Eragon: Różnice pomiędzy wersjami

* ''Jestem pewien, że istniał powód, dla którego tak postąpiła.''

* Dłoń przeszyła gwałowna fala lodowatej energii, która przebiegła w górę do ramienia, zalewając żyły niczym płynny ogień. Z głośnym krzykiem odskoczył. Uszy wypełniły mu ogłuszający brzęk żelaza. Usłyszał bezdźwięczny wrzask wściekłości. Każdą częścią jego ciała zawładnął porażający ból. (...) Rękę miał odrętwiałą, palce sparaliżowane. Przerażony, patrzył, jak na jego dłoni wykwita biały owal. Skóra swędziała i piekła niczym po ugryzieniu pająka. Serce waliło mu w piersi.

* ''W końcu to tylko zwierzę.''

* ''Eragon.''<br />– Tylko to potrafisz powiedzieć? – warknął.<br />''Tak.''

* ''O to chodzi! Wybierałem męskie imiona. Ty jesteś smoczycą!''

* – Czy jesteś Saphirą?<br />Smoczyca spojrzała na niego mądrymi oczami. W głębi umysłu odczuł jej zadowolenie.<br />''Tak.''

* ''Żaden powietrzny łowca nie powinien skończyć jako ofiara. Lepiej zginąć w locie, niż umrzeć na ziemi.''

* ''Na krew Cienia, zaraz im powie...''

* ''Ogień! Nieprzyjaciel! Śmierć! Mordercy!''

* ''Przysięgi złamane, dusze zabite, strzaskane jaja! Wszędzie krew. Mordercy!''

* ''Jestem w Kośćcu, nie wiem gdzie, w środku zimy, z oszalałym smokiem. Nie mogę chodzić ani znaleźć kryjówki, zapada noc. Jutro muszę wrócić na farmę, a jedynym sposobem jest lot na grzbiecie Saphiry. Tyle że nie wytrzymam tego znowu.'' (...) ''Żałuję, że Saphira nie potrafi ziać ogniem.''

* ''Czemu ci obcy tak cię przerazili?''<br />''Mordercy'' – syknęła.<br />''Garrowowi grozi niebezpieczeństwo, a ty porywasz mnie na idiotyczną wyprawę. Nie potrafisz mnie chronić?'' W odpowiedzi warknęła nisko i kłapnęła zębami. ''Skoro uważasz, że potrafisz, czemu uciekasz?<br />Śmierć to trucizna.''

* ''Wiem, że nie chcesz, ale musisz. Oboje jesteśmy dłużnikami Garrowa, wiele mu zawdzięczamy. Opiekował się mną i pośrednio także tobą. Zlekceważysz to? Jeśli nie wrócimy, co będą mówić w przyszłości ludzie? Że ukrywaliśmy się niczym tchórze, podczas gdy mojemu wujowi groziło niebezpieczeństwo? Już to słyszę: historia o Jeźdźcu i jego tchórzliwym smoku! Jeśli czeka nas walka, przyjmijmy ją, nie uciekajmy. Jesteś smokiem, nawet Cień umknąłby przed tobą, a jednak kryjesz się w górach niczym spłoszony królik.''

* ''Krew spotka krew. Będę walczyć. Nasze wyrdy – nasze losy wiążą nas ze sobą. Lecz nie wystawiaj na próbę mej cierpliwości. Zabiorę cię tam z powodu długu, choć to głupota.''

* ''Osiadł tu smutek'' – oznajmiła.<br />– Nie doszłoby do tego, gdybyś ze mną nie uciekła!<br />''Gdybyśmy zostali, już byś nie żył.''<br />– Spójrz na to! – krzyknął. – Mogliśmy ostrzec Garrowa! To twoja wina, że nie uciekł!

* ''Leć wzdłuż drogi. Jeśli trzeba, będziesz miała dość miejsca, by wylądować.<br />Ktoś może mnie zobaczyć.<br />To już nie ma znaczenia!''

* ''Miłość, rodzina, niezwykłe czyny – wszystko znika, pozostawiając pustkę.''

