Więzień nieba (hiszp. El prisionero del cielo) – powieść autorstwa Carlosa Ruiz Zafóna z 2011 roku. Cytaty wg wyd. Warszawskie Wydawnictwo Literackie Muza, Warszawa 2012; tłumaczenie – Katarzyna Okrasko i Carlos Marrodán Casas.

  • Czasem człowiek zapomina, że na tym świecie nie wszyscy są nędznikami.
    • Źródło: część pierwsza Opowieść wigilijna, rozdział 12, s. 89
  • Czasem sobie myślę, że Darwin jednak się mylił i w rzeczywistości człowiek pochodzi od owadów, bo w ośmiu przypadkach na dziesięć człekokształtne to zwykłe mendy gotowe na wszystko za byle gówno.
    • Źródło: część pierwsza Opowieść wigilijna, rozdział 7, s. 51
    • Zobacz też: Karol Darwin
  • Człowiek czasem ma już dość uciekania. Świat staje się bardzo mały, kiedy nie masz się gdzie podziać.
    • Źródło: część druga Spośród umarłych, rozdział 6, s. 131
  • (…) człowiek w pewnym wieku zaczyna sądzić, że nic w cyrku tego świata już nie zdoła go zaskoczyć.
    • Źródło: część Spośród umarłych, rozdział 12, s. 163
  • Habit nie czyni mnicha, ale zbrodnia lub podejrzenie jej popełnienia czynią detektywa, a zwłaszcza detektywa amatora.
    • Źródło: część pierwsza Opowieść wigilijna, rozdział 4, s. 34, 35
    • Zobacz też: habit, mnich
  • (…) jedyny przyzwoity obyczaj, którego należy bronić stanowczo, to obyczaj czytania, podczas gdy reszta jest kwestią sumienia każdego z osobna (…).
    • Źródło: część druga Spośród umarłych, rozdział 6, s. 133
  • (…) mężczyzna, który potrafi sikać na stojąco, bez niczyjej pomocy, jest mężczyzną zdolnym do stawienia czoła czekającej go odpowiedzialności.
    • Źródło: część trzecia Urodzić się raz jeszcze, rozdział 4, s. 226
  • (…) mężczyźni są jak kasztany sprzedawane na ulicy: jak je kupujesz, wszystkie są gorące i pięknie pachną, ale ledwie je wyjmiesz z torebki, natychmiast stygną i nagle stwierdzasz, że większość z nich jest w środku zgniła.
    • Źródło: część czwarta Podejrzenie13, rozdział, s. 360
  • Mężczyźni tak mają, są jak geranium: kiedy wygląda na to, że nadają się już tylko do wyrzucenia, nagle odżywają.
    • Źródło: część czwarta Podejrzenie13, rozdział, s. 358
  • Młody człowieku, na tym świecie wszystko jest fałszywe. Wszystko oprócz pieniędzy.
    • Źródło: część pierwsza Opowieść wigilijna, rozdział 3, s. 31
  • – Może chce się pan wyspowiadać? – niespodziewanie zapytał ksiądz. – Teraz już na serio.
    – Niech się ksiądz nie obrazi, ale ja, jeśli o te rzeczy chodzi, to nie bardzo w nie wierzę…
    – Ale może Bóg wierzy w pana.
    – Wątpię.
    – Nie trzeba wierzyć w Boga, żeby się wyspowiadać. To sprawa między panem a pańskim sumieniem. Co ma pan do stracenia?
    • Źródło: część trzecia Urodzić się raz jeszcze, rozdział 6, s. 241
  • (…) najlepszym sposobem na pokrzyżowanie szyków władzy jest zwrócenie się do niej, nim ona zdąży zwrócić się do ciebie.
    • Źródło: część trzecia Urodzić się raz jeszcze, rozdział 5, s. 233
  • Nie pamiętam gdzie, ale czytałem, że w gruncie rzeczy nigdy nie byliśmy tacy, jakich siebie pamiętamy, że wspominamy tylko to, co nigdy się nie wydarzyło…
    • Źródło: część pierwsza Opowieść wigilijna, rozdział 12, s. 90
  • (…) niesiony skrzydłami pierwszej porannej kawy, tego niczym nieskrępowanego optymizmu w stanie płynnym.
