Wikicytaty

Wojna polsko-bolszewicka: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Nie podano opisu zmian
m Undid edits by Trevorr Reznik (talk) to last version by Henbakolo: niezgodne ze źródłem
Znaczniki: Anulowanie edycji Wycofane SWViewer [1.6]
Linia 19:
** Zobacz też: [[Armia Czerwona]]
 
* Było to wielkie zwycięstwo wojsk polskich, tak wielkie, że nie dało się go wytłumaczyć w sposób czysto naturalny i dlatego zostało nazwane „Zwycięstem„Cudem nad Wisłą”. To zwycięstwo było poprzedzone żarliwą modlitwą narodową. Episkopat Polski zebrany na Jasnej Górze poświęcił cały naród Najświętszemu Sercu Jezusa i oddał go pod opiekę Maryi Królowej Polski. Myśl nasza kieruje się dzisiaj ku tym wszystkim, którzy pod Radzyminem i w wielu innych miejscach tej historycznej bitwy oddali swoje życie, broniąc Ojczyzny i jej zagrożonej wolności. Myślimy o żołnierzach, oficerach. Myślimy o Wodzu, o wszystkich, którym zawdzięczamy to zwycięstwo po ludzku. Wspominamy, między innymi, bohaterskiego kapłana Ignacego Skorupkę, który zginął niedaleko stąd, pod Ossowem. Dusze wszystkich poległych polecamy Miłosierdziu Bożemu. O wielkim „Zwycięstwie„Cudzie nad Wisłą” przez całe lata trwała zmowa milczenia.
** Autor: [[Jan Paweł II]]
** Źródło: [http://www.bitwawarszawska.pl/197-papiez_jan_pawel_ii ''Bitwa Warszawska 1920. Papież Jan Paweł II''], bitwawarszawska.pl
Linia 30:
* Dalej, do dzieła!<br />Jeszcze, nie zginęła!<br />Pokój z Sowietami<br />spiszem bagnetami.<br /><br />Już gadali, że Sowiety<br />urządzą nad Wisłą,<br />raptem Polak się odwinął<br />i zwycięstwo prysło.
** Autor: [[Benedykt Hertz]], melodia: Władysław Jeziorski
** Opis: ''BitwaCud Warszawskanad Wisłą, czyli Polska młócka 1920 r.''
** Źródło: [http://solidarni2010.pl/38677-wojna-1920r-i-bitwa-warszawska---antologia-poezji-i-piesni.html?PHPSESSID=286ac42bf432528da9125f85030777e9 ''Wojna 1920r. i Bitwa Warszawska - antologia poezji i pieśni''], solidarni2010.pl, 23 lipca 2019.
 
Linia 85:
* Polska wojna była najważniejszym punktem zwrotnym nie tylko w polityce Rosji Sowieckiej, ale także w polityce światowej. (…) Wszystko tam, w Europie, było do wzięcia. Lecz Piłsudski i jego Polacy spowodowali gigantyczną, niesłychaną klęskę sprawy światowej rewolucji.
** Autor: [[Włodzimierz Lenin]]
** Źródło: [https://www.rp.pl/Rzecz-o-historii/304189899-Triumf-ktory-nie-byl-dziwemcudem.html Hubert Kozieł, ''Triumf, który nie był dziwemcudem''], rp.pl, 22 kwietnia 2019.
 
* Praca wojny jest sztuką. Sztuka tworzy dzieła, a obiektem sztuki wojny jest zawsze zwycięstwo. Zwycięstwa więc szuka każdy dowódca jako produktu swej pracy dowodzenia, swej pracy mózgu, nerwów i woli. Praca wojsk dowodzonych przez wodza jest właściwie materializacją tego, co przed tą pracą przemyślał, przeżył i skombinował dowódca. [...] Chwila triumfu, gdy we wściekłym galopie bitewnym nieprzyjacielska armia za armią trzaskała, zmykając w popłochu, gdy tak niedawno jeszcze triumfy swoje święciły, zostanie na zawsze zwycięstwem siły dowodzenia.
Linia 149:
** Źródło: Agnieszka Knyt, ''Bitwa warszawska 1920. Jak Polska zatrzymała bolszewików'', Wydawnictwo Fundacja Ośrodka Karta, Warszawa 2020, ISBN 9788365979896. s. 63
 