* ''Samo działanie jest wartością. Twoja wartość znika, gdy rezygnujesz z chęci do zmian i doświadczania życia. Masz jednak wybór, dokonaj go i poświęć mu się. Czyny te dadzą ci nową nadzieję i poczucie celu.''

* ''Jedynym prawdziwym przewodnikiem jest serce.''

* ''Naszym przeznaczeniem jest próbować osiągnąć to, co niemożliwe, dokonać niezwykłych czynów, nie zważając na lęk. To nasz obowiązek wobec przyszłości.''

* ''Nic nie jest bardziej niebezpieczne niż wróg, który nie ma nic do stracenia.''

* ''Gdybyście byli jeszcze trochę wolniejsi, miałabym czas przelecieć nad morzem i z powrotem, i nie zostać w tyle.''

* ''Zabawnie jest patrzeć, jak taki pisklak zostaje pokonany przez starego.''

* Zdyszany Eragon oparł się o bok smoczycy.<br />''Nic ci nie jest?'' Czuł, jak drży.<br />Wahała się chwilę. ''Nie... chyba nie.'' Sprawiała wrażenie wstrząśniętej. ''Niczego nie złamałam. Ja... nie mogłam poradzić, wiatr nie chciał mnie puścić. Byłam bezradna.'' Wstrząsnął nią dreszcz.

* ''Co znaczy nasze istnienie, skoro wszystko może zakończyć się ot tak, w jednej chwili?''

* ''Dziś wszyscy popełniliśmy błędy. Moim było zbytnie oddalanie się od ciebie.''

* ''Co się stało? Jakiś problem?''<br />''To ty'' – warknęła – ''ty jesteś problemem!''

* ''Jak możesz znieść pobyt na ziemi, skoro tak bardzo cieszy cię latanie?''

* ''Marne słowa na opisanie tego, co przeżyłem. Przykro mi, że nie latałem z tobą wcześniej. Nigdy nie sądziłem, że to tak wygląda. Zawsze widzisz tak wiele błękitu?<br />Taka już jestem. Odtąd częściej będziemy latać razem?<br />O tak! Przy każdej okazji.<br />To dobrze'' – odparła z zadowoleniem.

* ''A teraz każ swojej przerośniętej jaszczurce wylądować.''

* ''Jeśli coś się stanie, przyszpilę cię do grzbietu i nigdy nie wypuszczę.<br />Ja też cię kocham.<br />Zatem zwiążę cię jeszcze mocniej.''

* ''Ostatecznie, czy zwykły, prosty smok ma mówić mężowi tak mądremu jak ty, co ma robić? Wszyscy powinni patrzeć z podziwem, jak genialnie trafiasz w kolejny ślepy zaułek.''

* ''Wokół nas krążą siły, których w ogóle nie dostrzegamy. Czasami zastanawiam się, czy kiedykolwiek zrozumiemy prawdziwe motywy kierujące otaczającymi nas ludźmi. Wszyscy coś ukrywają.''

* ''Tak wygląda ten świat. Nie patrz na plany i knowania, ufaj naturze ludzi.''

* ''Zdumiewające: przez te karty martwy człowiek może przemawiać do innych. Dopóki przetrwa książka, przetrwają też jego idee.''

* ''Wiedza nie ma wpływu na istnienie. Nie wiedziałem, że istniejesz, póki nie wpadłeś tu i nie przerwałeś mi drzemki. Nie oznacza to jednak, że wcześniej nie byłeś prawdziwy.''

* Manin! Wyrda! Hugin!<br
** />Pamięć! Los! Myśl!

* ''Słuchaj uważnie, a powiem ci dwie rzeczy. Kiedy nadejdzie czas i będziesz potrzebował broni, szukaj pod korzeniami drzewa Menoa. A gdy wszystko wyda się stracone, a twoja moc nie wystarczy, idź pod skałę Kuthian i wymów swe imię, by otworzyć Kryptę Dusz.''

* ''Jadłem już weselsze kolacje na pogrzebach.''

* ''Ale póki będzie ze mną Saphira, nigdy tak nie będzie. Nigdy.''

* ''Ujrzał młodą kobietę skuloną z rozpaczy, skutą kajdanami w surowej, zimnej celi. Przez osadzone wysoko w murze zakratowane okienko wpadały promienie księżyca, oświetlając jej twarz. Po policzku spłynęła samotna łza, czysta niczym płynny diament.''