    • Źródło: część pierwsza Opowieść wigilijna, rozdział 1, s. 19
    • Zobacz też: kawa
  • (…) nikt nie jest zły z natury, tylko że po prostu się boi.
    • Źródło: część pierwsza Opowieść wigilijna, rozdział 7, s. 51
  • Odnieść w życiu sukces, kiedy rodzina wspiera i pomaga, to żaden powód do dumy.
    • Źródło: część trzecia Urodzić się raz jeszcze, rozdział 8, s. 254
  • (…) przeznaczenie nie puka do drzwi naszego domu. Trzeba za nim ruszyć, wyjść mu na spotkanie.
    • Źródło: część czwarta Podejrzenie, rozdział 4, s. 302
    • Zobacz też: przeznaczenie
  • Przyszłości się nie pragnie: zasługuje się na nią.
    • Źródło: część Spośród umarłych, rozdział 11, s. 159
  • Są takie miejsca i takie czasy, kiedy bycie nikim przynosi większy zaszczyt niż bycie kimś.
    • Źródło: część trzecia Urodzić się raz jeszcze, rozdział 2, s. 221
  • Strach dzielony z kimś ma nie takie wielkie oczy.
    • Źródło: część pierwsza Opowieść wigilijna, rozdział 11, s. 85
    • Zobacz też: strach
  • (…) suknia ślubna jest jak skafander nurka: nie jest to najlepsze miejsce do oddychania, za to kiedy już można z tego wyskoczyć, zabawa zaczyna się na całego.
    • Źródło: część czwarta Podejrzenie13, rozdział, s. 356
    • Zobacz też: suknia ślubna
  • – To znaczy jestem martwy?
    – Jak łacina.
    • Źródło: część trzecia Urodzić się raz jeszcze, rozdział 4, s. 228
  • Wariatem jest ten, kto ma się za całkowicie normalnego, a za nienormalnych uważa całą resztę.
    • Źródło: część druga Spośród umarłych, rozdział 8, s. 144
  • Wariatowi zawsze wydaje się, że wariatami są inni.
    • Źródło: część druga Spośród umarłych, rozdział 6, s. 129
  • Widząc owego dnia, jak mój przyjaciel całuje swą ukochaną kobietę, pomyślałem, że dla tej chwili, dla tego momentu skradzionego czasowi i Panu Bogu, warto było przetrwać te wszystkie nędzne i ponure dni, które doprowadziły nas tutaj, i te wszystkie, które nas jeszcze najpewniej czekają, gdy wrócimy znów do powszedniego życia, i że wszystko, co na tym świecie czyste, porządne i nieskalane, i wszystko dla czego warto było nadal oddychać, było w tych ustach, tych rękach i w spojrzeniu tych dwojga szczęśliwych ludzi, którzy będą ze sobą, teraz już wiedziałem o tym na pewno, do końca dni swoich.
    • Źródło: część piąta Imię bohatera, rozdział 9, s. 405
  • – Wie pan, któregoś dnia budzi się pan rano i uświadamia sobie nagle, że wszystkie pociągi już odjechały.
    – Zawsze jest jakiś pociąg, do którego jeszcze można wsiąść. Zawsze.
    • Źródło: część piąta Imię bohatera, rozdział 2, s. 373
  • Wszystko, co dobre, jest zawsze pod kluczem.
    • Źródło: część pierwsza Opowieść wigilijna, rozdział 3, s. 30
  • Wszystko w tym życiu można przebaczyć. Poza prawdą.
    • Źródło: część druga Spośród umarłych, rozdział 6, s. 133
    • Zobacz też: prawda
  • Wytrawny kłamca wie, że najlepszym kłamstwem jest zawsze prawda podana z pominięciem najistotniejszej kwestii.
    • Źródło: część trzecia Urodzić się raz jeszcze, rozdział 13, s. 278
  • Zawsze sądziłem, że kto czuje pociąg do stada, ten ma w sobie coś z barana.
    • Źródło: część trzecia Urodzić się raz jeszcze, rozdział 6, s. 238
    • Zobacz też: stado, baran