* 15 sierpnia 1920 był realnym zwycięstwem nie tylko militarnym, ale także społecznym, bo dzięki PPS, ruchowi ludowemu, endecji, które jeszcze w czasie zaborów wykonały w Polsce pracę demokratyzacji świadomości narodowej wcześniej zarezerwowanej dla szlachty (albo części szlachty), miliony chłopów i robotników poszły na ochotnika do polskiej armii zamiast przyłączyć się do Armii Czerwonej. Oczywiście niektórzy folwarczni czy bezrobotni żałowali tego przez kolejne 20 lat II RP. (…)<br />Nie chcę, żeby jakiś żądny władzy cynik, choćby i w sutannie, nazywał to „dziwem”„cudem”, choćby i „maryjnym”. Oddaliśmy nasze świeckie, militarne i społeczne zwycięstwo 15 sierpnia 1920 roku Kościołowi  –  w gorszej swojej części nienawidzącemu zarówno Piłsudskiego, jak i świeckiego państwa w Polsce.
** Autor: [[Cezary Michalski]], [http://www.krytykapolityczna.pl/CezaryMichalski/KatastrofaiobjawienieKatastrofaicud/menuid-291.html krytykapolityczna.pl, 18 sierpnia 2011]
 
* Bitwa Warszawska 1920 roku, zwana też „Objawieniem„Cudem nad Wisłą” ocaliła nie tylko odzyskaną niedawno polską niepodległość; była też jedną z trzech najważniejszych bitew XX wieku na świecie, a zarazem jedną z decydujących w całej historii ludzkości.
** Autor: [[Tadeusz Płoski]]
** Źródło: [https://www.wprost.pl/169185/bitwa-warszawska-ocalila-europe.html ''"Bitwa Warszawska ocaliła Europę"''], wprost.pl, 15 sierpnia 2009.
Linia 174:
** Źródło: [http://solidarni2010.pl/38677-wojna-1920r-i-bitwa-warszawska---antologia-poezji-i-piesni.html?PHPSESSID=286ac42bf432528da9125f85030777e9 ''Wojna 1920r. i Bitwa Warszawska - antologia poezji i pieśni''], solidarni2010.pl, 23 lipca 2019.
 
* DziwCud nad Wisłą.
** Autor: [[Stanisław Stroński]], polityk endecki
** Opis: sformułowanie mające pierwotnie na celu zdeprecjonowanie roli marszałka [[Józef Piłsudski|Józefa Piłsudskiego]] w zwycięstwie pod Warszawą, obecnie obiegowe określenie bitwy.
 
* DziwuCudu nad Wisłą, czyli zwycięstwa w walnej bitwie pod Warszawą nie należy wyłącznie przypisywać pojedynczym dowódcom, poszczególnym Armiom lub oddziałom, czy też poświęceniu się jednostek – wiadomo, że zwycięstwo jest łatwe gdy wojsko i dowódcy są dobrzy, jednak jest ono bardzo wątpliwe gdy żołnierz jest wyczerpany i zwątpiony, nieufny i zdemoralizowany. Wówczas najświetniejsze plany, najmądrzejsze i najostrzejsze rozkazy nie pomogą nic, jeśli nie przyjdą z pomocą duchowe i moralne czynniki, przekuwające u żołnierza psychologię odwrotu na psychologię zwycięstwa, na pobudzenie do największego wysiłku i do szlachetnej ofiarności krwi za drogą Ojczyznę. Do DziwuCudu nad Wisłą przyczynił się zbiorowy wysiłek całego Narodu, a bezpośrednio ludność stolicy, duchowieństwo, patriotyczne organizacje wojskowe i cywilne, które ofiarując swoje siły i wiedzę w chwili najbardziej przełomowej przetworzyły zmęczenie w rześkość, zwątpienie w zapał, cofanie w natarcie, odwrót w zwycięstwo – i przez to dopomogły w obronie Warszawy.
** Autor: [[Franciszek Latinik]], ''Bój o Warszawę. Rola wojskowego gubernatora i 1-ej armii w bitwie pod Warszawą w 1920 r.''
 
Linia 195:
** Źródło: [https://pl.aleteia.org/2017/11/13/jak-pilsudski-kochal-niepokalana-co-sw-maksymilian-kolbe-myslal-o-marszalku/ ''Jak Piłsudski kochał Niepokalaną. Co św. Maksymilian Kolbe myślał o Marszałku?''], aleteia.org, 13 listopada 2017.
 
