Mircea Eliade: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
+3
Rinfanaiel (dyskusja | edycje)
m formatowanie automatyczne
Linia 1:
'''[[w:Mircea Eliade|Mircea Eliade]]''' (1907–1986), rumuński religioznawca, indolog, filozof kultury, a także eseista i pisarz.
* Brzydota, nuda, gloryfikacja banału, co ostentacyjnie eksponują dzieła sztuki ostatniego dwudziestolecia, stanowią – obok nihilizmu w filozofii, anarchii w etyce społecznej i przemocy w polityce – wyraz tej samej, specyficznej sytuacji egzystencjalnej człowieka zachodniego.
 
** Źródło: ''Moje życie''
*Brzydota, nuda, gloryfikacja banału, co ostentacyjnie eksponują dzieła sztuki ostatniego dwudziestolecia, stanowią – obok nihilizmu w filozofii, anarchii w etyce społecznej i przemocy w polityce – wyraz tej samej, specyficznej sytuacji egzystencjalnej człowieka zachodniego.
**Źródło: ''Moje życie''
 
* Doskonałość nie należy do naszego świata. Jest czymś innym niż ten świat, przychodzi skądinąd.
Linia 11 ⟶ 10:
 
===Religia, literatura i komunizm. Dziennik emigranta===
* Masa banalnych szczegółów i trywialnych obserwacji zostaje uszlachetniona przez sam fakt ich utrwalenia; przez to, że ktoś je opisał.
 
* Do pisania dzienników trzeba mieć talent, jak do pisania powieści czy poezji, np.: Julien Green, Gide („Cała masa rzeczy może być powiedziana tylko w dzienniku”).
*Masa banalnych szczegółów i trywialnych obserwacji zostaje uszlachetniona przez sam fakt ich utrwalenia; przez to, że ktoś je opisał.
 
*Do pisania dzienników trzeba mieć talent, jak do pisania powieści czy poezji, np.: Julien Green, Gide („Cała masa rzeczy może być powiedziana tylko w dzienniku”).
 
* Najważniejszym fenomenem dwudziestego wieku… nie była rewolucja proletariatu… lecz odkrycie człowieka pozaeuropejskiego i jego duchowego kosmosu… dopiero dziś zaczynamy zdawać sobie sprawę z godności i duchowej autonomii tych kultur.