Sajat-Nowa (orm. Սայաթ-Նովա, właśc. Harutiun Sajadian; ur. 1712 lub 1722, zm. 1795) – ormiański poeta i bard.

  • Słodka tak sztuka TWA, że minstrel nie ucierpi, śpiewając pieśni tobie,
    Lecz gdy cię tak miłuje, ty boczysz się – na próżno wyśpiewuje troski sobie.

    Płomień miłości takiż jest, nie dogorywa, będzie płonąć, płonąć, wiecznie płonąć.
    Nie obrócisz się ku mnie, gdybym w morzu płomieni tych chciał ochłonąć.

    Niestety, jakże minstrel zniesie błyskawic blask, co serce ćwiartuje.
    Ni paktów, ni traktatów nie znasz – sztuka twa absolutnie panuje.

    Jeżeli napotykasz góry wysokie, jak wosk je roztapiasz,
    Gdy miasta staną na twej drodze, w ruiny dumę ich obracasz.

    Po prawdzie nie pójdziesz na ugody z kimś, kto wyśpiewuje pieśni tobie.
    Nie ma z tego zaszczytów Sajat-Nowa, że tobie o swych troskach powie.
Sajat-Nowa na znaczku pocztowym