* ''Sądziłem, że z radością podejmę łowy. Zamiast tego czuję się, jakby u mych stóp otwarła się otchłań.''

* ''Ona nie może być prawdziwa, tylko o niej śniłem!''

* ''Saphiro, gdzie jesteś? Zabawmy się.''

* ''Porozmawiamy rano, w tej chwili nie myślę zbyt jasno.''

* ''Czy tego właśnie chcesz? Wrócić do poprzedniego życia? Wiesz, że to niemożliwe, więc przestań za tym tęsknić. W pewnym momencie będziesz musiał zadecydować, którą drogę wybrać.''

* ''Zwiedź miasto, baw się dobrze, ale bądź ostrożny!''

* ''Dano mi szczególne moce; byłbym samolubny, nie wykorzystując ich dla dobra innych.''

* ''Obyś ty, który tu wchodzisz, pojął swą ulotność i zapomniał o więzi łączącej cię z tym, co ukochałeś.''

* ''Nic ci nie jest?'' – spytała Saphira.<br />''Nic'' – odparł Eragon – ''ale tylko dlatego, że mieliśmy wielkie szczęście.''

* ''Nigdy wcześniej nie dokonaliśmy czegoś takiego.''

* ''Razem możemy rzucać zaklęcia, na które osobno brak nam sił.''

* ''Widział, że nie jest z nią dobrze. Oddychała nieregularnie i dygotała, nie wiedział – z zimna czy z bólu. W półmroku celi jedyną wyraźnie widoczną rzeczą była jej dłoń, zwisająca poza krawędź pryczy. Z koniuszków palców ściekał ciemny płyn. Eragon wiedział, że to krew.''

* ''Zatem czarownica Angela miała rację – w mojej przyszłości faktycznie kryła się śmierć.''

* ''Od tej chwili moim życiem kieruje miecz. Niech cały świat widzi, kim jestem, nie boję się, jestem teraz Jeźdźcem, prawdziwym, w pełni.''

* ''Po tym jak opuściliśmy Teirm i zaatakowały nas urgale, powiedział im wiele rzeczy, o niektórych nigdy nie wspomnę, chyba że zajdzie taka konieczność. Obawiał się, że może zginąć, i martwił, co wówczas stanie się z tobą.''

* ''Brom chciał też, byś wiedział, że według niego, ze wszystkich ludzi w Alagaësii ty najbardziej zasługujesz na to, by przejąć dziedzictwo Jeźdźców.''

* ''Nie mogę uwierzyć, że odszedł na zawsze.''

* ''Dałam mu jedyny dostępny mi dar. Teraz czas go nie tknie, może spoczywać w spokoju na wieki.''

* ''Musi tam byś narkotyk, może też w jedzeniu.''

* ''Jeśli uda mi się dostatecznie długo powstrzymywać głód i pragnienie, będę mógł użyć magii. Wówczas uwolnię elfkę...''

* ''Muszę się zachowywać, jakbym nie rozumiał, co się dzieje. Nie mogę okazać zaskoczenia, nieważne, co powie ów człowiek.''

* ''Dostałem wszystko, czego potrzebuję. Muszę tylko to wykorzystać.''

* ''Tęskniłam za tobą, mój mały.''

* ''Ciekawe, czemu się nie ocknęła? Od chwili ucieczki minęło wiele godzin.<br />Kto wie co jej zrobili'' – odparł ponuro Eragon.

* ''Miały na myśli króla. Obraziłem najpotężniejszego człowiek w Alagaësii.''

* ''Czemu zrobił coś takiego własnym poddanym?<br />Bo jest zły'' – odparła twardo Saphira.

* ''Nie poddawaj się'' – rzekła zachęcająco, po czym dodała cierpko: – ''Choć zapewne masz rację.''

* ''To elfka, nie możemy pozwolić, by umarła. Nie zważaj na głód czy zmęczenie, musisz ją ocalić.''

* ''Magia bywa nieprzewidywalna, zwłaszcza gdy pradawne słowa łączy się w nowy sposób.''

