Do widzenia, do jutra: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Do widzenia
 
Zu (dyskusja | edycje)
formatowanie automatyczne, ort.
Linia 1:
'''''[[w:Do widzenia, do jutra|Do widzenia, do jutra]]''''', film obyczajowy produkcji polskiej z 1960 roku; reż. [[Janusz Morgenstern]].
 
== Jacek ==
* Cześć! Co słychać? Nic? Eee... Bo u mnie bardzo wiele. Ale nie wiem, czy warto to opowiadać. Co? No powiedz, że warto, przecież widzisz, że na to czekam... DziękujeDziękuję. Ty powinnaś to zrozumieć. Ciągle jesteś sama w pokoju. Nikt na ciebie nie patrzy - niepotrzebujesz się wstydzić marzeń. Tego, co u ludzi dorosłych wywołuje ironiczny uśmiech. Cz... Czego się złościsz? Ah, że ja filozofuje zamiast opowiadać? A więc dobrze. Widzisz - są takie chwile kiedy człowiek chce być zupełnie sam. Zdradza ludzi, nie dlatego, że ich nie lubi, a przeciwnie, dlatego, że za bardzo jest do nich przywiązany. Długie patrzenie w wodę odkrywa wtedy dużo tajemnic. Zaczęło to się tak jak rozpoczynają się tego typu historie. Najzwyklej w świecie...
 
* Cześć! Co słychać? Nic? Eee... Bo u mnie bardzo wiele. Ale nie wiem, czy warto to opowiadać. Co? No powiedz, że warto, przecież widzisz, że na to czekam... Dziękuje. Ty powinnaś to zrozumieć. Ciągle jesteś sama w pokoju. Nikt na ciebie nie patrzy - niepotrzebujesz się wstydzić marzeń. Tego, co u ludzi dorosłych wywołuje ironiczny uśmiech. Cz... Czego się złościsz? Ah, że ja filozofuje zamiast opowiadać? A więc dobrze. Widzisz - są takie chwile kiedy człowiek chce być zupełnie sam. Zdradza ludzi, nie dlatego, że ich nie lubi, a przeciwnie, dlatego, że za bardzo jest do nich przywiązany. Długie patrzenie w wodę odkrywa wtedy dużo tajemnic. Zaczęło to się tak jak rozpoczynają się tego typu historie. Najzwyklej w świecie...
 
* Nikt nigdy zakochanych nie traktuje na serio.
Linia 14 ⟶ 13:
 
* Widzisz? Powiedziałem ci zwykłą historię, która się skończyła właśnie tak, jak historie tego rodzaju. Ani trochę inaczej. Ty... Czemu się tak zamyśliłaś? Co? Uśmiechnij się.. No... Eh, przecież to się mogło nigdy nie zdarzyć. Może to tylko marzenia? Bajka? Zaraz zrobimy próbę i zacznie się teatr. Teatr.
 
==Margueritte==
* Która radość trwa długo? Po jakimś czasie staje się przyzwyczajeniem. Jak godziny posiłków. Jednostajne, codzienne.
Linia 19:
* Wierz mi, to nieistnienie jest najpiękniejszą rzeczą, jaką mogę ci ofiarować.
 
== Obsada ==
 
* [[Zbigniew Cybulski]] jako Jacek
 
* [[Teresa Tuszyńska]] jako Margueritte
 
 
[[Kategoria:Filmy polskie]]