William Nicholson

osobowe

William Nicholson (ur. 1948) – angielski autor sztuk i scenariuszy.

Sąd nad prawdziwą miłością edytuj

  • Bałem się przyjęć, bo nie umiałem tańczyć. Bałem się strojów, bo źle na mnie leżały. Bałem się rozmów, bo to, co bym ewentualnie powiedział, mogło okazać się naiwne. Bałem się randek, bo nie wiedziałem, czego się ode mnie oczekuje. Bałem się seksu, bałem się tego, że nie wiem, jak go uprawiać, bałem się, że zawiodę. Lęki nadkładały się na lęki. I przez ten cały czas bałem się, że ludzie odkryją, jak ja się boję. Cóż więc robiłem? Kłamałem i udawałem, i blefowałem, i skrzętnie ukrywałem to, co się w moim wnętrzu naprawdę działo.
  • Dlaczego rozmowa po ciemku jest łatwiejsza? Może dlatego, że nasze słowa odpływają w mrok i przestają do nas należeć, tak że nie obawiamy się żadnych następstw. Słowa wypowiedziane w pełnym świetle są wyraźne i jednoznaczne i nie ma przed nimi ucieczki. Słowa wypowiadane w ciemności grzęzną w połowie drogi między jawą a snem i rano są już zapomniane.
  • Mężowie nie są przyjaciółmi. Są mężami.
  • Nawet najbardziej skryci ludzie potrzebują czasami świadków swoich poczynań.
  • W tamtym czasie wierzyłem, jak ty teraz wierzysz, że miłość można dać. A to takie oczywiste, że można ją tylko brać.
  • Wolałabym byśmy pozostali przyjaciółmi. Zbyt wielu jest kochanków, nie dość przyjaciół.
  • Wszyscy przechodzimy takie okresy, kiedy tylko czekamy. Przygotowujemy się do kolejnego rozdziału w naszym życiu.
  • Wypracowałam sobie własny sposób utrzymywania się na powierzchni. Nie jest zbyt pewny, więc nie wspieraj się na nim. Nie powiem Ci, o co w tym wszystkim chodzi, ponieważ pójścia na dno można uniknąć, jeśli się o tym nie myśli ani nie mówi.
  • Zawsze istnieje jakieś szczęśliwe zakończenie, choć niekoniecznie takie, jakie sobie wymyśliliśmy.