecji na kolegów.
Linia 12:
* Kropkę nad „i” postawiła „Gazeta Wyborcza”, publikując powyrywane z kontekstu fragmenty komentarza, jaki wygłosiłem na antenie Radia Maryja i sugerując w tytule, jakobym powiedział, że „za Anetą K.” stoją „państwa trzecie”. Otóż uważam, że „państwa trzecie” stoją nie za żadną „Anetą K.”, tylko za „Gazetą Wyborczą”.
** Autor: [[Stanisław Michalkiewicz]]
** Źródło: Cytat z felietonu
* Nikomu nie przyszło do głowy, jak się okazało wielce naiwnie, że Gazeta Wyborcza będzie prywatna spółka paru ludzi promujących swoje poglądy.
** Źródło: [[Czas na zmiany]] rozdział
* O rzekomych zbrodniach przeczytają na pierwszej stronie wszyscy, dementi, po kilku tygodniach, w formie małej notki na jedenastej stronie, umknie uwadze większości. A w komentarzach można będzie, jak to zrobił ostatnio publicysta „Gazety Wyborczej”, oburzać się na rzekomą stronniczość prawicowych publicystów
** Źródło: [http://www.pis.org.pl/article.php?id=12307 Oczywiste donosy - Felieton Rafała A. Ziemkiewicza wygłoszony w Programie I Polskiego Radia]
Linia 26:
* Pierwszy brukowiec w demokratycznej Polsce powstał w 1989 r. Nie wydał go Springer, lecz Agora. Ten brukowiec, nie zważając na prawdę ani dziennikarskie standardy, niszczył każdego, z kim było mu nie po drodze. Dziennikarze tej gazety nie przyjmowali do wiadomości, że informacja różni się od komentarza, że trzeba wysłuchać głosów obu stron, że przeciwnik ideowy to też człowiek, którego nie można dowolnie obrażać. Jako metodę przyjęto w tej gazecie styl pism brukowych – mobilizowanie emocji, złych emocji. A także poczucia zagrożenia (np. przed faszyzmem i państwem wyznaniowym), obrzydzenia (wobec prawicy), podejrzliwości (wobec niecnych zamiarów inaczej myślących). Przeciwników tu zawsze odrealniano, fałszowano ich wizerunki, wkładano im w usta tezy, których nigdy nie wypowiedzieli. A kiedy wrogowie „Wyborczej” stawali się już dla jej czytelników tylko oszołomami, faszystami i antysemitami, traktowano ich na łamach jak mięso armatnie. Skrajnie fanatyczny Redaktor Naczelny sądził, że ma prawo niszczyć każdego, z nim się nie zgadza.
** Autor: Robert Krasowski, redaktor naczelny ''Dziennika Polska – Europa – Świat''
** Źródło: artykuł ''Michnik sięgnął bruku'' [http://wirtualnemedia.pl/document,,1602375,Wojna_naczelnych_-_Dziennik_kontra_GW.html
* W tej tresurze ''([[Przedsiębiorstwo Holocaust]]) ''ogromną rolę pełni
** Autor: [[Stanisław Michalkiewicz]]
*
** Źródło: ''Gazeta Polska'' nr 7, 14 lutego 2007
** Autor: [[Rafał Ziemkiewicz]]
* Zakaz wstępu pederastom i dziennikarzom
** Opis: napis, który widniał na drzwiach biura posła do Parlamentu Europejskiego [[Wojciech Wierzejski|Wojciecha Wierzejskiego]]
|