Lublin: Różnice pomiędzy wersjami

[[Plik:Collage of views of Lublin.jpg|mały|{{<center|>Lublin}}</center>]]

** Opis: w 1915 r. po dotarciu wraz z kawalerią legionową do miasta.

* Dotarliśmy oto już do Lublina, skąd ku Rusi i na Ukrainę liczne szlaki biegną, tedy droga do domu przed nami niczym pas słucki szeroka i jako pas przez pijanego szlachcica w karczmie porzucony śladami ludzi i zwierząt poznaczona. Lud w mieście tym różnoraki żyje. Polaków masa, boć to miasto do Korony należące, dalej Żydów mrowie, co tu git geszefty wyczyniają. Są i Ormianie, a wreszcie i ludzie z Rusi przybyli i osiadli, tedy i cerkiew odwiedzić mogliśmy, a ckniło nam się za tym bardzo, bo choć Bóg jest jeden, wiara nasza od łacińskiej piękniejszą mi się wydaje, jako że w rodzinnej mej mowie liturgii słucham. Szlachty w Lublinie masa, bo tu trybunał koronny ustanowiono, który na panów braci kary nakłada, a osadzenia i po karczmach przyjaciele czekają, i gdy trzeba, z szablami idą wyroki prostować. Jako mówią, inna jest sprawiedliwość w księgach zapisana, a inną ta, która serce przepełnia. Tu, na zamku, Kozaków kilku w służbie, tedy i my jako posłowie atamana Bajdy wojewodzie panu Andrzejowi Tęczyńskiemu się pokłoniliśmy i zaszczyt nas spotkał, bo pokazano nam kaplicę w cudnepiękne freski w czasach starożytnych wymalowaną, a powiadają przez mnichów, co tu z góry Atos przybyli albo innego świętego naszego miejsca.

* Dziś byłem u gen. Piskora (dowódca armii „Lublin”) około 12. Przyjechałem do Lublina akurat w czasie dość solidnego bombardowania (…) sporo trupów ludzkich. Dwoje dzieci w wieku 5–75-7 lat skryło się we framudze drzwi, tam dostały ich odłamki, miażdżąc niemal zupełnie i zmieniając w krwawą masę. To stało się niemal na moich oczach. Co za bestialstwo tak walczyć.

* Jak cię nie lubić, o stary nasz grodzie!<br />Gdy w tobie przeszłość tak głęboko drzemie<br />I gdy mąż, znikły w pradziejów pochodzie,<br />Tym fundamentom dał „Lublin” na imię…imię...

** Autor: [[Artur Oppman]], ''[[s:Abecadło Polskich Dzieci w Krajobrazach/L|Abecadło polskich dzieci w krajobrazach, L, l]]''

* Lublin nie był wolny od takich niebezpieczeństw. W dodatku tu, gdzie by się nie ruszył, też natrafiał na miejsca, które nie kojarzyły mu się najlepiej. A niby ponadstutysięczne miasto na wzgórzach, można powiedzieć: mały Rzym…Rzym...

** Opis: o Lublinie w 1930 r.

** Źródło: Andrzej Skrzypek (oprac.), ''Wrzesień 1939 r. w relacjach dyplomatów Józefa Becka, Jana Szembeka, Anthony'ego Drexel-Biddle'a, Leona Noëla i innych'', Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1989, ISBN 8301089482. s. 43.

* Raduję się, że znowu mogę być w tym historycznym mieście. Serdecznie pozdrawiam Lublin: miasto i Kościół. Ileż to wspomnień historycznych przychodzi na myśl, gdy jestem w mieście, w którym chrześcijaństwo ma tysiąc lat tradycji (…...), w mieście, które przeżyło tyle wojen, najazdów i zniszczeń. Ich symbolem jest Majdanek, gdzie miałem okazję zatrzymać się dziś rano z głębokim przejęciem. Wyrażam radość, że Lublin żyje, że się rozwija.

* Serce Lublina pikało nieśpiesznym rytmem starego flegmatyka. Zapewne jutro prowincjonalna metropolia dostanie palpitacji, (…...)

** Autor: [[Marcin Wroński]], ''Gliny z innej gliny'', Warszawa 2018, s. 38.