Przemoc wobec kobiet

Przemoc wobec kobiet – termin używany całościowo wobec aktów przemocy skierowanych głównie lub wyłącznie wobec kobiet. Jest typem działania z nienawiści (wielokrotnie wyczerpującego znamiona przestępstwa), w której głównym motywem jest płeć ofiary.

  • Do przemocy nie dochodzi tam, gdzie występuje dbałość o więzy rodzinne, o normalny dom, gdzie panuje miłość. Przemoc pojawia się częściej w związkach nieformalnych, a nie tych usankcjonowanych prawnie.
  • W 2013 roku Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej zleciło przeprowadzenie badań Szkole Wyższej Psychologii Społecznej dotyczących ewaluacji lokalnego systemu przeciwdziałania przemocy w rodzinie.
    Badania wskazały, że wśród ogółu osób doświadczających przemocy w rodzinie, zgłaszających się do placówek i instytucji lokalnego systemu przeciwdziałania przemocy w rodzinie zdecydowana większość to kobiety (96%). Duża część osób doświadczających przemocy to osoby pozostające w związkach formalnych (prawie 50%) lub nieformalnych (14%). Znacznie mniejszą grupę stanowią osoby rozwiedzione (17%) i kawalerowie czy panny (15%). Większość z nich charakteryzuje się wykształceniem zawodowym (34%) lub średnim (31%), aż 32% to osoby bezrobotne, a 27% pracujące na etat, przy czym procent aktywnych zawodowo osób doświadczających przemocy jest nieco mniejszy (43%) niż procent osób nieaktywnych zawodowo (57%). Przemoc, której doświadczają osoby trwa przeciętnie 54 miesiące, co daje 4,5 roku.