Steven Erikson

kanadyjski pisarz

Steven Erikson (właśc. Steve Rune Lundin; ur. 1959) – kanadyjski twórca fantasy.

Myto ogarów (2008) edytuj

(ang. Toll the Hounds; tłum. Michał Jakuszewski Wydawnictwo MAG)

  • Ale nie, miasta nie mają oczu ani innych narządów zmysłów. Gładzone kamienie i stwardniały tynk, drewniane belki i ocienione gzymsami fasady, otoczone murami ogrody i spokojne sadzawki z szemrzącymi fontannami, wszystko to było niewrażliwe na niszczące poczynania obywateli. Miasto nie znało głodu, nie mogło się obudzić ani nawet poruszać nerwowo w grobie.
  • Czy potraficie żyć bez odpowiedzi? Wszyscy zadajcie sobie to pytanie. Czy potraficie żyć bez odpowiedzi? Jeśli nie, z pewnością wymyślicie wyjaśnienia, które dadzą wam pocieszenie. A ci, którzy nie podzielają waszych przekonań, przez sam fakt swojego istnienia, będą wypełniać wasze serca strachem i nienawiścią. Jaki bóg mógłby to pobłogosławić?
  • Czy zło istnieje? Czy jest śmiercionośną mocą, która opętuje nieostrożnych? Czymś oddzielnym, co można oskarżyć i obciążyć winą, odrębnym od osoby, którą wykorzystało? Czy przeskakuje z duszy do duszy, snując swe diaboliczne spiski w niedostrzegalnych miejscach, czy splata w węzły paraliżujące lęki i zdumiewające sposobności, czyste przerażenie i brutalny interes? A może to straszliwe słowo jest jedynie staromodnym, bardzo wygodnym określeniem wszelkich cech, którym zdecydowanie brak moralnego kontekstu, uogólnieniem obejmującym wszystko co zdeprawowane i porażająco okrutne, nazwą definiującą ów szczególny błysk w oku tego, kto jest dawcą grozy, bólu, cierpienia i niemożliwej do zniesienia żałoby? Dajcie demonowi szkarłatne łuski i ostre szpony. Macki i ociekające jadem kły. Troje oczu i sześć wężowych języków. A gdy przycupnie w waszej duszy, kolejnym mieszkaniu w wiecznym korowodzie mieszkań, niech wszyscy bogowie uklękną w modlitwie. W rzeczywistości jednak zło to tylko słowo, zbędne uprzedmiotowienie. Odrzućmy ideę zewnętrznego czynnika będącego źródłem niewyobrażalnego okrucieństwa. Smutna prawda wygląda tak, że wszyscy jesteśmy skłonni do obojętności, świadomej odmowy miłosierdzia, odrzucenia wszystkiego, co w nas moralne.
  • Gdy popełniono niezaprzeczalne zbrodnie, tylko tchórze próbują się usprawiedliwiać. To właśnie ich strach uczynił je możliwymi. Żaden tyran nie mógłby się utrzymać, gdyby wszyscy jego poddani mówili „nie”. Tyran rodzi się w chwili, gdy zasalutuje mu pierwszy pierdolony głupiec
  • Historia nic nie znaczyła, ponieważ jedynym jej stałym elementem była ludzka głupota. Och, zdarzały się momenty wielkości i wspaniałe czyny, ale jak długo mogły trwać chwile podobnej chwały? Od jednego oddechu do następnego, tak jest, ale nie dłużej. Z pewnością nie dłużej.
  • Muzyka i poezja kryją w sobie tajemnice. Tylko niewielu je zna, a jeszcze mniej jest takich, którzy je rozumieją. Zawarta w nich moc często wnika w słuchacza, subtelna jak wspomnienie zapachu we wciągniętym w płuca powietrzu, słabsza niż szept, a mimo to potrafi go przeobrazić, obdarować instynktowną ekstazą, dzięki której kłopoty znikają, a wszelkiego rodzaju wspaniałość staje się możliwa, a nawet łatwa do osiągnięcia.
  • Nie można mordować w imię sprawiedliwości.
  • Spiski są nieodłącznym elementem cywilizowanego świata – zarówno prawdziwe, jak i wyimaginowane.
  • To dialog prowadzony przez czas z żyjącymi, a czas zawsze był podstępnym kłamcą. Obiecywał wszystko, ale nie dawał niczego.

Ogrody księżyca (1999) edytuj

   Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Ogrody księżyca.

(ang. Gardens of The Moon)

  • Duma skłania do szukania konfrontacji i pozbawia rozsądku.
  • Oszustwo zawsze rodzi się w umyśle i nim też się karmi, podczas gdy cnoty głodują.
  • Uzdrawianie nie opiera się na miłosierdziu, lecz na kalkulacji.