Marcjalis

poeta łaciński

Marcjalis (łac. Marcus Valerius Martialis; ur. 38–41 n.e., zm. ok. 104 n.e.) – poeta łaciński, Rzymianin z miasta Augusta Bilbilis (dzis. Bambola) w Hiszpanii.

  • Człowiek poczciwy przez całe życie się uczy.
Marcjalis
  • Dla mnie kobieta nigdy nie jest dosyć naga.
  • Dobry człowiek jest wiecznym nowicjuszem.
  • Dobry człowiek jest zawsze naiwny.
  • Kto nie ma czytelników, nie jest pisarzem.
  • Najlepszym towarem jest żona, gdyż sprzedawana wielokrotnie, nigdy nie opuszcza sprzedawcy.
  • Nie o morderstwo ani o gwałt żaden,
    Lecz o trzy kozy mam proces z sąsiadem.
    Ukradł je, mówię, bo jak kamień w wodę –
    Znikły. Więc sędzia pyta o dowody.
    A ty nas bitwą pod Kannami raczysz,
    Wspominasz wściekłość punickich krętaczy,
    Wyciągasz z grobu Sulle i Mariuszów,
    Mitrydatesa i sławnych Mucjuszów,
    Grzmisz i przybierasz bohaterskie pozy.
    Ale, Postumie, pamiętaj – trzy kozy!
    • Źródło: Epigramy 6.19, przeł. Stanisław Kołodziejczyk.
  • Nie życie, lecz zdrowie jest życiem.
  • Niech ci ziemia lekką będzie.
    • Sit tibi terra levis (łac.)
  • Niech noc nie będzie bezsenna, a dzień upłynie bez kłótni.
    • Sit nox cum somno, sit sine lite dies (łac.)
  • Płacą ci za to, abyś milczał.
    • Accipis, ut taceas (łac.)
    • Źródło: Epigramy, 1, 95