Księga piasku (hiszp. El libro de arena) – zbiór opowiadań Jorge L. Borgesa z 1975 r.; tłumaczenie – Zofia Chądzyńska.

Ulrica edytuj

  • Dla człowieka samotnego w starszym wieku ofiarowana miłość jest darem, którego już nie oczekują.
  • To, co mówimy, nie zawsze do nas pasuje.
  • Zawsze jest słowem niedozwolonym dla ludzi.

Kongres edytuj

  • Dziennikarz pisze dla zapomnienia, podczas gdy chciałby pisać dla pamięci i czasu.
  • Widzę, że się starzeję: nieomylną oznaką jest fakt, że nie interesują mnie ani nie zaskakują nowości, może dlatego, że – jak stwierdzam – nie ma w nich nic specjalnie nowego, że są to zawsze te same, skromne wariacje.

There are more things edytuj

  • Jedyną tajemnicą jest czas, ten nie kończący się wątek z wczoraj, dziś, przyszłości, zawsze i nigdy.
  • Żeby coś zobaczyć, trzeba to zrozumieć.

Sekta trzydziestu edytuj

  • Lepiej jest zostać straconym, niż zadać sobie samemu śmierć.

Noc darów edytuj

  • Jeśli dowiadywać się, to znaczy przypominać sobie, to nie wiedzieć czegoś, znaczyłoby o tym zapomnieć.
  • Kiedy coś jest prawdziwe, wystarczy usłyszeć to jeden raz, żeby zrozumieć, że tak jest naprawdę.

Zwierciadło i maska edytuj

  • Najwspanialsze wyczyny tracą swój blask, jeżeli się ich nie przełoży na słowa.

Undr edytuj

  • Mnie również życie dało wszystko. Wszystkim daje wszystko, lecz większość o tym nie wie.
  • W końcu każdy człowiek zawsze upodabnia się do swojego wroga.

Utopia człowieka zmęczonego edytuj

  • Język jest zestawem cytatów.
  • Między każdym wieczory a każdym rankiem dzieją się rzeczy, których wstyd nie wiedzieć.

Avelino Arredondo edytuj

  • Strach się nie boi ani nie obraża.

Księga piasku edytuj

  • Jeżeli przestrzeń jest nieskończona, jesteśmy w jakimkolwiek punkcie przestrzeni. Jeżeli czas jest nieskończony, jesteśmy w jakimkolwiek punkcie czasu.

O zbiorze edytuj

  • Nowela jest naturalna, a powieść sztuczna, dlatego jej nie uprawiam.
    • Autor: Jorge Luis Borges
    • Źródło: Michał Sprusiński, posłowie