* ''Nie panuję nad swymi zdolnościami bardziej niż zwykły pająk. Takie rzeczy będą się wydarzać, czy tego chcę, czy nie.''

* ''Jesteś pewien? Zastanów się dobrze, nim odpowiesz. Bo jeśli się mylisz, złożysz na szali nasze życie.''

* ''To cudowne miejsce. Mogłabym tu spędzić całe lata, nie dostrzegając upływu czasu.''

* ''Czuję się, jakbym była stworzona do życia na tej pustyni. Jest tu przestrzeń, której potrzebuję, góry, w których mogłabym nocować, i kryjąca się zwierzyna, na którą polowałabym całymi dniami. I to ciepło. Zimno mi nie przeszkadza, lecz w upale czuję się pełna życia i energii.''

* ''Chwilowo jednak wolę nie wierzyć w szczęście. RazacowieRa'zacowie już teraz mogą podążać naszym tropem.''

* ''Znów czuję się jak pisklak. W porównaniu z nimi nawet ja jestem mała!''

* ''Całe narody mogłyby istnieć tu w sekrecie, skryte przed oczami imperium. Wyobraź sobie życie z tymi behemotami nad głową.''

* ''Dlatego leżę w transie – spowalnia on działanie skilna bragh, choć go nie powstrzymuje...''

* ''Sen nie powstrzyma śmierci... czuję ją w moich żyłach.''

* ''To daleko, nie pozwól jednak, by odległość odebrała ci wiarę.''

* ''Nie rezygnuj, nieważne, jak wyda się to trudne.''

* ''Żegnaj, Eragonie, Jeźdźcze smoków... Życie me jest w twoich rękach.''

* – Nic ci nie jest? – spytał Murtagh. – Klęczysz tu od prawie piętnastu minut.<br />– Naprawdę? – Eragon zamrugał.<br />''Tak. I krzywisz się jak zbolały gargulec'' – dodała cierpko Saphira.

* ''Ze wszystkich ludzi na świecie ty przynajmniej powinieneś mieć więcej rozumu. Walczyliście jak zagłodzone psy o ostatni kawałek mięsa. Co powiedziałby Brom?''

* ''Czasami nie ma odpowiedzi.''

* ''A jeśli nie możesz wybaczyć, to przynajmniej zapomnij.''

* – (...) Kolejny dzień może zabić nas wszystkich.<br />Eragon wzruszył ramionami.<br />– Niechaj i tak będzie. Nie mamy wyboru.

* Po minucie spróbował je otworzyć, lecz światło wciąż go oślepiało. Zirytowany, spojrzał przez palce. ''Jak ty to znosisz?'' – spytał Saphirę.<br />''Moje oczy są odporniejsze niż twoje'' – odparła.

* ''Pomieszało mi się w głowie. Twoje słowa nie miały sensu. Gdy straciłeś przytomność, wiedziałam, że coś jest nie tak, i zaczęłam obniżać lot. Wkrótce zorientowałam się, co się stało.''

* ''Nie wiem, z jakich ziem pochodzą; musi to być groźna kraina, skoro zrodziła takie monstra.''

* ''Och, z pewnością powalimy wiele urgali – ty magią i ostrzem, ja szponami i zębami – lecz w ostatecznym rozrachunku nic to nie da.''

* ''Życie Aryi spoczywa teraz rękach losu.''

* ''Zaprzysiężeni nie mieli przecież dzieci, a już na pewno nie Morzan. Morzan! To on zdradził Jeźdźców, przeszedł na stronę Galbatorixa i przez resztę życia pozostał najwierniejszym sługą króla. Czy to jest możliwe?''

* ''Nie wytrzymam dłużej – rozdzierają mnie na strzępy!''

* ''Daj mu to, czego chce, lecz chroń wszystko inne. Pomogę ci. On nie może się ze mną równać. Już teraz ukrywam przed nim naszą rozmowę.<br />Czemu zatem wciąż czuję ból?<br />Ten ból pochodzi od ciebie.''

* ''Musimy bardzo uważać. Wygląda na to, że mamy tu równie wielu wrogów jak w imperium.''

* ''Kiedy człowiek jest zmęczony, łatwo popełnia błędy.''

