Punk

antyestablishmentowa subkultura młodzieżowa

Punk – ruch kulturowo-społeczno-polityczny, zapoczątkowany w połowie lat 70. XX w.; również gatunek muzyczny.

Punk
Uwaga: W dalszej części znajdują się słowa powszechnie uznawane za wulgarne!
  • Któregoś dnia razem z kolegą z klasy ubraliśmy się tak, żeby nie było wątpliwości, że jesteśmy punkami. Włożyliśmy stare marynarki, do których poprzypinaliśmy mnóstwo agrafek i żyletek. Wymalowaliśmy sobie oczy na czarno aż do brwi i bezczelnie stanęliśmy pod Rotundą, żeby złapać kontakt z innymi. Po chwili obok nas zaczął się kręcić koleś w skórkowej kurtce zapiętej pod szyję jak cinkciarze. „To na pewno ubek” – pomyślałem. Nagle on podchodzi do nas, rozpina tę frajerską kurteczkę, a pod spodem ma krawat – „śledź” cały w agrafkach. „Panowie, ja też” – mówi. – „Spotykamy się w Bolku”. Tak się to zaczęło. Nie było jeszcze punkowego mundurka typu „ramoneska i irokez”, tylko totalna dowolność.
    • Autor: Robert Brylewski w książce Mikołaja Lizuta Punk Rock Later, Wydawnictwo Sic!, Warszawa 2003, ISBN 8388807315, s. 50.
  • Muzyka punk jest wolna, każde zagranie na gitarze, inny chwyt… to już kolejna odmiana.
  • Podchodzi do mnie koleś i pyta: „Co to punk?”.
    Więc ja kopię śmietnik i mówię „To jest punk!”'.
    On kopie śmietnik i pyta „To jest punk?”, a ja odpowiadam „Nie, to jest trendy!”
  • Punk jest dziś jak pocztówka z Londynu, jest pewnym symbolem produktu. Pewne jego cechy zostały scharakteryzowane przez Malcolma McLarena i Sex Pistols już na początku ich działalności. Z tym, że to nie wszystko, bo sztandarowe przesłania, takie jak uczciwość i niezależność, wyparowały bardzo szybko. Od razu po związaniu się z dużymi wytwórniami płytowymi zanikło prawdziwe przesłanie tej muzyki. Trzeba patrzeć w przyszłość, rozwijać się, dorastać. Punk był muzyką młodą, rozzłoszczoną na świat, aczkolwiek pełną wibracji. Tak myśleliśmy, mając po szesnaście lat. Potem wiele się zdarzyło i zaczęliśmy rozumieć więcej. Zdaliśmy sobie sprawę z własnej śmiertelności, dlatego nasza muzyka stała się bardziej refleksyjna, pojmowana z punktu widzenia kogoś, kto już wiele przeżył.
  • Punk to muzyczna wolność. To mówienie, robienie i granie tego, na co masz ochotę. Nirvana oznacza wolność od bólu i cierpienia w zewnętrznym świecie i to jest bliskie mojej definicji punk rocka.
  • W 1978 r. chcąc kupić płyty punkowe, zacząłem wyprzedawać za bezcen wszystkie płyty, które miałem do tej pory. Uznałem to za śmieci, bo punk rock jest jedyną wartościową muzyką. Punk w ogóle zaburzył mi klarowny rozwój poznawania muzyki.
    • Autor: Kazimierz Staszewski
    • Źródło: Idę tam gdzie idę. Autobiografia. Rozmawia Rafał Księżyk, wyd. 2, Warszawa 2015, s. 33.