Miód pitny: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
wierszyk |
Kitowicz |
||
Linia 22:
*Pannom świat, a Raj mężatkom, Niebiosa wdowom a piekło babom.
**[[w:XVII|XVII-wieczny]] wierszyk
*Mieli także popi prócz akcydensu kościelnego pewny stały prowent z miodu, niepamiętnym zwyczajem utwierdzony; każdy gospodarz mający pszczoły (a trudno na Rusi o takiego, aby ich nie miał) daje popom pewną kwotę miodu podług proporcji pszczół; z tego miodu pop syci miód do picia. Podczas prażniku, to jest podczas dedykacji cerkwi, na całą parochią swoją rozdaje na osobę każdą, przyjmującą sakramenta, po garcu jednym, za który bierze zapłatę raz na zawsze ustanowioną; niedostatek miodu ani obfitość jego nie podnosi ani nie zmniejsza ceny, tylko odmienia gatunek miodu, bo kiedy pop mało dostał miodu albo nie chciał wszystkiej kolekty na prażnik ekspensować, to rozbrechtał wodą małą kwotę urobioną trunku do tylu garców, ile mu ich na całą parochią potrzeba było.
**[[w:Jędrzej Kitowicz|Jędrzej Kitowicz]], [[s:Opis obyczajów za panowania Augusta III|''Opis obyczajów za panowania Augusta III'']]. [[s:Opis obyczajów za panowania Augusta III/O sądach konsystorskich|O sądach konsystorskich]] (tu o sytuacji [[w:Unici|duchowieństwa ruskiego, unickiego]])
W pomiernych domach szlacheckich trunki w zwyczaju były i dziś może są: na Rusi gorzałka, miód, wiszniak, malinnik; w Litwie gorzałka, miód ordynaryjny i lipiec...
**[[w:Jędrzej Kitowicz|Jędrzej Kitowicz]], [[s:Opis obyczajów za panowania Augusta III|''Opis obyczajów za panowania Augusta III'']]. [[s:Opis obyczajów za panowania Augusta III/O trunkach|O trunkach]]
'''Zobacz też:''' [[miód]]
| |||