Przedwiośnie: Różnice pomiędzy wersjami

* Pan Gajowiec, dążący wszystkimi swymi siłami do przedstawienia Polski najistotniejszej, takiej, jak żyje, cierpi, raduje się, w rzeczywistości najrealniejszej, był przecież także mistykiem. Wierzył w tajemnicze opiekuństwo nad tym krajem. W rozmowach z Cezarym wskazał palcem na kilka „cudów”„dziwów”. Pierwszym „cudem”„dziwem” pana Gajowca było, rzecz prosta, wskrzeszenie państwa polskiego. Drugim „cudem”„dziwem” było odparcie Bolszewików w roku 1920.

** Opis: o Polsce i o cudachdziwach.

* Pozycje tego „cudu”„dziwu” były takie: Bolszewicy mieli ogromną armię, świetną konnicę. Zalali tą armią cały prawie polski kraj. Na sztandarach bolszewickich było wypisane hasło wyzwolenia proletariatu z burżuazyjnej opresji, rewolucja socjalna. Któż i cóż mogło się oprzeć tej armii i jej moralnej sile? Powinna była w Polsce znaleźć zwolenników, powinna była zniszczyć szczupłą polską siłę zbrojną, gdyż za plecami wojsk polskich powinna była stanąć druga potęga: zrewolucjonizowane masy proletariatu miast i wsi. Ta druga siła powinna była podać rękę rosyjskiej armii czerwonej. Tymczasem bolszewicka armia czerwona została przepędzona na cztery wiatry, uciekła z Polski jak banda napastników. To był istotny, był niewątpliwy cuddziw nad Wisłą.

** Opis: o „Cudzie„Zwycięstwie nad Wisłą”.

: '''Ksiądz Anastazy:''' Karusia! Dziecinko! Musisz nam zatańczyć, kochanko! Ukrainko najdroższa! Musisz! Na pamiątkę złotej Ukrainy… Nie macie państwo pojęcia – tłumaczył stojącym dookoła – co to za cudocacko, gdy ona tańczy. Karolino! Musisz!

: '''Hipolit:''' Baryka! – huczał, już dobrze podbity. – CudnieŚlicznie tańczy kozaka Baryka. Czaruś, bracie, stawaj! NajcudniejszaNajśliczniejsza Kozaczka z Dzikich Pól, patrz, wygnana z ojczyzny swej prosi cię, żebyś jej przypomniał, jak to tam było…