Mrówka – mały owad żyjący w zorganizowanych grupach.

  • A te mrówki, tak wspaniałe,
    Pełne żądzy, wiedzy, pychy,
    Jakże twór to śmieszny, lichy.
Przedstawicielka kasty robotnic mrówek rudnic
  • Do mrówki się udaj, leniwcze,
    patrz na jej drogi – bądź mądry:
    nie znajdziesz u niej zwierzchnika
    ni stróża żadnego, ni pana,
    a w lecie gromadzi swą żywność
    i zbiera swój pokarm we żniwa.
  • Mrówka w mrowisku: Już wiem. Postulatem dwudziestego wieku jest kolektywność.
    • Jeden v mraveništi. Už to mám. Požadavek dvacátého století je kolektivnost. (czes.)
    • Autor: Karel Čapek, Bajky, „Lidové noviny”, 9 kwietnia 1933, za: Menší prózy, Praha 1992, s. 167.
  • Nawet mrówki przestają pracować, gdy dostają skrzydła.
  • Oczyszczając sukienkę, aż do nóg się zniżył,
    Usta trafem ku skroniom Telimeny zbliżył…
    „Co pan robi? nie można! niech pan mrówki łowi!
    Panowie tylko prosić są zawsze gotowi,
    A mnie tu mrówki gryzą”.
    • Autor: ?, XIII Księga „Pana Tadeusza”
    • Opis: spotkanie Tadeusza z Telimeną w Świątyni Dumania.
    • Zobacz też: Pan Tadeusz
  • Po co żyją mrówki? Jak myślę że po to
    by zabijać jaszczurki, gdy zabłądzą czasem
    by szeleścić w podszyciu, trapić liści spokój
    bowiem mrówki są dreszczem, żywym dreszczem
    lasu
  • Mrówka,
    Nie mówiąc nikomu ani słówka,
    Chociaż nie była zbyt rosła,
    Wzięła stół i do szkoły zaniosła