* ''Wciąż nie wiemy, czy mówi prawdę'' – ostrzegła Saphira.<br />''Wiem'' – odparł Eragon. ''Ale czemu miałby kłamać?<br />Może jest szalony.''

* ''Pod wieloma względami jesteśmy do siebie bardzo podobni, choć wychowano nas zupełnie inaczej.''

* ''Jestem taka głodna, że pożarłabym stado krów z kopytami.''

* ''Może i lepiej, że, gdy Vardeni ujrzą cię po raz pierwszy, nie będziesz miał przy sobie miecza Morzana.''

* ''Marmurowa jaskinia to kryjówka bezpieczniejsza niż wszystkie, w jakich dotąd się zatrzymywaliśmy.''

* ''Musimy ufać tym ludziom, nie traćmy jednak głowy.''

* ''Dałam jej nadzieję, a ty dałeś jej przyszłość.''

* ''Ludzie często wiedzą, co muszą zrobić, wystarczy, byś wskazał im drogę. Na tym właśnie polega mądrość.''

* ''Każdy wiek potrzebuje symbolu.''

* ''Dano ci szansę, za którą większość ludzi oddałaby życie.''

* ''Oczyść swój umysł z podobnych myśli, nie zdołasz na nie odpowiedzieć, a nie przyniosą ci szczęścia.''

* ''Wygląda na to, Eragonie, że znaleźliśmy się w sercu zupełnie innej wojny, tej nie toczy się na miecze i szpony, lecz słowa i sojusze.''

* ''Pozostaje nam tylko rozpoznać tych, którzy dzierżą tu władzę, i zaprzyjaźnić się z nimi.''

* ''Stwórz mu nową historię i noś go z dumą.''

* ''Jeśli chcesz pozostać ponad działającymi tu siłami, nie pozwól, by czyjakolwiek dezaprobata wpływała na twoje decyzje.''

* Âz knurl deimi lanok. Strzeż się, kamień się zmienia.

* ''Saphiro, potrzebuję cię!''

* ''Spod Tronjheimu dobiegają głośne hałasy. Wygląda na to, że urgale próbują przekopać się do miasta. Potrzebujemy ciebie i Aryi, musicie zawalić wszystkie ich tunele.''

* ''Nic ci nie jest?'' – spytał z troską Eragon.<br />''Przeżyję'' – odparła ponuro. ''Ale ten stwór wgniótł mi z przodu zbroję. Boli mnie pierś, mam kłopoty z poruszaniem.<br />Zdołasz nas zawieźć do smoczej twierdzy?<br />Zobaczymy.''

* ''Stał na wzgórzu ponad grobami rodziców. Płakał i żałował, że napastnicy nie zabili też jego. Potem obrócił się i potykając, odszedł przed siebie na pustynię...''

* ''Jakże żałośnie wyglądał ów starzec, gdy pierwszy raz ujrzał bliskiego śmierci Carsaiba, leżącego na wydmie.''

* ''O, jakże błagał, by nauczył go panowania nad duchami. Haeg zgodził się w końcu, nazwał go „Pustynnym szczurem”...''

* ''Lecz duchy okazały się silniejsze, niż oczekiwał. Zwróciły się przeciw niemu, opętały umysł i ciało. Zaczął krzyczeć. Był – JESTEM DUŻADURZA!''

* ''Szaleńcy wir mrocznych wydarzeń i uczuć porwał go, uniemożliwił zwykłe myślenie.''

* ''Gdyby tylko zdołał przypomnieć sobie, kim powinien być: chłopcem czy mężczyzną, bohaterem czy łajdakiem, Cieniem czy Jeźdźcem.''

* ''Stracił wiele z tego, co było dlań drogie, lecz los zesłał mu też rzadkie, jakże cenne dary.''

* ''Podobnie jak w umyśle Aryi, w tym także dźwięczała muzyka: głębokie bursztynowozłociste harmonie, wibrujące uroczystą melancholią.''

* ''W końcu odważył się zapytać:'' Kim... kim jesteś?<br />Kimś, kto może ci pomóc.

* ''Jego ostatnią myślą było, że Brom byłby z niego dumny.''

* ''Przybędę.''