* Miast fetowania zwycięzcy, usiłowano niemal natychmiast kreować na bohatera kampanii Józefa Hallera, który wszak zarządził ośmiodniowe modły „o dziwcud Wisły”, a jako twórcę strategicznej koncepcji kontrataku lansowano Weyganda (szefa francuskiej misji wojskowej), choć on sam jednoznacznie i wówczas, i po latach stwierdzał, że to właśnie Piłsudski o planie batalii zadecydował.
** Autor: [[Włodzimierz Suleja]]
** Opis: o próbach umniejszania roli [[Józef Piłsudski|Józefa Piłsudskiego]] w bitwie warszawskiej 1920 roku.
Linia 227:
* Osłaniając centralną Europę od zarazy marksistowskiej, bitwa warszawska cofnęła wskazówki bolszewickiego zegara (…), zatamowała potencjalny wybuch niezadowolenia społecznego na Zachodzie, niwecząc prawie eksperyment bolszewików.
** Autor: J.F.C. Fuller (John Frederick Charles Fuller)
** Źródło: [https://www.rp.pl/Rzecz-o-historii/304189899-Triumf-ktory-nie-byl-dziwemcudem.html Hubert Kozieł, ''Triumf, który nie był dziwemcudem''], rp.pl, 22 kwietnia 2019.
 
* Piłsudski już pod koniec lipca 1920 r. planował powstrzymanie bolszewików na linii Bugu i uderzenie na ich tyły od południa – z rejonu Kowla. Zapowiedź takiej „akcji w większym stylu” zawierał rozkaz Naczelnego Dowództwa nr 7945/III wydany 27 lipca. 29 lipca 1920 r. szef Oddziału Operacyjnego płk. Julian Stachiewicz przekazał gen. Sikorskiemu, dowódcy broniącej Brześcia Grupy „Polesie”, wytyczne do bitwy nad Bugiem. 30 lipca Piłsudski przesłał Sikorskiemu pytanie, na jak długą obronę Brześcia może liczyć. Generał zapewnił, że może ona potrwać do dziesięciu dni. Ufając tej obietnicy, Piłsudski wyciągnął na północ oddziały walczące z Budionnym pod Brodami, w tym czasie jednak Brześć upadł w nocy z 1 na 2 sierpnia, w dużym stopniu z winy Sikorskiego. Opuścił on wcześniej twierdzę, jadąc na spotkanie z Hallerem i wrócił zbyt późno, by uratować sytuację. Schemat bitwy nad Bugiem Piłsudski powtórzył nad Wisłą. Rolę Brześcia przejęła Warszawa, uderzenie na tyły Rosjan wyruszyło nie z Kowla, lecz znad Wieprza.
Linia 264:
** Źródło: [https://niezalezna.pl/46513-ukrasc-pilsudskiemu-zwyciestwo-nad-wisla Bohdan Urbankowski, ''Ukraść Piłsudskiemu zwycięstwo nad Wisłą''], niezalezna.pl, 28 września 2013.
 
* Nie był to też żaden „dziw”„cud” tylko tryumf myśli nad zmasowanymi hordami. O „dziwie”„cudzie” mówiono, by umniejszyć rolę Polaków. Byśmy nie byli dumni z naszych rodaków, którzy powstrzymali i rozbili „czerwona hołotę”. O „dziwie”„cudzie” mówili (niechętnie…) nawet komuniści – by komuś nie przyszło do głowy, że „burżujska Polska” mogła pokonać „robotniczo-chłopską Rosję”. O „dziwie”„cudzie” mówią ci sami, którym zależy, by Polacy świętowali rocznice klęsk, a nie rocznice sukcesów.
** Autor: Janusz Korwin-Mikke, [http://korwin-mikke.blog.onet.pl/ ''„Zwycięstwo„Cud nad Wisłą”?'', blog, 15 sierpnia 2011]
 
* W bitwie pod Ossowem młodociany żołnierz nie wytrzymał ataku i zaczął się cofać. Cofali się oficerowie i dowódca pułku. Wtedy ks. Skorupka zebrał koło siebie kilkunastu chłopców i z nimi poszedł naprzód. Widząc cofającego się dowódcę pułku, krzyknął do niego: „Panie pułkowniku, naprzód!”. „A ksiądz?”, zapytał pułkownik. „Panie pułkowniku, za mną!”. „Chłopcy za mną!”. Poszli naprzód. Wielu poległo; padł rażony granatem i ks. Skorupka.
Źródło: „https://pl.wikiquote.org/wiki/Wojna_polsko-bolszewicka”